ik heb eigenlijk niks te melden..
wat ik zou willen tikken heb ik al zo vaak geschreven hier..
er zijn geen nieuwe ontwikkelingen, ze komen ook niet meer, ik moet het er maar mee doen..
heb nog steeds een tweeledig gevoel.. aan de ene kant blij dat hij nog veel om me geeft, dat er nog een sprankje hoop is.. niet voor nu maar voor later..
aan de andere kant voel ik me aan t lijntje gehouden door die hoop.. ik zou graag op hem wachten, maar weet dat het niet eerlijk voor mezelf.. wachten.. waarop? hoelang? waarom?
ik ben hem nu nodig.. waarom wachten op iemand die er nu niet echt voor me is?
wat overheerst op dit moment is de rust, een soort van leegte.. weten dat het over is.. dat ik geen controle heb, het niet meer aan mij ligt..
Het voelt opzich wel goed.. maar ook wat onwerkelijk.. een beetje doelloos.. ik laat het maar over me heen komen..
ik houd me maar voor dat het beter is zo..
ik kan nu alle tijd besteden aan de dingen die op stapel staan (nu ook nog doen ).. hoef me niet meer druk om hem te maken.. genoeg afleiding de komende tijd.. maar op het moment laat ik me vooral nog afleiden door hem.. had het zo leuk gevonden bepaalde dingen met hem te kunnen delen.. maar helaas..
Lieve Kitty, Ik snap heel
Lieve Kitty,
Ik snap heel goed dat het allemaal erg dubbel is. Als hij nu gezegd had: Kitty, de gevoelens voor jou die zijn er niet meer, dan kun je daar ook echt iets mee.
Maar dit is inderdaad erg dubbel en verwarrend voor jou.
Net wat je zelf schrijft, wachten is niet eerlijk naar jezelf toe. Want misschien wacht je op iets wat niet meer terug komt.
Toch maar proberen je eigen dingen te gaan doen, hem niet meer als een rode draad door je leven laten lopen. Want op dit moment is hij natuurlijk met een ander waar hij het leuk mee heeft.
Wat mogelijk zou kunnen helpen, is je gedachtes sturen. Werken met affirmaties.... Tegen jezelf zeggen, iedere keer weer, dat je hem los met laten, dat je verder moet, dat het er NU niet inzit.
Op een gegeven moment gaat je hart het ook geloven, althans, zo heeft het bij mij wel min of meer gewerkt.
Maar snap heel goed hoe moeilijk en dubbel het is. Zo'n situatie is gewoon zwaar k*t.
Sterkte,
jij komt er echt wel. Rechtstom of linksom... T komt goed
Lief Lin
Lieve Kitty, Misschien kun
Lieve Kitty,
Misschien kun je nog genieten van het contact dat je nog af en toe met hem hebt en dat als alles wat je nu met hem hebt, beschouwen en accepteren.
Misschien begint dan nu het rouwproces echt..
Sterkte en liefs,
Geraldine.
het klopt wel wat jullie
het klopt wel wat jullie zeggen..
en ik voel ook best goed hoor.. niet dat ik dr echt kapot van ben, me verdrietig voel..
het lijkt wel of ik even niks voel ofzo.. echt blij kan ik niet zijn.. maar huilen wil ook niet meer..
ik hang maar wat achter mn computertje..
dat ik constant aan hem denk is ook niet zo.. als ik maar afleiding heb.. maar als ik weer thuis ben zak ik weer in als een pudding lijkt het wel.. heb niet de puf om me zelf te vermannen, afleiding te zoeken..
dat heb ik al weken niet.. maar had gehoopt dat met de "duidelijkheid" dat wel weer terug zou komen.. ach misschien wil ik ook wel te snel.. misschien wat beter mn best doen.. mijn gedachtes sturen zoals lin zegt..
en ik kom dr wel hoor.. of het nu alleen is.. met hem.. of een ander.. ik zal weer helemaal happy worden
TSJAKKA!
Hee Kitty ik weet precies
Hee Kitty ik weet precies hoe jij je voelt. Helemaal geen puf meer. Ik voelde me ook zwaar in mijn ledematen. Ik had nergens zin in. Eigenlijk was toen ook echt de acceptatie dat het inderdaad niet goed meer zou komen. En die rust... eindelijk was mijn hoofd toen voor even leeg. Geen gedachten meer. Met de afleiding even niets hoeven denken, om vervolgens als je thuis bent tot besef te komen dat je weer alleen bent en niet het contact meer met je ex hebt zoals dat eerst was. Dat is toch wel zo'n klote gevoel. Gelukkig wordt dat gevoel minder... met dat eeuwige clich?ɬ©... vadertje tijd. Jij komt er wel hoor Kitty. Sterkte!
Hee Kitty, je verhaal is
Hee Kitty, je verhaal is voor mij heel herkenbaar, eigenlijk zit ik een beetje in hetzelfde schuitje. Wel ben ik me nu gaan beseffen dat het me geen goed doet om contact met hem te houden, ook omdat je nog steeds alles hoort wat hij doet, met wie, wanneer en waarheen, en dit is Nu niet met jou, mij doet dat wel pijn. Ik moet accepteren dat het nu niet zo is...en misschien wel nooit meer. Je kunt het beste van dat laatste uitgaan, als het wel goed komt, dan is dat geweldig. Maar denk nu aan je zelf en laat niet teveel met je sollen...want zijn gevoel is belangrijk, maar die van jou het allerbelangrijkst!!! Sterkte! liefs Lauren