Vind er even helemaal niets meer aan. Aan niets. Ik mis hem nog steeds vaak, voelt alsof ik mn leven en al mn emoties in de wacht heb gezet en ik weet niet hoe ik ze eruit moet halen.
Buitenstaanders zeggen dat ik goed bezig ben: gestopt met drank&drugs, schulden eindelijk aflossen en geen contact meer met ex.
op hun zaterdagavond?
Deze vraag is zonder doel, puuuuur uit nieuwsgierigheid.
Ow man, ik voel me zwak, ik moet nu echt zelf iets van mn leven gaan maken, maar blijf nu weer op die stomme bank zitten.
Geef mezelf regelmatig een trap onder mn kont, en ga dingen doen. Uitgaan, hapje eten ergens buiten de deur met vrienden, festival... Ik doe het wel, maar ga me maar niet beter voelen... Voelt als zo'n droom waarin je wilt rennen maar niet van je plek komt grrrrrrrr...
Wat doe ik verkeerd? Ik ben pas 31 en voel me nu al een grumpy old woman en DAT WIL IK NIET.
Ga maar even buiten lopen in de wind, dan voel ik tenminste dat ik leef...
Haai allemaal,
Pfff, ben gewoon zenuwachtig... Vanavond ga ik met een kennis/vriendin uit die ik eigenlijk ken via mijn ex... Het lijkt me leuk om weg te zijn en met haar te lachen, maar ben ook nerveus of hij ter sprake komt. Heb nog vaak ldvd, en zij op dit moment ook, dus het onderwerp ldvd zal onvermijdelijk zijn.
Ik vind het makkelijk om met mensen die hem niet goed kennen over mijn gevoel te praten, en kan hun wijze adviezen makkelijk hebben. Maar wanneer zij iets gaat zeggen als: zet je over hem heen, hij is het niet waard! heb ik daar wel moeite mee.
Zo pffff dat was mijn verjaardag... Blij dat het weer achter de rug is.
Ik was vantevoren nerveus voor wat hij zou laten horen, en hoe ik daarop zou reageren... Maar no problemo: hij heeft gewoon niets laten horen!
Aan de ene kant vind ik het geeeeeeeen stijl, aan de andere kant is het wel goed zo. Nu heb ik écht een verjaardag zonder hem gehad.
Op een leuk en vreugdevol jaar, ingaande... NU!!!
En dat wens ik jullie allen ook!
lfs