Gisteren had ik het zeer moeilijk. Daar bedoel ik mee dat ik echt de drang moest onderdrukken om haar te bellen, gewoon om eens iets te gaan drinken. Maar ik voel dat het nog te vroeg is. Het is nog maar iets langer dan 2 weken uit, maar het lijkt wel al een eeuwigheid.
Ik heb mijn idee om haar terug te winnen nog niet laten varen. Daarom net dat ik haar langer met rust moet laten. Maar de twijfels zijn nog steeds niet weg. Ik kan nog steeds niet de eigenlijke oorzaken zeggen, vermits het aan meer dan 1 oorzaak ligt. Bovendien kunnen haar studies mijn plan in de war sturen. Het is allemaal een kwestie van timing.
Ik heb ondertussen wel al bijna een nieuwe job, iets wat belangrijk is om mijn leven stabiel en standvastig te maken.
Ik ben soms te wanhopig, ben zelfs beginnen bidden, iets wat ik niet meer heb gedaan sinds ik begon te puberen. Alsof een of andere 'God' me zal kunnen helpen. Zelfs Hij kan ware liefde niet beïnvloeden, toch? Ik weet het gewoon niet meer. Ik leef op automatische piloot, tel af naar de dag dat ik haar ga bellen (9 maart) en ben ontzettend veel dingen aan het opzoeken over de interactie en lichaamstaal tussen bij mannen en vrouwen. Ik wil me gaan focussen op haar lichaamstaal als ik haar zie, vermits dat minder snel kan liegen en dus een eerlijker beeld geeft over wat ze voelt.
Sorry, ik ben duidelijk in een fantaserende bui.
Ik heb tijdelijk een vriend laten vallen. Ik had hem vertelt over mijn idee om haar terug te winnen. Hij stond niet achter dat idee, sterker nog, hij probeerde het idee van me af te praten. Maar hij heeft haar nog nooit gezien, dus begrijpt hij het waarschijnlijk niet. Ik was er in ieder geval niet mee opgezet dat hij mijn idee afkeurde. Ik vraag niet om mij te steunen, enkel om begrip te hebben voor mijn keuze. En dat zijn 2 totaal verschillende dingen.
Maar goed, genoeg gezeverd, voorlopig.
Egmo, probeer het ook weer
Egmo, probeer het ook weer niet te dichtbij te laten komen dat je er vrienden voor laat vallen, zou mijn advies zijn, zeker als dat goede vrienden zijn. Die vriend meent het waarschijnlijk goed met je... en geeft je een welgemeend advies. Ik proef bij jou dat je je er weer helemaal op richt om haar terug te gaan winnen, je focust je totaal op 9 maart. Je gaat er zelfs voor bidden schrijf je en leest allerlei dingen erover. Denk je dat ze daarmee terugkomt, of laat ik het anders zeggen, denk je dat je daarmee echt doorslaggevende invloed kunt uitoefenen op haar keuze? En wat ga je doen als het niet werkt? Ik heb in eerdere relaties hele epistels geschreven aan exen, ik heb ontzettend mijn best gedaan om iemand terug te krijgen, strategieen uitgedacht, mezelf toegespitst op het moment supreme. Maar het werkte niet, want die persoon had ondertussen zijn eigen keuze al gemaakt en dan kun jij nog zo geweldig voor de dag komen, het maakt niet uit. Het is het enge van de liefde, het moeilijke, het pijnlijke... maar laat het los, als ze terugkomt dan komt ze terug, zo niet dan niet. Het komt uit haarzelf. Daar kunnen geen tien boeken over lichaamstaal tegenop. Ondertussen moet jij zorgen dat je je eigen leven blijft leiden. Juist als je niet zo vreselijk gefocust bent op haar, word je meer jezelf en dan komen mensen naar je toe om wie jij bent.
Ik ben het wel met Petals
Ik ben het wel met Petals eens Egmo
Het punt is niet hoeveel jij van haar houd...dat weet ze namelijk wel
Dat wist ze ook toen, en ondanks dat heeft ze de relatie toch verbroken....haar keuze is gemaakt.
En zelfs al zou het je lukken...zou je dan echt gelukkig zijn, kan je echt leven met die wolk boven je hoofd/
Die wolk die je verteld dat dit zo weer kan gebeuren, en geloof me een tweede keer is echt makkelijker om dat te doen hoor!
