Vandaag 5 weken geleden vertrok ik met een auto vol spullen, een hond en een papegaai van zeeland naar groningen.
Wat een verdriet als je op het punt staat voor de 2de keer samen te gaan wonen, en dan breekt de hel los in huis. En roept de man van wie je zo veel houd ( ik hoop als ik thuis kom van het werk dat jij weg bent met al je spullen!!! Het is over ik wil jou niet meer)

4 weken en 4 dagen is het uit. Inmiddels is er veel gebeurd, ik heb nog een aantal keren contact gehad met mijn ex met wie ik 10 jaar een relatie heb gehad.

Toen ik 4 juli jarig was liet meneer niks horen, nu was hij gisteren zelf jarig en heb ik me ook in gehouden door niks te sturen, ondertussen breekt het mijn hart.
Iedereen om mij heen zegt dat dit t beste is.

Hij heeft zo veel lelijke dingen gedaan, me dood gewenst, me tot 3 keer toe buiten gezet, gelogen,.

Ik weet het nog goed onze eerste ontmoeting.
Smoorverliefd was ik. Hij die 10 jaar ouder was, maakte
mijn hart aan het smelten.

Na anderhalfjaar zijn we samen gaan wonen, ik toen net 18.
ik woonde 400 kilometer van hem vandaan, en reisde veel heen en weer.

Dus was blij dat we samen gingen wonen, al na een tijdje begonnen de scheurtjes te ontstaan, hij kreeg een burnout, en ging daarna veranderen van werk.
Ik kon er redelijk mee om gaan.

Toen begonnen de ruzies. Eindeloze ruzies.