Vandaag een leuke dag gehad. Gekeken naar auto-races, wat ik thuis nooit doe. Toevallig uitgenodigd, zat in een VIPbox, en dat was leuk om eens mee te maken.

Mijn gedachten dwaalden wel vaak af. Naar hem. Maar het kwam steeds op hetzelfde uit: toen we nog wat met elkaar hadden, was ik in de laatste weken er ook al uit: ik wil geen relatie met hem. En toen is er veel gebeurd wat dat besluit vertroebeld heeft (de derde, altijd verwarrend!) , maar het is nog wel steeds mijn oordeel.

Dus dat ik wat mis, moet ik niet verwarren met dat ik HEM mis. Het gemis heeft wel te maken met hem, wat hij bracht in mijn leven, dat was aangenaam, elke dag volop aandacht, en dat mis ik ja. En ja, het begin van onze relatie was vol beloften, was mooi, maar ik moet niet vergeten hoe het later werd. Hoe ik later uitvluchten ging verzinnen om eens niet naar hem toe te gaan. Hoe ik er tegenop zag twee dagen met hem door te brengen in zijn zomerhuisje! Dus het slaat nergens op om jaloers te zijn op zijn nieuwe liefde, zij moet het maar op kunnen brengen om de dingen mee te maken waar ik me aan ging storen bij hem, of mee te maken dat hij niet spannend blijft, maar uiteindelijk voorspelbaar.

Wel ben ik jaloers op hun liefde, hun verliefdheid, maar dat is wat anders. Ik zou het zelf ook willen hebben... Niet met hem..
Maar hij heeft me duidelijk gemaakt met zijn 1 jaar volopaanwezigheid in mijn leven in de vorm van een relatie, dat ik wel weer een Liefde in mijn leven wil..
Daarvoor miste ik het niet. Of ik daar nou blij mee moet zijn.. Misschien had hij beter gewoon een vriend kunnen blijven..

En de vriendschap met hem.. tja.. na zijn bezoek (zie mijn blog) ben ik daar ook ernstig over gaan twijfelen... En het feit dat hij na 1 week een simpel smsje met twee woorden van mij: plezierige vakantie, niet kan beantwoorden (waardoor hij dat niet kan, maakt niet uit!) dat belooft niet veel van zijn kant/ zijn energie in die vriendschap. Dus dat zou ik ook nog wel kunnen missen.
Daar denk ik nog over na, maar de kans is groot dat ik even afstand van hem neem.

Er is een leegte nu, ja.
Die moet ik weer zien op te vullen.
Maar het zit meer in mezelf dan bij hem..

Dat is de balans die ik vandaag heb opgemaakt.
Het verwerken is bijna over..
Soms nog wat heimwee naar de begintijd.
Maar wetende dat dat voorbij is..