Haai allemaal,

Een tijd geleden ben ik bij toeval in contact gekomen met een "oude" ex. Omdat ik net verhuisd was, nodigde ik hem na een tijdje uit om langs te komen om te kijken. Mijn naieve insteek was gewoon vriendschap, ik vond het leuk dat we na al die jaren nu gewoon met elkaar konden kletsen...
Hij kwam langs en had op een gegeven moment te veel gedronken om nog te gaan rijden... dus bleef slapen.

Ik voel me zo zwak. Blijf maar kijken op die stomme hyves van hem. Wil alles loslaten maar tot nu toe stel ik mezelf steeds teleur.

Volgens mij is het uit met z'n nieuwe vlam en is ie daar behoorlijk stuk van. Hij meldt het aan iedereen die het maar wil horen. Daar word ik dan zo boos van, want was ik dat verdriet dan niet waard? Toen wij uit elkaar gingen kon hij alleen maar blij zijn met zijn vrijheid en zijn eigen leventje.

Hai allemaal,

De laatste weken gaat het wat beter met me. De woedefase ben ik voorbij, heb nog wel verdrietige momenten. Ik merk dat ik bezig ben beter voor mezelf zorgen en mn gedachten te verzetten.

Nog steeds merk ik wel dat ik zijn hyves check, en (schaamschaam) kijk of hij de mijne heeft bekeken (9 van de 10 keer niet natuurlijk)... (Maar die 1e keer dat ie wel kijkt denk ik: zie je wel dat jij ook nog met mij bezig bent, waarna ik weer denk: ja en wat schiet ik nou eigenlijk op met deze wetenschap)...

Ik mis je sproeten
ik mis je lach
ik mis je felle ogen

eindelijk kan ik gewoon missen
niet alleen maar boos zijn
maar gewoon missen
en voor het eerst sinds lange tijd denk ik dat ik iemand wil
niet alleen jou
iemand
maar dat is juist wat ik niet wil
ik wil niet iemand missen
ik wil niemand nodig hebben
of ben ik gehersenspoeld door de viva
voor nu mis ik jou

slaap lekker allemaal

Als ik n sms hoor binnenkomen merk ik dat ik tegen mezelf zeg: realiseer je dat dit niet een sms van hém is.

En toch is er dan direct een klein knoopje in mn maag.

En het is inderdaad nooit een berichtje van hem.

Ik had hem nodig voor warmte. Hij kon dat ook bij mij krijgen, maar kon dat ook op andere plekken krijgen, en deed dat ook.
Waar haal ik nu mn warmte vandaan? Waar kan ik het krijgen?
Weet dat ik het niet bij hem moet zoeken, opgegeven zaak.

Woede.

Verdriet.

ik haat je ik haat je ik haat je ik haat je. deed het je maar wat.

waarom boeit het mij dat ik hem niet meer boei.

waarom is hij niet meer geinteresseerd in mijn gedachten en gevoelens

hoe kan het dat hij doorgaat met zijn vrolijke leven zonder enig teken van verdriet, zonder enig teken van: sjit daar heb ik toch iets waardevols verloren.

wanneer gaat die woede toch over

hoe kan het dat ik hem - die ik zo mis - het liefst keihard knockout zou willen slaan, nou ja, eigenlijk niet knockout want dan voelt hij niets meer. dat is toch tegenstrijdig?