net een heftige avond maaltijd achter de rug...

mijn dochter maakt 1 of andere lollige opmerking,en hoppa,daar komen de waterlanders.....

het had presies zo'n melige opmerking van X kunnen zijn en we hebben daar met z'n drieën om zitten brullen....

zowel mijn dochter als mijn zoon missen hem verschrikkelijk,ieder om hun eigen reden,mijn dochter is puber en praatte alleen met hem,hij was haar soulmate,mijn zoon om het feit dat hij nietkan gaan vissen met hem.....

We hebben openlijk met elkaar gepraat,al snappen zij niet dat mijn relatie met X nog veel verder ging,het is fijn om er zo over te kunnen(moeten) praten al is het wel inhouden kwa gevoel,ze zijn tenslotte nog maar 11 en 13.

Ik heb zoveel om over na te denken,zoveel om rekening mee te houden dat ik nu het gevoel heb dat mijn emmer bijna overloopt.

Ik weet dondersgoed wat ik gedaan heb,maar de consequentie's heb ik totaal overschat.

ik wil dit gevoel niet en ik wou dat alles bij het oude was...afwachten is moeilijk en doet pijn(heel veel pijn)