Een brainwash!dat heb ik nodig!
en ook een heartwash!
Enfin ben nu 7 weken verder...........heb hem 6 weken niet meer gezien,fijn zo!
Het loslaten is niet gemakkelijk,ik wil wel maar ''iets'' lijkt in mij te blokkeren............
Heb echt wel hele leuke en goede dagen,betrap mezelf dat ik zing of fluit!!
en soms denk ik dan heeeyyyyyy gaat lekker!!
maar na zo,n leuke dagen lijkt t alsof ik keihard gestraft wordt!
Ik val dan zo erg terug.............gisteren bv,ik weet nog niet eens echt de oorzaak,de trigger,geen idee,uit t niets voelde ik me zo leeg en neerslachtig,had zo een grote behoefte naar hem toe,mistte hem heel erg,zo erg dat ik fotoos ben gaan kijken,enja tranen vloeiden weer........de fotoos,het bewijs van ''ons''!
Vrolijke fotoos,hij,ik ,zijn zoon,Zeeland,Parijs,dierentuin..............
Ben ik nog normaal dat ik me zo ga kwellen???
Het deed pijn ja,maar het voelde ook goed ,ook om mezelf nog eens ZO happy te zien.vreemd he.
Hij gaf me een gevoel dat ik nog nooit eerder had gevoeld bij andere mannen,een soort gevoel van :jij bent de ware,de love of my life..........
nog nooit had ik zo erg in iets geloofd als in ons.
krijg die gedachten er maar nog eens uit.............
Werken en werken,dat is mijn afleiding,dan denk ik niet aan hem!
Ik WIL loslaten,wil verder,waarom ben ik zo zwak?