Ik ben nu al 4 maanden enigzins gedesillusioneerd bezig geweest met het construeren van mijn gebroken hart.
Allereerst ben ik op zoek gegaan naar de grotere brokstukken, flarden en restanten, maar het zijn vooral de kleinere stukjes en snippers, die over het algemeen toch vrij moeilijk te vinden zijn.
Gelukkig krijg ik hierbij de nodige hulp en ook diverse handvatten toegereikt vanuit mijn sociale kringen, maar ook psychologen, de factor tijd en vele boeken dragen hier nog steeds hun steentje aan bij.
Stapje voor stapje proberen we de gehele collectie weer compleet te krijgen, om zodoende wanneer alle stukken zijn geretourneerd, met de nodige lijm en pritstiften, het gebroken hart weer in zijn oude staat te doen herleven.
Het probleem of liever genoemd "de uitdaging" zijn de getijden! De getijden van emoties en gedachtenstromingen die komen als eb en vloed, en helaas vaak zonder enige medezeggenschap van mijn kant.
De ene dag denk je de collectie van fragmenten van je gebroken hart weer bijna compleet te hebben, waarna onverhoops een vloedgolf van gedachten en emoties, de zo moeizaam bij elkaar gesprokkelde snippers gebroken hart, weer tot zich neemt en laat verdwijnen in de eindeloze oceaan van liefdesverdriet.
"Je begrijpt" dit is absoluut geen eenvoudige opgave , die ongecompliceerd, probleemloos, vloeiend of vlotjes verloopt.
Toch ben ik niet van plan mij hierdoor uit het veld te laten slaan, en ga gestaag en volhardend door met het voltooien van mijn bijna soms onmogelijke taak : Het opnieuw construeren en doen herleven van mijn gebroken hart, om zodoende me ooit weer te kunnen openstellen voor een mogelijke nieuwe liefde.
Want hoeveel leuke en mooie vrouwen tegenwoordig ook op mijn levenspad verschijnen ... ik kan er op dit moment helaas gewoon niks mee.
mooi
prachtig verwoord! Ik hoop dat je snel de stukjes bijeen hebt geraapt. En moest je onderweg wat brokstukken van mijn hart terugvinden zal ik je eeuwig dankbaar zijn, want ik ben er ook naar op zoek.
@belgie
Dank voor je compliment! Mocht ik wat brokstukken van je hart tegenkomen dan zal ik zorgen dat ze bij de juiste persoon terecht komen.
dank je
dank je... ik hoop stiekem dat je er ook vindt van mijn ex
@ belgje
Zal ik de gevonden stukken door de papierversnipperaar heenhalen? lol
Of had je er andere plannen mee ?
goeie vraag
zou die waarschijnlijk bewaren op een secure plaats en die krijgt hij pas terug als mijn puzzel eindelijk weer es compleet is...
De reconstructie van een
De reconstructie van een gebroken hart... Dat is essentieel en jij lijkt zeer gestructureerd ermee om te gaan, wat ik bewonder. Zelf lukt mij dit voor geen meter.
Je hebt het al in een eerdere reactie laten weten, onze situaties lijken bizar veel op elkaar. Voor mij voelt het alsof ik pas nu ben gaan leven, dat mijn gevoel weer helemaal terug is na een periode van roes. Het nadeel daarvan is dat alles dubbel zo hard aan komt. vooral het gemis is erg. Bij mij was het helingsproces ook langzaamaan begonnen, maar na een gesprek met mijn ex ben ik voor mijn gevoel weer terug bij af. Ze vroeg hoe het met mij ging en vervolgens kreeg ik als "tegenprestatie" alleen maar verwijten en weinig begrip voor de situatie. Waarom als die emotie en verwijten als je tevreden bent met je huidige situatie wilde ik haar vragen, niet gevraagd helaas. En nu denk ik, zou ze twijfelen... Weer alles in duigen. Moet ik haar laten zien dat ik gegroeid ben, dat ik nu knopen door durf te hakken en daarmee laten zien dat ik nog steeds voor haar wil vechten?? Laat ik kansen liggen of zijn ze al lang verkeken??
Wat een domper in de verwerking...
@Gum
Wat betreft het gestructureerd te werk gaan: Ik moet zeggen dat wijzigt zich helaas van dag tot dag, het is net zoals ik beschrijf de ene dag denk je de puzzel compleet te hebben, waarna je de volgende dag weer vol van emoties wakker wordt! Het is zo vermoeiend allemaal.
Maar onze situaties lijken inderdaad in veel opzichten op elkaar, vooral dit geschreven stukje ervaar ik echt net zo:
"Voor mij voelt het alsof ik pas nu ben gaan leven, dat mijn gevoel weer helemaal terug is na een periode van roes. Het nadeel daarvan is dat alles dubbel zo hard aan komt. vooral het gemis is erg"
Je komt uit je roes gekropen en alle emoties ervaar je weer volledig in zijn totaliteit! Dubbel zo hard dus! WTF happened in here?
Zelf heb ik nog maanden lang dapper en onverschrokken gestreden, alles in de strijd gegooid om haar ervan te overtuigen dat er daadwerkelijk een ongelooflijke verandering heeft plaatsgevonden. Maar het is vechten tegen de bierkaai ben ik bang.
De factor tijd zal uitwijzen of er ooit nog kans is op een hereniging. Maar zij zullen alleen de negatieve ervaringen omhoog blijven halen om hun beslissing bij deze te rechtvaardigen "tegenover zichzelf" en tegenover de rest van de buitenwereld. Ik heb zelf nog meerdere gesprekken met mijn ex gehad maar uiteindelijk tot niks gekomen, het is converseren tegen een ijsberg die sporadisch enige emotie laat zien. Tuurlijk doet het "de dumper" ook wat en zullen ze dagen hebben van twijfels en emoties, maar dat zullen ze vrijwel nooit laten zien.
Ik wil je heel veel sterkte en wijsheid toewensen! Als er een remedie voor deze pijn en gemis zou zijn zou ik deze absoluut hier posten.
Blijf vooral aan jezelf werken en probeer je op allerlei fronten te blijven verbeteren, om zodoende de mens te worden die je graag wilt zijn.
Hang in there ...