Ik dacht wat stappen vooruit gezet te hebben. En had gisterenavond afgesproken met een oude schoolkameraad. Ik had er zin in.
Het is ook zo'n eeuwige vrijgezel, iemand die niet direct in een relatie gaat. Tot hij gisterenavond zei dat hij een vriendin had. Ik zou blij moeten geweest zijn voor hem. Maar was het niet. Het eerste wat ik dacht is waarom lukt het bij hem wel en bij mij niet. Het was gelijk dat het mij nog eens duidelijk gemaakt moest worden dat het bij mij niet gelukt was.
De avond die ik verwachte te hebben was het dus niet, weer een gepieker waarom het fout ging.

Ondanks slecht geslapen te hebben, toch een redelijk goed dagje gehad. Hopen dat er morgen geen terugslag is.

Nu 2 dagen geleden zei ik tegen Hetlevenismooi, dat ik mss over zoveel tijd mijn kans opnieuw zou wagen, terwijl ik dat vandaag niet heb. Nu denk ik meer van ik zou ze wel in de toekomst graag is onder ogen komen, gewoon zien hoe alles gaat, is lachen over "de tijd van toen" en dan weer weg.
Alleen denk ik dan of dat wel een goed gedacht is en weet ik zelfs niet wat het nut daarvan zou zijn.

Ik weet het is een lange blog, maar het is mijn eerste en gans mijn verhaal staat erin.
Voor sommigen zal het onnozel klinken en mss is het dat wel zo, omdat ik haar maar 1,5 maand gekend heb, maar het is de eerst waar ik mij zo intens verliefd op gevoeld heb, en waar leek een antwoord op te komen. Maar nu voel ik mij hier al zo lang rot over en weet niet hoe ik hier over moet.