Vorige week plaatste ik een blog over bij elkaar horen. Over hoe perfect mijn relatie met mijn ex was en dat ik hem niet kan missen.

Na wat denkwerk kwam ik tot het inzicht dat hij eigenlijk nooit voor me heeft gevochten. Er waren natuurlijk tijden in onze relatie waar het niet goed ging.. dan was ik de enige die daar altijd voor streed. Hij haakte dan in op het moment waarop hij vond dat hij weer zin in 'ons' had of weer een fijne relatie met me wilde.. maar zelf écht ooit voor mij gevochten, heeft hij niet. Zelfs al zat hij fout..

Ons verhaal is lang. Bijna 3 jaar zijn we 'samen'. We hebben pauze's gehad, ruzies maar vooral een ontzettend mooie tijd. Bram is de man voor mij. Hij is alles wat ik in een man zoek. Hoewel hij natuurlijk ook zijn mindere kanten heeft geloof ik niet dat er iemand is die beter bij me past.

Maar, hij heeft niet meer die gevoelens voor me die hij vroeger had. En omdat hij mij niet kan bieden wat hij denkt dat hij me moet bieden heeft hij er een punt achter gezet. Alweer.