Het lijkt wel of het elke dag zwaarder word deze week. Wat een klote avond. Veel brulle en er kan geen lachje vanaf. Ook nog een verkouden en keelpijn. Dip, dip, dip. Weer komen de vragen naar boven. Waarom heb je mij op zo'n manier achter gelaten. Waar heb ik dit aan verdient? Ik ben altijd zo oprecht, eerlijk en open geweest. Je oogst wat je zaait zeggen ze wel eens maar dat spreekwoord klopt helemaal geen reet van. Ik zou willen weten wat je denk en doet op dit moment. Of je nog wel eens stil staat op de manier waarop je de relatie beeindigd hebt. Volgens mij droom je gedachtenloos verder in de armen van een ander en vlucht je weg van je gevoelens om maar geen pijn te hebben. Om alles weg te drukken tot het moment dat het je niets meer doet. Je hebt gewoon geen idee wat je me aan hebt gedaan en doet. Dat bleek wel uit het laatste contact wat wij hebben gehad waarmee je mij weer ontzettend hebt gekwetst voor de zoveelste keer. Ondanks dat mis ik je. Wil ik je vasthouden en nooit meer laten gaan. Wil ik je mooie zachte lippen voelen op die van mij. Wat is het toch jammer dat ik het niet ben waarmee je oud wil worden. Stomme trut! Je beseft gewoon echt niet wat je hebt gedumpt. Als iemand op je zou schieten zou ik de kogel voor je opvangen.

Het is weer een van die dagen dat je niet meer wil. Het zal wel aan de donderdag liggen. Wat voel ik me weer niet vandaag. Veel verdriet en flink janken. Om The Bitch. Degene die het allemaal veroorzaakt heeft. Die mij in de steek heeft gelaten voor een ander. Ik hoop dat het het waard was voor haar. Ik laat het maar over me heen komen. Dan drijft het ook wel weer weg. Zo maar ff Jensen kijken dan vrolijk ik misschien wel weer wat op. Wat duurt die week toch lang. Vooral vandaag. Het lijkt wel of de dagen steeds langer worden. Was het maar vast zaterdag, dan heb ik weer wat leuks te doen. Als het redelijk weer is ga ik met de motor, anders word het met het blik. Jensen begint ... laterrrrrrrrrrrr.

Het lijkt wel of in eens alles kapot gaat. Eerst mijn relatie van 11 jaar. Net gisteren alles afgerond. Mijn sateliet ontvanger en vandaag geeft mijn laptop de geest.

What's next?

Voel me trouwens net als gisteren weer erg neutraal vandaag. Niet verdrietig en niet blij. Hebben jullie dat ook gehad? Zit nu eind 7e week. Vanavond naar een hele goede kennis die kanker heeft en waarschijnlijk niet lang meer heeft. Denk ik dat IK het moeilijk heb. Geeft mij vreemd genoeg wel een hele goede motivatie om mijn leven op te pakken en er wat van te maken. "Niet zeiken jongen, gewoon doorgaan" zeg ik dan tegen mijzelf. Ik heb in iedergeval nog een keus. Hij niet. Kut kanker. 2005 Sucks en dat begon in maart al toen een familie lid aan kanker is overleden. Ik hoop dat het nu een keertje ophoud en er geen nieuwe ellende zich aanmeld. BAH. Ik wil nu dat de 7 vette maanden aanbreken. Waar zijn die armen die mij opvangen? Ik mis de knuffels. Niet die van mij ex, want die heeft alle credits verspeeld met haar "opbeurende" adviezen. Merk toch wel dat de tranen vlak achter mijn ogen klaar staan om eruit te willen. Bij het minst geringste voel ik het toch wel opkomen. Ondanks dat ik mij zo neutraal voel. Ga zo eten bij een paar vrienden, misschien nog even achter de pc daar en anders tot vanavond laat of morgen.

