Mijn ma belde juist, huilend. Mijn 'nul van een ex' zoals zij het noemt had gebeld. Hij begon te roepen dat hij zijn zoon wilde zien. Mijn ma heeft hem kalm uitgelegd "je hebt 8 maand niet naar hem omgekeken, hem niet gaan afhalen van school en mijn dochter een slechte moeder genoemd. Daarbij, 2 weken geleden heeft hij zijn rapport gekregen en je hebt alleens niet geïnformeerd hoe hij het gesteld heeft. Vorige week heeft Serena dan maar zelf zijn rapport doorgestuurd.

Mijn vriendin heeft telefoon gekregen van mijn ex. Ze was er precies niet goed van. Ze is meer van streek ervan dan ik, maar ja, ik heb de woorden zelf niet moeten aanhoren.
ex "ik wil mijn zoon zien."
vriendin "je mag hem zien, hier, maar niet meenemen, dit ook op aanraden van de kinderpsycholoog. Het kind is iedere keer van streek als hij van bij jou komt. 'k heb het zelf al meegemaakt, hoe nerveus dat hij is dan"
ex "maar ik moet 3 kwartier rijden en dan moeten er nog geen files zijn. voor een uurtje of 2 is dat te ver."

mijn ex en ik zijn nu zo'n 10 maand uit elkaar. Na 2 maand wist hij me te vertellen dat hij al na één week (jaja, geloof dat maar!!!) een ander had. Hij wilde haar voorstellen aan onze zoon van 8 jaar. Ze is 10 jaar jonger en vrij als een vogel. Na 1 maand begon ze via mijn ex te zeggen hoe ik mijn zoon moest straffen. Iedere keer dat mijn zoon van bij hen kwam (ja, hij woont al samen) was hij een emotioneel wrak. De jongen werd zelfs in de regen in straf gezet (voor 8 minuten) en papa zei daar niets op, integendeel, ze zei "Liefje, zet je wekker eens op 8 minuten" en die sul deed dat.