Mijn ex verloofde maakte het op 2 mei uit, na 9,5 jaar samen. We woonden ook al 3 jaar samen en we verhuisden na de breuk allebei terug naar onze ouders.
Na een paar weken werd het voor mij overduidelijk dat ik helemaal niet uit elkaar wilde (terwijl ik er eerst redelijk vrede mee had). Ik ben met hem gaan praten, hij hield de boot af, maar we zouden wel zien. Hij zei in ieder geval niet keihard nee.

Het is in de tussentijd meerdere keren veranderd allemaal. Eerst wou hij me alleen als booty call aanhouden. Dat heb ik snel afgekapt en hij begreep het - sindsdien heeft hij niet meer zo gedaan. Daarna besloot hij dat we het weer langzaam konden opbouwen. Op zijn verjaardag (een dinsdag) zei hij dat hij het zo goed vond gaan en dat we dat weekend maar moesten praten over hoe verder. Dat weekend gingen we naar het oude appartement om er schoon te maken en toen meldde hij uit het niks dat het toch wel echt over was. Ik was ontzéttend kwaad en dat heeft hij gemerkt. Ik praatte niet meer met hem maar hij appte me opeens dagelijks. Eerst negeerde ik hem, tot hij vragen over onze katten appte en me dwong te reageren. Hij begon me elke avond te bellen. Dat weekend was de oplevering van het appartement. Ik kon wel met hem meerijden zei hij, en eenmaal daar zei hij constant dat hij samen verder wilde.

We wilden samen op dates gaan. Eerst bleef het toch bij op zondag bij mij thuis afspreken omdat hij zei dat het niet uitkwam. Soms was hij afstandelijk en deed raar. Na een tijdje ontspande hij en dan ging het weer prima. We spraken af naar de dierentuin te gaan samen. De avond ervoor kwam hij ook langs en meldde dat hij voorlopig geen relatie wil ("niet schrikken dat dit negatief is"...), dat hij het wel erg lekker vindt om vrijgezel te zijn en alle tijd in hobby's en vrienden te steken. Ik zei dat ik iig wilde afspreken dat we monogaam blijven. Hij zei daar wel meteen ja op. Dagje dierentuin gehad, daarna nog uitgebreid uit eten geweest, alles was perfect.
De woensdag daarop zag ik hem weer, en wát had hij toen opeens weer een gigantische muur om zich heen! Hij wees me op alle fronten af, zei dat hij het veel te snel vond gaan allemaal. Hij wilde minder contact. Met een zwaar kutgevoel ging ik weer naar huis.

Het weekend daarop appte ik hem of hij nog af wou spreken. Hij bleef vaag, zei dat hij eerst even ging ontbijten en zo. Daarna appte hij dat hij weinig zin had om wat te gaan doen. Dus ik zei: "Ok, dan wordt het hem niet." "Andere x," voegde hij er nog aan toe. Ik zei "lijkt me leuk :)" en daar bleef het bij. Een halfuur later appte hij met de vraag of ik wel wilde skypen. Eenmaal op skype vroeg hij of hij toch even langs zou komen, en dat deed hij. Het was weer heel warm en goed tussen ons die dag, dus ik dacht dat de stijgende lijn terug was en dat ik weer wat meer toenadering kon zoeken. Een paar dagen later vroeg ik of ik langs kon komen om mijn katten te bezoeken. Hij zei ja, maar klonk aan de telefoon al niet bepaald happig. Die dag begon hij er opnieuw over dat het hem te snel ging en dat hij de komende maanden echt nog geen relatie wil. Ik vroeg of hij het over een paar maandjes wel weer wil opbouwen samen en hij zei ja. Ik vroeg of hij wel een toekomst ziet samen en hij zei ja, hij begon over onze toekomstige kinderen, etc.

Hij wil appcontact houden, af en toe bellen en dat ik af en toe langskom voor de katten (of dat dan op momenten moet gebeuren dat hij er ook is weet ik niet). Hij zei dat hij er na afloop elke keer spijt van heeft als hij sex met me heeft gehad en dat we dat dus ook beter niet meer kunnen doen. Dat... lijkt me echt een ongelofelijk slecht teken; dat hij er SPIJT van heeft. Ik geef hem nu iig ruimte en ik contact hem veel minder vaak maar ik weet niet of ik mezelf alleen maar voor de gek hou. Is dit zijn manier om mij op de achtergrond te houden zodat hij niet in één keer over me heen hoeft te komen? Gebruikt hij me alleen als backup?

Ik heb veel nagedacht en ik denk dat ik ergens best begrijp waarom hij steeds terugschrikt. Elke keer als hij wel met me afspreekt ben ik veel te plakkerig en doe ik net of we gewoon nog samen zijn, terwijl hij me al meerdere malen heeft gezegd dat hij dat voorlopig niet wil. Dus het zou kunnen dat hij dit als enige manier ziet om me af te remmen. Ik heb niet naar hem geluisterd eigenlijk. Maar goed, feit blijft dat hij me als een gek alle kanten op trekt en dat hij me er telkens ontzettend pijn mee doet :/