Hoi allemaal het is alweer even geleden hier en het verdriet wordt GELUKKIG wat minder. Verre van optimaal en de soort van eenzaamheid blijft. Ik voel me niet thuis in het vrijgezellenbestaan en mis het maatje waarmee je dingen deelt, bekend voor velen denk ik? Waar ik vroeger genoot van alleen zijn en prima mijn dagen alleen doorkwam, zelfs ALLEEN wilde gaan wonen, zijn dit nu scenario's die op zijn zachtst gezegd wat vervelend voelen.

Daarbij komt ook nog eens dat ik ineens weer droom over een ex hiervoor... de meid waarmee ik nu was ving mij als het ware een beetje op bij dat verdriet. Ik heb dat bewust wat op afstand gehouden tot het goed voelde en ben er toen voor gegaan, toch besef ik me dit terug lezende dat het nu lijkt op een rebound. Zo voelde het eigenlijk niet.. omdat ik "mezelf pas heb gegeven" toen dat goed voelde en ik niet meer aan mijn ex dacht. Ik heb nu dus ook echt het idee dat ik meer relaties dan 1 moet verwerken, omdat ik nooit lang vrijgezel ben geweest na een relatie en steeds weer snel in iets nieuws kwam, is dit een beked fenomeen? Om die reden moet ik dus echt leren alleen te zijn en alleen gelukkig te zijn, maar hoe verloopt een dergelijk proces? went dat wel weer?

Dan nog wat andere eventueel herkenbare zaken:
In mijn eerdere blogs bestempelde ik mijn ex als narcist, beschreef ik de gevoelens die ik kreeg bij liefdesverdriet en heb ik veel gelezen over het proces wat daar bij komt kijken. Wat daarbij opvalt is dat je heel veel leest, ervaart, hoort en denkt maar al deze zaken echt mondjesmaat lijken door te dringen. Dat je mondjesmaat tot het besef komt dat het inderdaad beter zo is, dat dingen inderdaad niet klopten in de relatie, dat je inderdaad heel soms ergens ver weg een lichtpuntje gaat zien dat je soms inderdaad alleen ook gelukkig kunt zijn.

Kortom: Het proces lijkt niet versneld te worden en gaat haar gang, het tempo is niet of nauwelijks te beinvloeden. Metafoor aan/Ik zie het als een blessure (ik ben een sport fanaat) die zijn tijd nodig heeft om te helen. En overbelasting (bijvoorbeeld rebounden, contact met ex noem maar op) maakt dat die blessure alsmaar vervelender wordt en niet echt overgaat. Voldoende rust en de juiste oefeningen echter (activiteiten met vrienden/familie etc, geen contact etc). Maken dat deze blessure uiteindelijk over gaat en het geen zwakke plek meer is. Oftewel je hart zo goed als geheeld is. /Eind Metafoor