Online gebruikers
- JosephUnlal
- Aaachoomync
Concert
Nou, m'n ex heeft gevraagd of ik de kaartjes van het concert zondag wilde hebben en of hij ze anders mocht, dan maakt hij het geld wel even over. Aangezien ik moet werken en toch niet zou weten met wie ik zou moeten gaan, heb ik ze aan hem gegeven.
Hij heeft meteen gevraagd hoe het gaat en we hebben even gekletst. Heel normaal allemaal, niks bijzonders, maar voel me eigenlijk meteen klote. Hij had gewoon niks moeten zeggen. Nu ik hem weer gesproken heb verlang ik weer naar hem. Ik heb dat niet gezegd hoor. Gewoon gezegd dat het goed gaat en dat ik nieuw werk heb enzo, heb niet gevraagd hoe het met hem gaat, ik wil helemaal niet weten hoe goed het met hem gaat. Maar bleh, wat een kut gevoel weer.
Zo zie je maar weer dat het echt beter is geen contact te hebben. Ik voelde me toen zo veel beter dan nu. Hopelijk gaat dat gevoel zo weer weg. Ik weet in ieder geval wel dat ik hem voorlopig niet ga spreken. En hopelijk hij mij ook niet. 
- Nientjuh1's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Nientjuh1
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
@Nientjuh!
Ja het is als afkicken van een verslaving... Zolangt je uit de buurt van de verslaving blijft is er niks aan de hand en gaat het langzaam de goede kant op.
Zodra je weer een beetje verslaving tot je neemt wordt het verlangen naar meer weer erger en zet je weer een paar stappen terug in het afkickproces.
Maar ja, zorgen dat hij geen contact meer kan zoeken (blokken op whats app ofzo) is dan misschien de beste oplossing?
@Nientjuh
Rot is dat he, dat na contact je weer uit evenwicht geslagen bent. Ik herken het, de onrust die het dan veroorzaakt.
Misschien voorlopig het contact afbakenen? Hem aangeven dat je even tijd nodig hebt en je zelf wel weer contact opneemt wanneer je daar aan toe bent?
Blokkeren, is mijn ervaring dat ik daar helemaal niet goed van werd. De onrust nam toe i.p.v. af. Maar door het af te bakenen en zelf aan te geven dat ik even geen contact wil/kan hebben voelde ik sneller de rust.
Dan neem je weer regie over jezelf en heb je het zelf in handen. Dan hoef je ook niet steeds te denken, of hij contact op zal nemen ja of nee.
Hopelijk voel je je snel weer beter! De markt op en lekker kokkerellen een idee? Even gedachten verzetten.
Liefs Binas
Je kan het ook anders
Je kan het ook anders bekijken. Dit concert "gedoe" lag natuurlijk al een poos op loer. Je wist dat deze dag zou komen.
Deze stressbron is nu in iedergeval van tafel.
Das dan toch weer positief....., toch....?
@lovertje @binas @beniktelief
Dankjewel voor jullie berichtjes. Nu gaat het wel weer. Ik ga hem niet blokkeren, dan heb ik waarschijnlijk juist "zou hij me iets willen sturen?"
Ik laat het maar gewoon zo. Denk niet dat hij me iets gaat sturen. Het was nu een "praktisch" iets, zoals hij het noemde, wie nou die kaartjes zou nemen. Snap het wel. Anders staan we daar allebei met iemand, hoe bepaal je dan wie naar binnen gaat. Maar ik was zowiezo niet meer van plan te gaan, maar dat wist hij natuurlijk niet.
Over een tijdje gaat hij me waarschijnlijk wel uitnodigen om zijn nieuwe huisje te zien, ik had gezegd dat hij dat moest doen en dat vond hij ook heel leuk. Maar dat gaat toch nog maanden duren denk ik. Eerst alles rond krijgen en dan nog opknappen en verhuizen. Ik hoop dat tegen die tijd we gewoon normaal vrienden kunnen zijn. Ik hoop zelfs dat als ik hem over een tijdje zie dat ik totaal niks voel. Dat al die verlangens weg zijn en dat we gewoon kunnen bijkletsen zonder dat het awkward is of ik met een rotgevoel weg ga. Dat is ook een van de reden dat ik hem nog wel wil zien, al is het pas over een jaar. Dan hoop ik dat het gewoon echt voorbij is, anders blijf ik hem zien als de perfecte jongen en blijf ik af en toe verlangen naar hem. Maar dat is voor latere zorg.
Lieve Nientjuh1,
Wat een onrust voor je door die kaartjes, herkenbaar, ook gehad in het begin. Nog een reisje geboekt, voor het uitging.
Ging ook niet door.
Morgenavond is de ergste onrust voorbij,
kun je dat ook weer achter je laten.
Al die fases waar je doorheen moet.
Is nodig voor de verwerking, denk maar zo.
Ga lekker iets koken, net wat Binas zegt of ga er op uit!
.
@hetlevenismooi
Ohja, dat weet ik wel zeker. Ik voelde me ook echt al goed. Alleen door die stomme kaartjes..
Maar inderdaad, straks komen mijn tante en neef en heb een heerlijk 3 gangen menu samengesteld waar ik al aan ben begonnen. Koken werkt zo lekker therapeutisch haha
Zondag zou het ook wel zwaar worden, maar gelukkig ben ik dan werken. Het schrijven hier helpt en dat is fijn
Therapeutisch yes!
Wat leuk!!!
