Met mij gaat het ene moment goed en voel ik mij sterk, ander moment zwak en huilerig. Ik laat het allemaal maar toe, anders ga ik het nooit helemaal verwerken. En dat mag wel eens na twee jaar.

Voor een paar dagen terug had iemand hier een link geplaatst over een verhaal dat ging over narcisme.

De ochtend begon niet fijn. Door niet op te letten heb ik gisteravond over mijn werk waar ik 15 uur aan had zitten werken de verkeerde lak op gedaan. S'ochtends kwam ik er achter dat mijn fotowerk nu als een gek glanst ipv dat het een mooie zijden glansje bevat. Om een poging te doen om het nog enigszins te redden probeerde ik het lichtjes te schuren, maar haalde daarmee direct al de inkt eraf. Nu kan ik het alleen nog maar weggooien.

Vandaag was het een zonnige warme dag. Van de week heb ik al een grote schoonmaak gehouden, veel weggegooid en een kast geschilderd. Dus vandaag wilde ik uit mijn huis, niemand kon met mij mee dus maar alleen. Eerst wezen sporten, beetje gewinkeld en een Italiaans ijsje gegeten en gewandeld in het park. Nadien een sing en songwriter bandje gezien in het zonnetje. Maar waarom blijf ik mij toch zo eenzaam voelen. Het knagende gevoel in je buik.. Misschien komt het dat in nu een maand weet dat mijn ex een nieuwe vriendin heeft.

Even nog in het kort. Mijn relatie is ruim 2 jaar over (we hadden een relatie van 13,5 jr) maar zijn in die tussentijd nog wel bij elkaar gekomen om het te proberen.
Dat eindigde meestal in boosheid en ik gaf aan geen contact te willen.
Inmiddels heeft hij een nieuwe vriendin en heb ik ruim 4 weken geen contact, omdat hij opnieuw loog. Hij maakte flirt opmerkingen terwijl hij dus een vriendin bleek te hebben.

Na opnieuw contact gehad te hebben met mijn ex en weer besloten te hebben om geen contact te hebben.. Heb ik gemerkt dat het zo belangrijk is om goede vrienden te hebben die je steunen of alleen al een luisterd oor bieden. Een paar vriendinnen hebben zoiets van niet zeuren, want hij een een eikel.. Maar vandaag had ik een gesprek met zo"n fijne vriendin die wel luisterd en waarbij je gevoel er helemaal mag zijn. Die meeleeft maar ook tegen je zegt, kom voor jezelf op! Stop je energie in je fotografie werk en volg je droom.