Hey iedereen, weeral lang geleden!
zoals jullie in mijn vorige blogs hebben kunnen lezen heeft mijn ex mij gedumpt. Ik trok mij dat in het begin zeer hard aan maar na 3 weken leerde ik al een super toffe jongen kennen waar ik nu bijna 2maand mee samen ben. Ik heb hem supergraag zie hem ook al een beetje graag. Het klikt enorm goed tussen ons, we zitten op dezelfde golflengte en verlangen hetzelfde in het leven. Alleen het rare is dat ik nog steeds flashbacks heb over mijn exen ook die waar het al meer als 2jaar mee gedaan is hem hoor ik nog af en toe maar daar heb ik totaal geen gevoelens meer voor. Mijn ander ex hoor ik totaal niet meer en ik denk toch wel dat ik over hem heen ben ik weet dat ik met hem geen toekomst zou hebben wij verschilden teveel. Heb onlangs gehoord dat het niet goed gaat met hem dat hij met zichzelf in de knoop ligt daardoor was het ook deels gedaan tussen ons. maar hoe kan ik nu die flashbacks stoppen? en die rare dromen?? Ik heb mijn huidige vriend héél graag en heb het gevoel dat ik niet eerlijk ben tenopzicht van hem terwijl ik het niet in de hand heb. Heeft iemand dit al meegemaakt?

Sorry dat het al een tijd geleden is dat ik hier nog ben langsgeweest. Ik hoop dat het hier met iedereen al wat beter gaat??
Met mij gaat het beter alhoewel ik enorm in de knoop met mezelf lig. Ik heb een leuke jongen leren kenne, ik ben zelfs nog geen maand vrijgezel en ben al met iemand anders samen. HOewel ik dat veel te snel vind en hem heb gevraagd om mij tijd te geven wat hij ook wilt doen. Het is een schat van een jongen en het klikt enorm toch heb ik schrik om hem te kwetsen dat ik hem gebruik om over mijn ex te geraken. Op dat vlak ben ik er dus nog niet uit., Ik vraag mezelf dan af moet ik dan stoppen met die jongen of niet?

Het ging goed met mij, alé nog steeds met ups en downs maar minder. Nu kreeg ik vorige week van hem telefoon. Hij belde is om te horen hoe het met mij was. Ik deed me enorm goed voor, vertelde hij mij dat hij met meisjes was weggeweest maar dat hij nog niemand anders heeft omdat ik zei dat hij mij ni hoeft te bellen om te zeggen met welk meisje hij is weggeweest. Hij zei dat ik het verkeerd voor heb dat hij gewoon wou weten hoe het met mij is. Maar ik denk dat hij wat op zijn tenen was getrapt omdat hij hoorde dat ik niet thuis bleef zitten. Als ik hem zelf een smsje stuur, dan stuurt hij wel terug maar zelf iets sturen doet hij niet. Hij heeft zelfs mijn mails al gewist en wetende dat hij geen internet heeft dus dat hij daarvoor speciaal naar ne vriend moet gaan. Die dingen doen mij enorm pijn. Blijkbaar ben ik volledig uit zijn geheugen! Hij zei ook dat hij zijn keuze nog niet had beklaagt. Had daar op geantwoord als hij binne dit en een maand iemand anders heeft hij nooit meer hoeft terug te komen en ook niet als vrienden! Mij geeft hij een uitleg dat hij meer tijd wilt voor zichzelf maar een ander hebben zou dan wel gaan. Zijn antwoord was; dat begrijp ik maar ge weet nooit wie ge op uwe weg tegenkomt hé. Elke nacht slaap ik slecht, ik droom over hem, denk nog steeds dat het misschien goed komt. Wannneer is dit allemaal voorbij??

Twee dagen geleden zou ik 11maand met hem samen geweest zijn, heb er de hele dag aan gedacht , hoopte zelfs misschien een smsje van hem te krijgen. Nee niks. Heb me niet kunnen bedwingen en ik heb gisteren een neutraal berichtje gestuurd. Ik kreeg direct antwoord, hij zei zelfs wat hij aan het doen was! Misschien dat hij dan verwachtte dat ik dan ook zou terug sturen wat ik aan het doen was. Maar dat heb ik niet gedaan, hij mag blijven raden. Ik probeer verder te gaan in mijn leven, maar het rare is ik denk dat ik nooit meer verliefd ga kunnen zijn als toen op hem. Ik was zelfs nog steeds verliefd op hem, ik had zelfs nog kriebels. Ik snap niet dat het voor zo rap over kon zijn. Hij wou meer tijd voor zijn eigen, dit dat....Ik had het totaal niet door ik wou er verder aan werken, wist dat ik fouten deed. Zou echt zijn gevoel zomaar over zijn? Na zo'n fijne tijd? Mis hem, mis hem enorm als persoon....mja wie weet komt het ooit nog goed. hoop doet leven zeggen ze hé maar deze hoop is niet zo gezond denk ik.