Dat waren de laatste loodjes. De laatste spullen van haar zijn nu weg. Er is geen excuus dat er nog kontakt nodig is anders dan dat ik het zou willen. Nog een snelle laatste blik geworpen op haar, haar stem nog even gehoord en dat was het. Ik heb haar niet gesproken en heb me op de achtergrond gehouden. Zij heeft mij ook niet gezien. Ik zat nog wel te twijfelen of ik toch niet zou mee helpen met inladen maar voor mijzelf leek het mij beter dit niet te doen. Tjonge wat is dat snel gegaan. Zit nu eind 7e week nadat ik het hoorde. Gemengde gevoelens, opgelucht, verdrietig, verbaasd, neergeslagen, ... Kan (moet) nu echt starten met mijn nieuwe leven, mijn nieuwe toekomst, mijn nieuwe plannen, mijn nieuwe ... ik.

Het beeld word steeds duidelijker. Ik ben gewoon gedumpt voor een ander (ze schelen 22 jaar) en om geen enkele andere reden. Op zich niet zo vreemd want volgens mij word hier 90% gedumpt omdat er een andere in het spel is. De reden was dus niet een kinderwens.De reden was niet een intiemere relatie. Want uit de mail die ik in het begin heb onderschept stond dat hij absoluut geen kinderen meer wil. Lijk mij ook wel aannemelijk als je over de 50 bent. Weer een hoodstuk verder in het boek van ldvd. Uit hoeveel hoofdstukken bestaat het boek eigenlijk? Vergeven lijkt het toverwoord. Nou dat zal wel heeeeeeeeeeeel lang duren voor dat dat gebeurt. In iedergeval is zij niet meer mijn liefje en deur is hiermee voorgoed gesloten. Ooit vrienden worden is voor mij ook geen optie meer. Hoezo vrienden? Iemand die mij zo behandeld verdient mijn vrienschap niet. Het hart is door. Het ligt in twee stukken en zal voor haar nooit meer kloppen. Morgen is de laatste afhandeling en dan kan ik haar voor altijd uit mijn leven bannen en werken aan mijn eigen leven. Toch vreemd hoe iemand kan veranderen in een paar weken van een liefdevolle partner in een vluchtende leugenaar. Alles laat zij in de steek en heeft nergens anders tijd voor dan haar nieuwe bedje. Zelfs haar eerste opvang adres laat ze links liggen. Ook nog een beetje zielig doen naar mij dat zij het zo erg vind voor mij. En ook nog zo'n lekkere cliche opmerking erbij dat ze hoop dat ik het leukste en liefste vrouwtje van de hele wereld vind. MAG IK FF KOTSE. En het liefst recht in je gezicht. Weer heel duidelijk een teken van ontwetendheid hoe een achterblijver zich voelt en hoe sterk zij in een waas aan het leven is. Ze heeft haar kans net zo lang afgewacht tot het bedje volledig klaar stond. Ik had haar gisteren nog een mail gestuurd die ik achteraf gezien liever niet had gestuurd. Veel te lief naar haar toe. Zijn wij dan van die sukkels dat we al die tijd niets hebben gemerkt of zijn zij van die goede toneelspelers? De discretie die ik altijd heb gehad word op deze manier wel erg moeilijk om in stand te houden. Ik sta er niet meer voor in. Als iemand mij vraagt waarom zij is weggegaan vraag ik eerst of zij het echt willen weten en krijgen ze het hele verhaal te horen zoals ik het beleefd heb. Tot nu toe heb ik haar altijd verdedigd maar die tijd is voorbij.

Vreemd toch dat de reden van het verlaten door je ex vaak niet de echte rede is maar een schopstoel. Later, misschien later zal je de echte reden horen. Waarom niet nu, recht in je smoel. Waar zijn ze bang voor? Om je te kwetsen? Dat gebeurt zowiezo wel dus waarom dan niet gelijk de hele zooi? Nu word je nog meer gekwetst omdat je ook nog eens word/werd voorgelogen. En nog wel door de persoon die je het meest hebt vertouwd van alles om je heen.

Aan alle (toekomstige) exen die hun partner (gaan) verlaten.
Wel eens nagedacht over jullie daden?

