Hey iedereen,
Idem héél lang geleden hé!! Ik ben nu bijna één jaar samen met mijn vriend en alles gaat goed, of toch niet zo goed? Binnenkort gaan we samenwonen. Wat op zich wel leuk lijkt. Alleen mijn ouders hebben een appartement voor ons vlak aan mijn ouderlijk huis. We mogen er wonen gratis, (wel de kosten betalen). In het begin toen we samen waren was hij akkoord om daar tijdelijk te wonen en te sparen. Nu het zover is wilt hij daar niet meer wonen. En heb ik alles moeten afzeggen, hij wilt wel iets huren en zeker samenwonen met mij alleen niet daar. Ik heb dus mijn ouders enorm gekwetst. Ook is er nog het feit dat hij niet meer bij mij langs komt. Ik heb niet echt een superband met mijn ouders maar hij mijd ons huis echt wel. Hij zegt dat hij geen tijd heeft maar dat vind ik maar een excuus. Dus je kunt wel geloven dat mijn ouders zich flink tegen hem beginnen keren?

Hey iedereen das lang geleden! Het is nu al een half jaar ongeveer gedaan met mijn ex. Ik hoor hem of zie hem niet meer. Of ik er over ben? ik denk het wel ok ik heb wel vragen wat hij doet of hij al iemand heeft..maar ik denk dat dit normaal is niet? Ondertussen zijn er al paar jongens geweest die interesse toonden in mij maar die heb ik gezegd dat ik niet in hun geintresseerd ben. Maar ik heb nu wel 1 jongen leren kennen die ik zeer leuk en knap vind. Tja ik moet toch altijd pech hebben want hij heeft een vriendin. Het rare is hij vind hetzelfde van mij en wilt verder afspreken met mij om beter te leren kennen want hij stelt zich de vraag of hij niet gelukkiger met mij kan zijn..ik vind dit niet erg maar stel als het ooit iets moest worden tussen ons heb ik schrik dat hij op een dag ook iemand leert kennen die hem ziet zitten en hij daar wilt mee afspreken omdat hij dan weer dezelfde vraag stelt.

Nog enkele dagen en het is 5 maand al gedaan met mijn ex. Het is nu 14 dagen dat ik hem totaal niet meer hoor! Dat doet raar...ik denk elke dag nog aan hem. Ik stel me vragen, wat is hij aan het doen? Heeft hij al terug een vriendin...Maar ik krijg geen antwoorden en ik wil die ook niet want dat gaat hij misschien weer hoop hebben als ik ze vraag. Elk weekend ga ik met een bende uit...Nu is het volgende gebeurd; één van mijn kameraden heeft gevoelens voor mij gekregen maar ik niet voor hem en ik heb dit dan ook gezegd sindsdien is het contact en omgang verandert in de groep. Nu is er nog iemand die ook iets voelt voor mij en waar er langs mijn kant ook wel 'iets' is...Maar ik durf niet verder gaan, ik wil niemand kwetsen en geen ruzie veroorzaken in die groep. Nu zou er een opmerking gekomen zijn dat ik alleen maar uitga met hun om iemand 'nieuw' te leren kennen. Ik weet niet wat er van waar is want die persoon die me dit heeft gezegd is niet zo goed te vertrouwen...maar toch lig ik er aan te denken en durf ik niet goed meer uitgaan met hun. Wat ik juist wel zou moeten doen. Het is dus nu zaterdag en ze gaan uit..ik weet niet wat ik zou doen, mijn vriendin gaat waarschijnlijk niet mee..alleen die jongens die gevoelens voor me hebben en nog een paar kameraden...ik begin weer in een dipje te vallen. Net nu alles terug goed begon te draain in mijn leventje. Het is toch altijd iets blijkbaar of je nu vrijgezel bent of niet...pffff

Ik snap het niet, het is nu drie maanden uit met mijn ex en nu krijg ik echt mijn klop. De eenzaamheid knaagt aan mij en de gevoelens die hij zo hard heeft gekwetst van mij! Hij heeft mij een héél jaar belogen en nu steeds als vrienden beliegt hij mij. Ik kom er steeds op uit dat hij mij verhaaltjes wijsmaakt. Nu begin ik te denken; in die drie 'mooie' jaren wat heeft hij mij nog allemaal dan voorgelogen? Ik snap het niet? Waarom kwetsen mensen mij altijd waar ik oprecht om geef? Ik heb hem gezegd dat ik geen contact meer wil. Ik denk dat dit het beste is toch voor mij. Maar ik weet niet of dit gaat lukken maar ik hoop van wel....Wanneer ga ik een goeie jongen tegenkomen die het oprecht met me meent zoals ik met hem?

Mja binnenkort is het valentijn...nog zo'n kl*?Ǭ®te dag. Hoe meer ik naar buitenkijk hoe meer ik er aan denk. Iedereen die ik ken gaat dit of dat doen. Ik zal het maar alleen vieren of helemaal niet..ik zit weer in mijn dipje hé. Ik wil verder en het lukt me niet altijd. Waarom? Ik denk dat nu het verwerkingsproces pas is begonnen of hoe je het ook mag noemen. Ik hoor mijn ex niet zoveel, hij vertelt niks over zijn liefdes leven, hij zegt dat hij er geen heeft maar daar geloof ik niks van. Och ja mag mijn hoofd er zo ni over breken maar dat doe ik weeral wel hé...Tja het zal wel goed komen zekers....

Waarom voel ik mij zo rot? Het is al drie maand gedaan met mijn ex, en ik mis hem! Van jongen A heb ik niks meer gehoord ik doe geen moeite meer als hij mij echt graag ziet doet hij wel de moeite hoop ik. Ik voel me zo eenzaam, ik heb mijn vrienden wel om mij en ik ga uit maar toch. Zou zo nog is graag een avondje rustig thuis zitte met mijn vriendje. Lachen om en met elkaar...pfff voel me echt rot...maar ik zal niet de enigste zijn zekers? Das raar dat het zo kan omslagen want ik dacht echt dat het beter met mij ging...pppffffff

mijn dilemma tussen de twee jongens is opgelost, ik heb jongen b gedumpt omdat we toch teveel schillen en ik jongen a te graag zie, heb mijn gevoelens nog is duidelijk gezegd tegen hem, maar hij is op verlof nu.Dus effe afwachte hé. Ondertussen stort ik mij in het uitgaansleven, en leer ik veel mensen kenne wat met deugd doet!! Zo vergeet ik ook mijn ex een beetje , ik hoor hem niet zoveel meer dus das toch ook al goed hé..en soms heb ik is een dipje maar dat gaat wel over zekers? Misschien dat ik wel een tijdje alleen blijf, het leven heeft zoveel te bieden dat ik nu pas ontdek...
xxxx