weet niet meer wat ik moet doen, heb het gehad.

Afgelopen week was ietsje rustiger met susan, we hebben genoten, veel lol alsnog. maar merk wel dat mijn gevoelens beter onder controle komen. We hebben nog einden lopen wandelen, lopen zoenen en gek doen. Alsof we net verkering hadden. onvoorstelbaar fijn was het weer. Fijne nachten en minder fijne nachten. Ik merkte wel dat ik het minder prettig vond dat ze naast me lag. Ik wil die liefde voelen, en misschien wel veel meer dan dat. Dat gaf ze me en doet ze nog steeds, het is nog even........

Maandag zie ik haar weer, we gaan nog foto's maken. Afgelopen dagen ook gedaan. Om toch nog iets vast te leggen. Het moment dat we echt uit elkaar gaan komt dichter bij. Ik wil haar namelijk niet meer zien, al wil ze dat nog zo graag. Ik wil niet als een of ander vriendje communiceren met haar, ik heb problemen voor haar op proberen te lossen. Haar pijn over dingen gedragen, ik wil niet die gene zijn, die daar nog wel goed voor is. Dat verliefde gevoel dat ze uistraald naar mij, me nog steeds geeft, door allerlei dingen als blikken van haar, streling en dingen doen voor mij. Ik kan er niet tegen, dat gedraai en gekloot met anderen waar ze mee bezig is ( flirten, en smsen afspreken, joost mag weten wat ze doet)

Maandag draaide ze onze muziek keihard, dat doet ze niet vaak als ze alleen is. ze was triestig,Ze was blij dat ik er weer was, we weten vaak niet meer goed, wie waar is. ook afspraken vervagen.....

De afgelopen dagen moest het dan echt uit zijn. Ze is op zoek naar een andere woning. Toch vinden we het moeilijk om niet lief te zijn naar elkaar. Zo was het niet, en zo kan het nu ook niet gaan. Na een paar ontwijkende dagen, werd de spanning groter tussen ons. We gingen samen leren, heel veel praten over alles waar over denken of ons bezig houdt.
Het filosoferen is dan ook één van de sterke kanten van ons. Onze beroepskeuze ligt ook vrij dicht bij elkaar.

lieve susan, heb net einden gelopen huilen huilen en nog is huilen.
voel me zo ellendig, maar uitleggen heeft geen zin meer. Bevatten kan ik het niet, ik ruim alles op van mezelf, alles wat me aan jou doet denken. Brieven, muziek, foto's. De sokken, je ondergoed kaarsen en ga zo maar door. Het huis gaat denk ik huilen van alle mooie dingen die het niet meer zal bevatten, na die bijna 200 dagen.............
Ik ben net wezen wandelen, het regende, het maakte me niks meer uit. Ik huilde net zo hard mee. Ik ben op mijn bruggetje gaan staan, daarom heen de vijver. Niks staat daar nog fatsoenlijk in bloei, normaal is het prachtig met een heel groot ouderwets huis er naast. Het is daar altijd stil en er is vrijwel nooit iemand.

Het is uit, maar zit nog steeds midden in de situatie. probeerde vorige week afstand te nemen (mijn lief= huisgenoot) door niet te veel bij haar te zijn. Ze vind dat het uit is, maar we doen alsmaar leuke dingen. 5 dagen is ze hier, en weekends bij haar ouders. dus 5 dagen alles koek en ei en weekends.... god mag weten wat ze doet. hoe dan ook het is uit. Ik werd er zo deprie van dat ik bij een psycholoog ben geweest afgelopen week. telkens lijkt het goed te komen, maar weekends hebben we de laatste MAANDEN gedoe. Omdat het uit is kan ze nl. doen wat ze wil en ik moet maar rekening houden met het feit dat ze met een ander kan gaan. Vaak denk ik ook te stoppen met leuke dingen doen, en vooral met sex. Alleen is dat erg moeilijk omdat te doen als je zo veel van iem. houdt. Ik begrijp haar niet, waarom zou ze dat alles met mij willen doen als het volgens haar uit is. Hoe dan ook een psycholoog vindt het redelijk normaal om met je ex te sexen.

ik zit met een enorm probleem. Na een lange tijd heb ik mijn liefde gevonden, dacht ik. De relatie was zo mooi en intens, we woonden dan ook vrij snel "samen".We hebben ontzettend veel lol gehad en leuke dingen gedaan. Ook op sexueel gebied konden we elkaar goed en uren lang vermaken. Bij moeilijkheden,Te veel dingen bespraken we en losten elkaars probleempjes op. Ik hou zo ontzettend van haar en dat sterke gevoel leek wederzijds. Maar nu, is het probleem, dat ze erg onzeker is, onzeker over alles in haar leven lijkt het wel.denk ook zeker dat ze wordt beinvloed door haar omgeving, ex etc. Nu het al een dikke 2 maanden uit is, slapen we nog steeds bij elkaar en is er eigenlijk weinig anders dan tijdens de relatie. Doordat ik zo ontzettend veel van haar hou, kan ik ook moeilijk weg gaan. Maar omdat ze het uit heeft gemaakt, heeft ze natuurlijk wel vrij spel. Het wachten is dan ook dat ze ineens vertrekt, of met het verhaal aankomt dat ze een andere relatie heeft. ( een andere relatie, zou logischer wijs ook niet pikken dat ze met mij nog alles doet)