Er zijn momenteel 0 gebruikers en 7 gasten online.
We hadden contact, hij bood wederom zijn excuses aan, hij zei dat mij heel erg mist en dat het gevoel dat hij bij mij wilt zijn steeds sterker aan het worden is........
Nou heb ik weer hoop.....
Ik probeer tegen mezelf te zeggen het komt niet goed, het komt niet goed. Maar mijn gevoel wilt niet luisteren, dus ik ben al 2 dagen heel vrolijk omdat ik het gevoel heb dat het goedkomt,en ben bezig met meerdere scenario's te schrijven in mij hoofd.......
@SR
Ik denk dat het niet verstandig is om meteen na dit al scenarios in je hoofd te gaan programmeren, het lijkt me dan dat je ergens verwachtingen aan het scheppen bent ?mogelijk een valkuil voor jezelf opwerpt.
Zou je het niet prettiger vinden om er even he le maal niks van te verwachten , het gewoon even naast je neer te leggen en te denken we zien wel ? de rust in jezelf gaat bewaren zonder afhankelijk te zijn van je gedachtens die allemaal gefocust zijn op de ander en wat gaat komen. Natuurlijk is het spannend en ben je blij met dit berichtje , maar het lijkt me voor jou fijner als je een soort van zelfbehoud kunt hebben en daardoor wel iets sterker in je schoentjes kunt blijven staan . Een beetje op afstand kunt blijven staan vooralsnog .
@SR
Ik begrijp heel goed je gevoel en toch is er dat stemmetje dat tegen je schreeuwt 'pas op!' Je weet dat er valkuiltjes zijn. Maar je houdt ook nog van hem, normaal dus dat je weer gaat hopen toch? Als je die scenario's in je hoofd uitpluist en een paar jaar verder kijkt, zie je jullie dan nog steeds samen? Misschien komt het allemaal weer goed tussen jullie en dat hoop ik ook voor je, maar maak hem aub heel goed duidelijk dat jij geen speelbal bent, is alles of niks... Das mijn mening... liefs
Ojee SR
Sr,
Ik begrijp volkomen wat je voelt maar luister nu eerst naar je hart voordat je naar je gevoel luistert. Het is niet voor niets uitgegaan he? Hij kan wel zoveel zeggen en denken en zeggen dat ie je mist maar hij kan ook zomaar weer omslaan en dan zit jij weer met een berg verdriet. Je moet echt wat liever zijn voor jezelf. Ik ben toen ook weer teruggegaan en werd met me neus weer op de feiten gedrukt. Je bent nu gelukkig omdat de verliefdheid bij jou terug is. Maar eigenlijk weet je nog helemaal niets, hij laat het zeg maar open maar jij leeft wederom weer in die onzekerheid. Bedenk goed wat je doet lieverd, anders zit je straks meer veel meer met verdriet als voorheen, want je krijgt dan het dubbele verdriet te verwerken. Bijt je niet vast aan zijn woorden...
Ik wens je veel wijsheid toe
Liefs Kiki
Reactie terug
Ik weet dat het niet verstandig is, maar zit ook van wat nou als hij mij terug wilt , moet ik het doen of niet?.
Dat soort vragen spelen ook door mijn hoofd. Maar doordat hij dit heeft gezegd ben ik nu wel een stuk rustiger. Ik blijf ook afstand houden hoe moeilijk dat ook is... Dat is ook wel waarom ik afstand houdt omdat hij weer in 1 x kan omslaan , dat is ook mogelijk en dat scenario speelt ook door mijn hoofd. Ik zie ons wel bij elkaar. Maar alleen stel je voor het zal gebeuren dan wil ik niet terug naar af. Dan zouden we eerst een heel goed gesprek moeten hebben, dingen uitpraten en achter ons laten .En de vraag is kunnen we wel weer bij elkaar komen? Wat nou als 1 van ons blijft hangen en dingen er blijft bij halen en terug blijft kijken dan gaat het niet werken. Het liefst zal ik wel opnieuw willen beginnen , maar ik weet ik moet niet naïef zijn . Vaak werkt het niet omdat er een reden is waarom het uit gegaan is. Maar voel mijn gevoel en dat heb ik altijd al gezegd komt het doordat hij met zichzelf in de knoop zit, er wordt een hand boven zijn hoofd gehouden waardoor hij vaak de consequenties niet onder ogen hoeft te komen. Maar doordat hij het heeft uitgemaakt . En niemand hem erbij kan helpen moet hij de consequentie wel aanvaren . Je weet pas wat je hebt als je het kwijt bent.....
