Een afschuwelijk slechte dag vandaag. Voel me zó oneindig klote en niks kan me afleiden. Ik wil niks liever dan hem terug maar hem kan het niks boeien... Ik denk geen seconde ergens anders aan, zit constant tegen paniek aan. Ik weet dat het niet gezond of normaal is maar ik hou het niet tegen. Als ik hem echt voor eeuwig kwijt ben weet ik niet wat ik moet. Dat het realiteit is dat we uit elkaar zijn kan ik al geeneens verdragen. Steeds als het tot me doordringt voel ik de grond onder mijn voeten weer wegzakken.
Wat ben ik mezelf weer gek aan het maken.
Mijn ex gaat veel met een collega/voormalige vriend van mij om. Die jongen ken ik dus ook best goed. Nou heeft hij net een foto op facebook gezet van zichzelf met twee meiden in zijn zwembadje. De meiden hangen aan hem alsof hij een Don Juan is. En nu maak ik me helemaal zorgen dat mijn ex steeds meer met dat groepje mensen om zal gaan en dat hij bij die meiden dan ook iemand leert kennen die hij leuk gaat vinden. Oh gatverdamme, ik zie net dat mijn ex de foto niet alleen geliket heeft maar dat hij er ook op gereageerd heeft. Waarom nou weer.
Het is wel duidelijk dat ik te veel vrije tijd heb vandaag, haha. Maar goed. Ik dacht, laat ik eens de tijd nemen om op te schrijven hoe het hier gaat.
Voor het eerst sinds vorige week woensdag mijn ex weer eens gebeld. Tot nu toe appte ik hem alleen om de dag omdat ik hem goed wou laten merken dat ik hem de ruimte gun die hij kennelijk zo hard nodig heeft. Als ik hem op wat voor manier dan ook zou gaan pushen op dit moment zou hij keihard bij me vandaan rennend (gillend).
Ik hou bewust contact met mijn ex aangezien ik hem terugwil.
Mijn ex verloofde maakte het op 2 mei uit, na 9,5 jaar samen. We woonden ook al 3 jaar samen en we verhuisden na de breuk allebei terug naar onze ouders.
Na een paar weken werd het voor mij overduidelijk dat ik helemaal niet uit elkaar wilde (terwijl ik er eerst redelijk vrede mee had). Ik ben met hem gaan praten, hij hield de boot af, maar we zouden wel zien. Hij zei in ieder geval niet keihard nee.