hallo allemaal,

het is een tijdje geleden dat ik hier op de site ben geweest. veel gebeurd in de tussentijd.
Ongeveer 2,5 jaar geleden ben ik een onwijs lief meisje tegengekomen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik bang was mij te binden, maar ze heeft uiteindelijk toch mn hart weten te veroveren en we werden een koppel. tot afgelopen vrijdag....ik moet zeggen dat in de zomervakantie toen wij voor het eerst op vakantie gingen, er veel ruzies waren geweest door stress en dergelijke. Daarna ging t langzaam weer beter. In het begin vertelde ze mij dat zij best heftige dingen heeft meegemaakt maar therapie heeft gehad en dat t nu wel beter gaat...

afgelopen donderdag hebben we snachts nog gebeld en alles was goed dacht ik. ze zei zelf ik zie je morgen (vrijdag) en ik hou van je.. vrijdag hoor ik niets.. we zeggen normaal altijd trusten en goeie morgen. ik dacht ze is druk en ik was op stage dus ik app dr wel als ik klaar ben dan heeft ze meer tijd. ik ben in de tram naar huis en ik stuurde een appje waarom ik niks gehoord heb. zegt ze ja sorry.. ik kan niet meer. ik dacht wat is dit nou??? gisteravond zei je nog ik hou van je en zie je morgen .... ik kwam thuis en ze was er ook bijna((wonen niet samen). ze kwam huilend binnen en vertelde dat ze niet meer kan..uit paniek en boosheid zei ik oke dan is t klaar pak je spullen en ga maar. maar mn hart brak. uiteindelijk heb ik gezegd kom ff zitten we kunnen niet zomaar uit elkaars leven verdwijnen. na veel praten en huilen heb ik dr uitleg aangehoord. ze nam gelijk spullen mee, maar ben vandaag door het huis gaan lopen en heb alsnog een zak vol spullen die ze aachter gelaten heeft...

Het komt erop neer ( hoe ik t geinterpreteerd heb): ze houd van me, maar is niet meer verliefd. door de dingen die ze vroeger heeft meegemaakt heeft z emoeite met zizchzelf. als ze in de spiegel kijkt, weet ze niet wie zij ziet. ze is dr zelf kwijt. ook gooide ze ertussen door dat na de ruzies op vakantie alles veranderd is voor haar. Terwijl ik dacht het is opgelost uitgepraat.... we hebben nog gezoend en heb dr hand vastgehouden ook heeft zij mij getroost.
het is een beetje tegenstrijdig allemaal: ze geeft aan dat ze nu geen relatie erbij kan hebben door haar verleden en omdat ze vind dat ze mij tekort doet ivm met drukke studie (universiteit). maar ik vind het zo raar. ik leerde dr kennen toen ze afstudeerde (hbo). toen zag ik haar ook elke dag en nu ineens drukke studie?

sorry als mn verhaal door elkaar loopt, maar ben behoorlijk in shock nog en voel me gekwetst en verraden. ook omdat ze zei van ja het ligt echt echt niet aan jou en we kunnen vrienden blijven. ik wil niet dat het contact stopt omdat ik nog van je hou. dat maakt mij alleen maar boos/bozer omdat ik dan denk waarom blijf je dan niet. ze wil geen relatie nu, maar sluit het niet uit voor in de toekomst. ook geeft ze aan dat ze t erg zou vinden als ik haar zou vergeten. tegelijk zegt ze dat ik niet op haar moet wachten. maar wat moet ik daarmee???!! iemand die altijd zei dat ze mij nooit pijn zou doen... en nu dit..

We hebben gisteren nog ge-appt, maar vandaag heb ik niets gehoord en zelf ook niets gezegd. hoe moeilijk ook. ik meot eerlijk zeggen dat mn trots ook in de weg zit om eerst te appen aangezien zij het uit heeft gemaakt. wil niet het gevoel hebben of geven dat ik achter haar aanloop. ik lees op de site dat t goed is om geen contact te nemen, maar ook weer wel.

ik weet niet meer wat te doen. vreselijk dat wisselende gevoel van im gonna be oke en na een paar rminuten dat wanhopige en in tranen barsten. het doet zo'n ongelofelijk veel pijn.