Gezellig voor jouw familie koken.
Lekker!
Zie nu pas
Dat het wel gaat!
Fijn voor je!
@Nientjuh
Klote zeg. Accepteren dat het echt voorbij is, is niet iets dat je zomaar doet, tenminste, ik heb het heel lang niet gekund. Als je echt bij iemand past, echt een band hebt, dan is dat bijna een feit! (nietwaar?) Dát is echt klote. Neem er de tijd voor. Als je jezelf moet aanpraten dat je ¨het moet vergeten¨ wordt het alleen maar erger.
@Poemlove
Ja het ergste is nog dat ik weet dat we goed bij elkaar passen. Maar dat we het allebei (denk ik) als vanzelfsprekend zagen. We hebben ook nooit ruzies gehad, geen grote in ieder geval. We vonden alles best. Ik denk echt dat door dat we geen moeite meer deden de liefde van zijn kant minder is geworden. Hij zegt het dan niet zo, maar dat gevoel heb ik wel. En als ik er realistisch naar kijk denk ik echt dat ik er meer voor hem moest zijn en enthousiaster moest reageren op sommige dingen. Dat wilde ik ook, maar ik zat zelf in de stress door te weinig werk, nooit geld hebben. En hij had een top baan, ging een huis kopen enz. Dus misschien een beetje jaloezie speelde er ook.
Als ik het anders had aangepakt waren we nog samen, daar ben ik van overtuigd. Maar goed. Ondanks dat weet ik ook dat het is zoals het is en ik er niks aan kan doen. Zolang ik hem niet spreek gaat het prima en ik doe gewoon m'n ding. Af en toe is het gewoon zuur dat het zo is gelopen.
Ik droomde vannacht over hem. Het was in de droom uit, maar we waren op hetzelfde evenement en ik zag hem steeds met meisjes praten. Ik probeerde ook een beetje te flirten met andere jongens, maar ondertussen probeerde ik m'n ex jaloers te maken. In het echt zou ik dat nooit doen. Dat vind ik erg laag om te doen. Ik hoop stiekem natuurlijk dat als ik hem over een tijdje zie dat de liefde weer overslaat, maar aan de andere kant hoop ik juist dat als ik hem zie de liefde aan mijn kant juist ook over is.
Pfff
My god! Ik zag net met toeval dat hij met z'n broertje is gegaan. Toch wel opgelucht dat hij niet met een meisje is geweest. Pffff. Ook al krijg ik hem niet. Betekend niet dat ik het leuk zou vinden als hij alweer aan het daten is met iemand andere. En dan ook nog met mijn kaartje! Ben toch wel een beetje blij nu. Slaap lekker!
Hoi Nientjuh
Er is een gedichtje, en dat gaat hierover, he:
Een mens die lijdt het meest,
Door het lijden wat hij vreest
Doch dat nooit op komt dagen.
Zo heeft hij meer te dragen
Dan God te dragen geeft.
Maar, zonder gekheid. Het is natuurlijk fijn dat hij uiteindelijk geen ander meisje meegenomen heeft. Dat snap ik. Maar toch zal het eens gaan gebeuren. Dat hij wel iets met een ander meisje krijgt. En jij iets met een ander jongetje. Dat is bijna onvermijdelijk. Laat het los, laat hem gaan. Hij staat weer op zichzelf, jij staat weer op jezelf. Wees er niet bang voor.
Maar ik snap wel dat je opgelucht bent
Waterman
Waterman
Ja het is echt erg en ik moet het loslaten. Maar op de een of andere manier hoop ik nog steeds dat we samenkomen. Juist omdat er eigenlijk nooit echt iets fouts is gegaan, geen ruzie, niks raars. De liefde van zijn kant werd minder en hij is niet toe aan een vaste relatie. Dan denk ik, de liefde kan terugkomen en ik wacht wel tot je wel toe bent aan iets vast.
Ik weet dat ik dat niet moet denken, maar het gaat vanzelf. Misschien stopt dat gevoel pas op het moment dat ik iemand anders ontmoet en helemaal hoteldebotel verliefd ben op hem. Ik weet het niet, maar het is een rot gevoel. Ik hoop gewoon echt dat, als we echt nooit meer samenkomen en dat besef er helemaal is, ik degene ben die eerst verliefd wordt op iemand anders. Stom he?
Hoi Nientjuh
Ik weet dat ik dat niet moet denken, maar het gaat vanzelf.....Stom he?
Stom? Stom? Gewoon menselijk toch?
Laat hem gewoon gaan. Laat hem los. Ga je eigen leven weer leiden. Wordt weer verliefd. Weer een keer
En misschien kom je hem wel weer eens tegen. Later. En misschien hebben jullie elkaar dan weer heel veel te vertellen. Maar nu lukt het effetjes niet.
Nientjuh, ik hoef het jou niet te zeggen. Maar zorg heel goed voor jezelf. Voor jezelf. Je bent het waard.
Waterman
Waterman
Ja dat is het. Ik weet het allemaal. En als ik aan het werk ben denk ik helemaal niet aan hem, maar als ik dan weer thuis ben komt alles weer boven. Dat gevoel kan ik helaas (nog) niet uitzetten. Maar het gaat echt wel goed hoor. Ik wilde gewoon echt dat het anders was gelopen en ik nog steun bij hem kon krijgen en ik hem kon steunen. Maar dat kan niet meer.
Maar de gedachte dat hij met iemand anders is is echt vreselijk. Bleh