*** Generaliseer mode aan ***

Jullie nemen ongemerkt al afscheid van een relatie in de relatie. Dat is wel erg makkelijk en min. Ondertussen mis- en gebruik makend van je partner alsof er niets aan de hand is (nog meer min) worden alle voorbereidingen getroffen. Onderweg naar de eindfase alvast het bedje voor "er na" reserveren zodat je goed word opgevangen en je makkelijk kan vluchten voor de werkelijkheid en moeilijke dingen die gaan komen. Besef dat jullie je partner op dit moment al meerdere keren bedonderd en/of belogen hebben. Je hebt een gigantische voorsprong opgelopen op je toekomstigen ex-partner. En zij/hij weet nog van niets want jullie doen nog steeds alsof je neus bloed en bespreken nog rustig trouwerijen, huizen kopen, vakantie's. "En wat hebben we het toch goed samen". Waarom zijn jullie te schijterig om met de billen bloot te gaan en gewoon te zeggen dat je over de relatie aan het nadenken bent. Je maakt het jezelf daarmee alleen maar moeilijker. De leugens zijn al niet meer te tellen en jullie beginnen fouten te maken. Je gedrag word zo anders dat het toont en er gaan vragen komen van je partner. Dan gaat het lastig worden voor jullie. Jullie willen je partner niet kwetsen (mag ik ff kotse). DAT HEB JE BIJ DE EERSTE LEUGEN AL GEDAAN alleen komt dat later pas naar voren. De knoop word doorgehakt. We gaan het nog even nog erger maken dan het al is en gooien er nog een paar pondjes leugens bij. En o wat vinden jullie het erg voor ons. Vertellen daarom maar niet de waarheid omdat die zo kwetsend is. Denk eens na. Wat zou kwetsender zijn? Gelijk de hele waarheid of later toch achter de waarheid komen en er ook nog beseffen dat je bent voorgelogen.

Ondertussen weer thuis. Thuis aankomen ging ok in een redelijk leeg huis. Gisteren op pad geweest maar vandaag weer aan het janken. Ik weet ook waarom.
Toen ik vorige week op mijn vakantie adres zat had ik op een bepaalde dag een klote gevoel en een aantal dagen later nog een keer en zo erg dat ik bijna moets braken. Was op die momenten verschrikkelijk verdrietig. Zomaar, ineens. Kreeg pas nog een mailtje van mijn ex hoe de vakantie was en heb toen terug gemaild dat er volgens mij iets was gebeurt deze dagen. Krijg ik vanmorgen een mailtje terug (van het ip adres van DIE ANDER) dat ze 4 dagen weg zijn geweest. Hoe kom ik in vredesnaam aan dat gevoel. Gatverdamme, ik wou dat ik het niet had gehad. En het word ook nog bevestigd dat het klopte. Word je toch wel raar van. Ik hoop dat nooit meer mee te maken. Nu dus heel veel brullen weer. Ze is dus regelrecht naar een gespreid bedje gelopen nadat ze bij mij weg ging. Kan niet te veel details vertellen hier want dat zou er het een en ander achterhaald kunnen worden en ik wil de eer aan mijzelf houden en discreet blijven. Maar ik ben er wel WEER ontzetten door gekwest. Hoevaak kan zij mij nog kwetsen? Zij schreef ook nog dat als ik deze "haat" nodig heb om afscheid te nemen dat het zo zij. Zij heeft met liefde afscheid genomen. MAAR WEL IN DE ARMEN VAN EEN ANDER!!!!!!!! Makkelijk lullen? De waarheid komt steeds meer naar boven en elke keer blijken mijn vermoedens en gevoelens correct te zijn. Maar ja, wat heb ik er aan en wat moet ik er mee. Ik kan er helemaal niets mee en ik heb er ook nix aan. Het zal wel bij het afscheids proces horen. Waarom komen de weglopers er zo makkelijk van af. Het is gewoon niet eerlijk. Het zou verboden moeten worden voor de weglopers om binnen een jaar na een breuk iemand anders te hebben. Het voelt zo erg aan alsof zij vreemd gaat. BAH. Ik mis een arm een knuffel. Ik wil lekker zoenen op een paar heerlijke zachte lippen maar die liggen op een ander mond. Ik zal nooit begrijpen wat zij in hem ziet. Wij hadden een behoorlijk leeftijd verschil maar dit is nog groter, 22 jaar! Ik snap er helemaal niets van. Hoe kan ik mij zo hebben vergist in haar.