Ik ga ook niet zitten wachten.... Ik moet proberen om als nog verder te gaan ondanks dat hij dit heeft gezegd.
Voor het zelfde geldt ontmoet hij vanavond wel iemand anders of iets.... Die kans is er ook. Ook al hoop ik van niet.
Ik hou van hem dat is wat ik doe. En elke dag is het een gevecht tegen het gemis.
Hoi SR
Eigenlijk zeg je zelf al wat ik je wil zeggen. Dat hij zijn excuses aanbiedt, dat is wel fijn, want hij begint ook zelf na te denken. Maar het helpt niets, want het gaat uiteindelijk niet alleen om zijn excuses, maar of jullie samen verder kunnen. En daar zijn die excuses wel een voorwaarde voor, maar bij lange na niet genoeg. Er speelt veel meer, want uitgepraat moet worden.....
Vaak zijn de stapjes dat je eerst zelf weer rust moet vinden. Jij moet weer in staat zijn zonder paniek of te hooggespannen verwachtingen over jullie relatie te kunnen denken. Over jullie relatie, en over jezelf. Wat wil jij eigenlijk met jezelf? Hoe sta jij eigenlijk in je leven? Jij, zonder dat hij daar de hoofdrol in heeft. Jij, jezelf, jouw eigen persoon... Wie is dat, wat wil die? En voor hem geldt hetzelfde. Nadenken, nadenken, nadenken. Over de heel moeilijke vragen van het leven, over jezelf..... Daar zit het antwoord he, of jullie verder kunnen. Of hij inderdaad echt met jou verder wil, of jij met hem verder wil......
Maar dat is nu nog heel moeilijk. Want het is heel vers, je voelt de paniek nog van zijn verdwijnen, en je verlangt nog enorm naar hem terug. Allemaal mooie emoties, maar misschien zitten ze een beetje in de weg om zelf jezelf goed te bekijken....
Neem je tijd hoor...... Ga niet te snel terug.... Ook al wil hij dat ook...... Hoop er niet te hard op........ Het is fout gelopen, en daar waren natuurlijk zat redenen voor.... Probeer eerst daar duidelijkheid in te krijgen.
Maar eigenlijk zeg je dit allemaal zelf ook. Geef het tijd. Je hoeft niet nu te beslissen. En hij is helemaal nog lang niet terug..... Ga nadenken. Over jezelf.... En geef het allemaal tijd....... Het gaat toch zo lopen als het gaat lopen....
@waterman
Wat je zegt daar heb je helemaal gelijk in.
De focus ligt nu ook bij mezelf.
Woensdag op huizenjacht dus dat is heel fijn.
Maar toch dat stemmetje houdt maar niet op.
Doordat hij heeft gezegd me gevoel wordt steeds sterker dat ik bij jou wil zijn en ik mis je. Dat geeft mij wel een rust hoe gek dat ook klinkt.
En tuurlijk het zijn maar woorden... Iedereen kan dat zeggen, het zijn de daden die tellen.
En hoe graag ik hem ook weer in mijn armen wil hebben.
Het is niet aan mij maar aan hem. De tijd zal het leren.
De eerste prioriteit is mijn eigen huisje.
Hoi SR
Het is niet aan mij maar aan hem.
Dat soort zinnetjes heb ik toch altijd wat moeite mee. Het is inderdaad aan hem, of hij bereid lijkt zijn woorden ook werkelijk om te zetten in daden. Maar dan ben jij geen willoos subject, he. Het is dan aan jou of je er dan nog zin in hebt.
Het is aan hem of hij terug wil komen. Het is aan jou om dat dan te accepteren of niet.
Maar ik hoop dat deze opmerking overbodig is, hoor!!!
@waterman
Daar heb je helemaal gelijk in, hij moet de eerste stap zetten en wat ik er dan meedoen dat is aan mij klopt...