Heb het zo moeilijk maar zoals iedereen hier op deze site. het is nu een week gedaan, en heb veel ups en downs vandaag zouden we 11maand samen zijn. heb hem nog steeds niet gehoord alleen woensdag nog dan had hij een vriendin van mij gezien en hij had veel commentaar op mij maar hij vertelde ook maar één kant van het verhaal, ik had hem dan een smsje gestuurd dat hij wel meer respect mocht tonen voor mij ik ben niet slecht geweest voor hém, ik heb hem niet bedrogen of andere erge dingen gedaan. Na mijn smsje belde hij ineens om te vragen hoe het met mij was, ik zei héél goed en hij zei dat het met hem wel gaat stillekes aan...vroeg hij aan mij wat hij verkeerd had gedaan? hij bedankte mij zelfs voor mijn smsje, hij was precies blij om mij te horen. hij wou zelfs een gewoon gesprek aanknopen maar heb gezegd dat hij geen zaken meer heeft met mij dus legde hij dan maar af. sindsdien heb ik hem niet meer gehoord vraag mij af of hij ook aan het treuren is of er nog een kleine kans in zit dat het goed komt tussen ons? verwerken mannen hun verdriet anders of zo? de vorige keer als het slechter ging belde hij mij wel om te vragen hoe het was met mij hij kon me niet laten vallen als een baksteen..maar doet hij het wel is het omdat ik kort heb gereageert? wil mezelf gewoon beschermen, moet ik hem nu een neutraal smsje sturen met de vraag hoe het met hem is of moet ik hem gewoon laten doen en als hij mij echt terug wilt dat hij dan moeite moet doen?

Ik begin echt aan mezelf te twijfelen. Hij heeft nu al 3dagen niks van zich laten horen. Een vriendin van mij was vandaag mijn ex tegen gekomen, ze wist nog niet dat het gedaan was tussen ons. Begint hij tegen haar dat ik super dominant was dat ik hem verbiedde om zijn vrienden te zien dat ik over een samenwoningscontract begon en hij wou dat niet (was daar trouwens mee akkoord dat we dat niet gingen doen). Oké ik was vies als hij is iets met zijn vrienden ging doen, maar wou er echt aan werken om mijn reacties in te tomen, tenslotte niemand is perfect hé. Maar dan zei hij ook nog tegen haar van maakt mij niet kwaad hé, en hij werd vuurrood als hij over mij begon! Ze kreeg zelfs schrik van hem. Verdien ik dan niks respect? ben ik nu echt zo'n beest?? Ik wou er echt wel aan werken, maar waarom hij niet? Zag hij mij dan niet meer graag? Heb zin om een smsje te sturen naar hem met de vraag of ik nu echt zo slecht was voor hem? maar moet me inhouden hé nee? te laat heb net iets gestuurd.

Soms gaat het goed met mij en dan weeral niet. Soms denk ik hij is echt ne loser hij is mij niet waard en dan denk ik weer maar toch hij is mijn alles ik zie hem zo graag hé!! Het is nu twee dagen gedaan heb nog altijd niks gehoord van hem ik heb ook niks gestuurd als ik de neiging heb om iets te sturen dan stuur ik iets naar vrienden. Normaal als hij je echt graag ziet dan zou je gsm toch niet mogen stilstaan met ik zie je toch graag en wat heb ik nu gedaan? nee maar gewoon niks hé. Ik heb wel koeler gereageerd als de vorige keer toen het een dagje uit was, dan heb ik liggen wenen als een zottin in zijn bijzijn. Nu niet nu heb ik gewoon gezegd je moet niet meer terug komen als je je bedenkt. Heb een foto van hem gezien van vorige zaterdag als hij niks van zich had laten horen. Blijkbaar treurt hij niet of zo want hij staat daar mat de grootste smile op!! Dan denk ik waar ben ik in je gedachten?? Pfff het doet zo'n pijn hé