Probeer bij jezelf te blijven Egmo, je bent een goede vent, en je verdient een goed leven...dat hoeft niet altijd met die ex te zijn.
Tuurlijk zou ik ook willen dat mijn ex bij me op de stoep staat met alle excuses en beloftes en wat al niet meer, maar of ik echt zou kunnen leven met de angst dat hij dit zo weer zou kunnen doen?
Dat elke keer als zijn agenda vol zit , ik dan weer zijn leven uit gewerkt kan worden omdat hij het niet aankan?
Ik geloof dat ik beter op zoek kan gaan naar een nieuw glas om uit te drinken, dan deze stukken op te rapen, ze proberen te lijmen, er water in te doen en dan maar hopen dat ik mijn mond niet openhaal aan de scherpe stukjes die eraan zitten...
Verlies je vrienden niet omdat ze een andere opvatting hebben Egmo, ze brengen het soms erg rot, maar vrienden hebben wel het beste met je voor!
Hugs
@joy
Hoi Joy, je verwoordt het wel heel mooi. Als je mijn reactie leest, zie je daar vast ook nog hoop in doorsijpelen. Het is allemaal zo dubbel. Als je samen al zo veel jaar gedeeld hebt, dan ben je ook zó met elkaar verbonden. En weer een nieuwe relatie opbouwen met iemand anders........ik zie het echt niet zitten (als ik ooit al iemand tegenkom)........ Ik mis hem nog te veel.
@petals/egmo
petals,je geeft je antwoordt al zelf........je hebt van alles gedaan om ex terug te krijgen.doen we allemaal!!
we kunnen mensen proberen te waarschuwen,maar ze doen dat wat het beste voelt.het moet lijkt het,het gevoel anders niet alles te hebben gedaan...
tegen ons is het ook gezegd,laat het,ik heb het net als velen toch mijn gevoel voorop gesteld.
je bezeren hoort hierbij,het is loskomen en mocht het lukken de relatie te redden....
als en kip zonder kop,rare mensen zijn we...knipoog
egmo,succes,en fantaseer zonder de realiteit oog het oog te verliezen
@Egmo
Egmo, ondanks al die mensen die je het afraden, vind ik het zo moedig en vastberaden dat je nog steeds voor haar wilt gaan. Ik heb het pas uitgemaakt met mijn vriend omdat wij samen niet verder kwamen, omdat ik niet het gevoel had dat hij echt voor 'ons' ging. Als hij zou doen wat jij van plan bent, dan zou dat voor mij de bevestiging zijn dat ik het fout had. Dat hij wél voor ons wil gaan. Als hij niets meer laat weten en verder gaat, dan weet ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt, dat hij niet wil / kan vechten voor ons. Natuurlijk is elke situatie anders, en weet ik niet wat het beste is in jouw geval. Maar bij een relatie hoort soms ook doorbijten om het samen beter te krijgen. Je prioriteiten verleggen. Realiseer je wel dat dit niet alleen van jouw kant zal moeten komen. Een relatie bouw je met zijn tweeën. Ik weet ook waar ik tekort ben gekomen of te ver door ben geschoten. Het is denk ik belangrijk dat beide partners dat proces doorlopen, anders val je weer in het oude patroon.
Ik wil je heel veel succes wensen. Volg je hart!
thanks
Bedankt voor alle reacties.
Ik moet toch even een nuance maken, het is niet dat ik deze vriend definitief laat vallen, ik had gewoon een slechte avond toen en hij had zich wel geamuseerd. Ik heb dus gelogen tegen hem en ook maar gezegd dat ik het fijn vond. Ik zie hem trouwens toch maar enkele keren per jaar, er is dus zo al weinig contact met hem.
Ik ben tevens realistisch, ondanks de fantasieën in mijn hoofd. Ik ga uit van een definitieve breuk, maar wil toch alles proberen.
Kortom, ik laat mijn vrienden niet vallen, en ben in mijn ogen realistisch. Maar ik wil haar proberen terug te winnen. Ik heb nooit beweerd dat het zal lukken, maar wil achteraf geen spijt hebben dat ik dat niet heb gedaan.
Het is allemaal moeilijk te verwoorden, maar iedereen mag er zijn eigen interpretatie aan geven.
P.S.: Bedankt voor de reacties