De mensen van 'voorbij' , zij blijven met ons leven,
in liefde, in verhalen, die wij zo graag herhalen,
in bloemengeuren, in een lied dat opklinkt uit verdriet.

Hoe kan je blijven houden van iemand,
die je telkens maar weer,
keer op keer,
kwetst tot in het diepste van je hart
en de aarde vanonder je voeten laat wegzakken?

Waarom kan ik het niet opgeven, terwijl ik weet dat het me kapot maakt?
Verschrikkelijk.

Hier ben ik weer, voor de derde keer.
Vol van verdriet, ook al is het nog niet zover.
Ik voel het aankomen.

Af en toe vang ik een glimp op, van de echte jij, die zoveel liefde en warmte uitstraalt
en die weer zo snel vervaagt als een schaduw wanneer de zon ondergaat.

Het is heus niet zo, maar het lijkt alsof jij de de enige bent, die mij kent.
En de enige om wie ik geef.

Misschien ben ik ooit klaar om je los te laten, maar nu nog niet.
Elke traan houdt jou in leven.

Liefs, Murderwalk

Sinds twee maanden ben ik terug (voor de tweede keer) samen met mijn ex.
Alles ging supergoed, tot twee weken geleden. Plots voelde ze zich weer niet goed bij me (ook de reden van de twee vorige breuken). Ik heb haar gevraagd om geen definitieve breuk, maar om een pauze.
Dit was een wilde gok, het was dat of haar kwijt raken. En ik wil haar niet voorgoed kwijt. Ik hou echt enorm van haar.
Ze is altijd al erg wisselvallig geweest, maar dat ze nu al terug een breuk wou, verbaasde me echt.
Ik weet totaal niet hoe ik een 'pauze' aan moet pakken.

En hier zit ik dan weer, in zak en as.

essemessen
constant stressen
straalbezopen
praat verkopen
maquilleren
imponeren
van u dromen
ni meer komen
liedjes schrijven
bij u blijven
's morgens wallen
weer hervallen
op u botsen
moeten kotsen
discussiëren
niks bijleren
pillen slikken
konten likken
tienmiljoenen
lieve zoenen
naar u kijken
vergelijken
twee paar billen
tijd verspillen
dag en nachten
moeten wachten
ongemakken
bussen pakken
plannen smeden
goeie zeden
onderbroeken
moeten zoeken
wandelingen
u bezingen
komen flemen
afscheid nemen

Mijn lief

Wat ik niet begrijp, de antwoorden die ik zoek. Jij alleen hebt de sleutel naar wat mij verlossing kan bieden.
Ik begrijp het niet. Je houdt nog van me, ik voel het. Waarom zet je alles op het spel?

Herinneringen, dingen die mijn geheugen vingen.
Dingen die mijn hele lichaam één groot gemis maakt, zodat er amper nog van een ander gevoel te spreken valt, behalve misschien … verdriet.

Ja, ik mis.

Ik mis leren autorijden, al heb ik nog geen rijbewijs, ik mis tripjes plannen, ik mis die grote glanzende ogen wanneer je merkt dat iets goed is.

Aan iedereen die denkt dat het nooit zal beteren (inclusief mezelf), aan iedereen in tijden van verdriet, aan iedereen die dit verdient:

It will get better
That's what I told you from the start
It will get clearer
That's what the weather gods said last night
This will all make sense in good time…

Delay - Intergalactic lovers