zo gisteren dan toch maar uit eten geweest met meneer ex.......hele dag een gevoel gehad alsof ik s,avonds naar de tandarts moest(rommelende maag,zenuwen.......)
smiddags getwijfeld,zou ik afzeggen????
maar ''iets'' in mij kon dat niet,nieuwsgierigheid,weet niet.....
om 19.00 stond hij dan voor de deur,1 jaar niet gezien,wat n vreemd gevoel zeg!

ik voel me vreemd..........
ik was gisteren jarig,ik kreeg n kaart van hem,proficiat bla bla bla.en meteen een uitnodiging om a.s. zondag met hem uit te gaan eten.............
verdorie,als ik die kaart vorig jaar had gekregen was ik waarschijnlijk 100 m de lucht in gesprongen,want toen zat ik nog zo vol van verlangen,pijn en hoop............
wat in godsnaam bezielt hem na 1 jaar???
soms komen er momenten in je leven dat je t gewoon ff niet meer weet,nou dit is er zo een........ik weet t niet.........

zo we zijn 1 jaar verder..........vorig jaar verscheurd van verdriet,hoopje ellende,pijn pijn en pijn......
mijn laatste blog......na de workaholic had ik besloten eens gewoon NIET meer te gaan daten,t liep toch steeds nergens op uit,mijn ex zat te diep nog in mijn systeem........
heb vd zomer genoten,alleen,gewoon alleen,met goede vrienden en vriendinnen,en kan ik eindelijk zeggen,het gaat prima met me!!!
al die maanden absoluut niet meer aan hem gedacht....
maar toen kwam de ,ik noem t maar ''dump'' datum ,eraan in september......

pfffffffffff.....................
ik ben 7 maanden verder!
in januari dacht ik ECHT dat t ldvd over was!
ik leerde een man kennen,het klikte,we gingen op date,uit eten,avondje casino,langzaam vlinders..........
dat was ergens eind februari.
Ik begon hem heel onbewust te vergelijken,niet specifiek HEM,de relatie,het verliefd zijn,de aandacht,weet t niet precies..............
steeds meer voelde ik mij teleurgesteld,meneer is nl een workaholic,eigen bedrijf,zelden tijd,veel woorden,weinig daden.

hiephoi ik kan eindelijk oprecht van harte zeggen dat ik genezen ben!
Het stomme is,heb ik aan hem te danken!
1 januari heb ik hem toch gemaild,de beste wensen en blabla...........
Nou moet ik wel erbij zeggen dat het verdriet al veel minder was de laatste maand,maar door de kerstdagen en oud op nieuw,voelde ik me weer helemaal niet happy...............
Ik heb hem dan ook eerlijk geschreven dat ik nog steeds na bijna 4 maanden met het knagende gevoel zat dat wij het voor elkaar waren................
Dat gevoel had hij niet,en had hij ook nooit gehad!

ajee ik zag er tegen op ,de kersttijd pffffffffff............
Had er geen zin in dit jaar,wilde zelfs niks versieren in huis,geen boom,niks!
Maar heb t wel gedaan,boom gekocht,ramen versierd,geknutseld..........voor mezelf en de hond ...........
soort van bezigheidstherapie,geen idee..........
echt niet stil gezeten,wezen shoppen met vriendin,naar een leuk concert geweest,proberen te genieten van alles wat op mijn pad kwam,zelfs naar Gooische Vrouwen 2 geweest(echt helemaal de foute film als je lvdv hebt!!!)
maar de kerstdagen op zich waren een innerlijke ramp!
heb hem zo gemist!!!

Ik kan eindelijk oprecht zeggen,het gaat bergop!
Alweer 10 weken geleden........en ik vraag me nu ook wel langzamerhand af,waarom tel ik die weken nog???
Tijd om te stoppen met tellen?
oke hij komt nog dagelijks langs in mijn gedachten,maar t wordt minder en minder,ik verbiedt t me zelf!
enja dan heb je een super dag en dan komt er weer s ene met de informatie: hey ik had jouw ex gezien...............hij is dik geworden,liet me denken aan een ''Michellan-mannetje''
Of: hey ik zag jouw ex met een vrouw,heeft hij nu al een ander???
nou ik weet het niet en het boeit me ook ergens NIET!