Ik voel me zo stom omdat ik hem mis, omdat ik nog steeds tranen laat voor hem, zo stom dat ik nog steeds niet op hem toe durf stappen en zeggen wat hij eigenlijk gedaan heeft. Ik kan het gewoon niet aan. STom stom stom stom stom stom stom.
Daarjuist was ik naar de DVD van Marco Borsato aan het kijken. Ik ben daar toen geweest met men ex naar dat optreden en nu blijkt dat het net die show is waar we naar toe zijn geweest. Ik betrapte mezelf erop om beelden te zoeken en in te zoomen om ons samen te zien. In de tijd dat we nog samen waren. Waar ben ik toch in godsnaam mee bezig!! Ik weet dat ik me laat doen en ja misschien moet ik van me af bijten en zeggen f*ck the world.

Het is nu ongeveer een maand uit en ik had vandaag eigelijk een goede dag. Maar deze avond was iedereen hier de deur uit en ik voelde me plots weer zo alleen. De tranen kwamen en bleven maar komen. Waarom is het gedaan tss ons we zouden aan kinderen beginnen, waarom een ander, wat is er mis met mij woede, angst, heel veel verdriet omdat ik hem mis. Waarom laat hij niks meer van zich horen. Waarom toch net nu toen ik dacht dat alles terug goed ging tss ons. Waarom....
Er is al heel veel door men hoofd gegaan en zou hem liefst van al hem willen confronteren van het feit hoeveel pijn hij mij heeft gedaan hem willen vast nemen en eens goed door elkaar schudden en zeggen dat we voor elkaar gemaakt zijn.

Het is eventjes geleden dat ik hier nog iets heb geplaatst. Ik probeer mijn leven terug in handen te krijgen. Beetje beetje lukt het maar ik weet het zal nog heel lang duren vooraleer het zover is. Vorige zondag heb ik mijn grootte verhuis gedaan. Ik moest zelf niet zoveel doen want alles stond al mooi ingepakt. Hij en zijn moeder hadden dat al gedaan. Ik kreeg nog maar eens het gevoel van "trap het maar af". Toen alles ingeladen was ben ik nog even met hem aan tafel gaan zitten. Ik was wat aan het bladeren in een schrift en opeens staan daar allemaal tekstjes in over een ander meisje met de naam er bij. Ik wist niet wat ik leesde en vroeg wat dat te betekenen had. Hij was verliefd op een ander. Nog niks serieus maar er was wel iets. Ik voelde me zo bedrogen en verdrietig. Ik heb het daar maar bij gelaten want ik kon gewoon niet bij hem blijven. Maandag zijn we nog iets gaan drinken want we moesten samen naar het gemeentehuis voor papierwerk en ik vond het nogal vlot gaan we hebben nog goed gelachen.

Het is defenitief gedaan en hij heeft al een ander. Morgen kan ik alles gaan halen want naar het schijnt zou zijn moeder alles al hebben klaar gezet. Men woede is op dit moment wat gezakt maar echt tevreden ben ik nog steeds niet. Ik heb nog eens gevraagd of hij het zeker geen tweede kans wou geven en (zoals ik vermoedde) wil hij het niet want we zouden dan veel te hard op elkaars fouten zitten te kijken en dat zou toch mis lopen. Langs de ene kant ja hij heeft gelijk maar langs de andere als je niet probeerd dan weet je het ook niet en je zou dan normaal gezien aan je fouten werken. maar ja een mens verandert niet zomaar. Hij zei ook als we misschien een paar jaar later zijn dan weet je nooit maar dat vind ik dus een klassiek antwoord.

Ik heb maandag dus niet afgesproken met mijn ex. Maar deze morgen kreeg ik echt de behoeft om er mee te praten. Heb dau een bericht gestuurd wanneer hij thuis is. Deze avond om 19u. Maar nu krijg ik het gevoel dat ik er nog niet mee wil praten omdat ik bang ben voor een afwijzing. Oke ik wou het eerst wel maar nu krijg ik toch het gevoel van nee toch maar niet, nog niet. Want ik weet al wat hij gaat zeggen. Hij wil terug alleen zijn............
Ik weet het echt niet meer.

Heb vandaag mijn ex gezien. Ik ging iets afgeven dat nog van zijn neef was. Ik probeerde zo weinig mogelijk te zeggen om een confrontatie uit de weg te gaan. Hij vroeg aan me wanneer ik de rest van mijn spullen kwam halen en heb niet geantwoord. Ik kreeg nadien een bericht "Als je het zo wilt doen kom alles dan maar zo snel mogelijk halen" Ik werd nog kwader en belde hem op. Ik zei dat hij me wel aan de deur heeft gezet en ik tijd had om alles te regelen. En ik niet diegenen ben die het vuil wil spelen. Hij had tenslotte al een deel klaar gezet en doet nu nog harder dat hij me precies buiten wil.

Ik mis iets en dat is hem naast mij. De tranen blijven maar lopen. Ik wil hem terug maar weet niet hoe. Wil erover praten met hem maar durf niet.
Ben gisteren iets gaan drinken met een neef van me. Zijn vermoedens zijn dat er iemands anders is. Ik denk het ook maar durf er niet aan toe te geven voor de pijn. Ik ben gewoon kapot, kan niet meer. Ik hou nog steeds van hem.