Ik ben nu 3 jaar met je getrouwd hadden wel eens ruzie maar meestal om belachelijke dingen waar we later op de dag om lachten bleven nooit lang boos op elkaar. Hadden veel plezier met onze kinderen. Maakten tot 2 dagen terug nog de gekste toekomstplannen voor ons en onze kinderen over een huis te kopen in jouw geboorteland Over een derde kindje en dat we het zover gebracht hadden in die paar jaar we waren met niks begonnen en hebben nu al zoveel bereikt beiden een job met vast contract ons eigen huisje gekocht ons eerste kindje. En opeens gisteren kom je thuis van je werk je zegt geen goededag niet tegen mij en niet tegen de kinderen ik ga je achterna vraag of er iets is en waarom je geen goedendag tegen me zegt en of ik geen lekkere zoen van je krijg zeg jij : WAAROM ZOU IK GOEDEDAG TEGEN JE ZEGGEN IK WIL DIT LEVEN NIET MEER IK WIL EEN ANDER LEVEN HET IS OVER !!!! ik kan het niet begrijpen en als ik hem vraag wat ik fout gedaan heb zegt hij niks je bent altijd goed voor me geweest en het is niet zo dat ik niet van je hou maar ik heb er geen zin meer in zo eenvoudig klinkt dat. Ik had het gevoel dat mijn leven instortte en dat gevoel heb ik nu nog steeds je bent alles voor mij ik hou van je ik heb je lief gehad met je gelachten mijn leventje om jou heen gebouwd je was mijn steun mijn toeverlaat dit kan toch niet waar zijn ????????? je zegt dat je rust nodig hebt in je hoof dat het je allemaal teveel word. Lopen wij je dan in de weg? zijn wij een last voor je ? ik verzorg je poetsen koken je krijgt wat je wilt wanneer je het wilt gaat weg wanneer je wilt en waarheen je wilt er was vertrouwen tussen ons. En nu opeens zo alles weg ik kom er met mijn verstand niet bij als je nou een ander zou hebben dan zou ik het misschien snappen maar dat is niet zo nee ik kom er echt niet meer bij ik ben kapot en ik moet me groothuden voor mijn kindertjes inshallah gaat me dit ook lukken ik heb in mijn verleden al zoveel meegemaakt ben al zovaak opnieuw met mijn leven moeten beginnen ik weet niet of ik dat nog een keer aankan!!