Verdriet. Hoe hard en pijnlijk kan verdriet zijn. Het overvalt me op momenten, zonder dat ik daar iets tegen kan doen. Op momenten waarop je er niet op zit te wachten. Op werk, alleen thuis, in de auto, in de stad. Het maakt niet uit, verdriet laat zich niet tegenhouden.
En waarom ben ik dan zo verdrietig? Mijn ex is een waardeloze zak, sorry dat ik het zo moet zeggen. Maar daar ben ik nu wel achter. Ik zou blij moeten zijn dat hij weg is, uit mijn leven, een ander meisje 'gelukkig' aan het maken.

Ik ben nu 4 weken verder. 4 weken, wat is dat nu helemaal. Maar toch moet ik van mezelf verder en niet stil staan bij de ellende die zich nu over mijn leven uitstort.
Mijn lovely ex belde me gisteren. Hij wil voorlopig niet dat onze hond bij mij is. Want hij is erg mager omdat hij z'n baas zo mist. Dat is hij dus. En nee, hij denkt niet dat die hond mij mist. Ik moet niet zo egoistisch doen. *%#%&. Oke. Ik moet niet egoistisch doen. Even tot 10 tellen denk ik dan maar.

Nu, na bijna 3 weken heeft hij een ander. Het meisje waarmee hij op de carnaval zoende, net als z'n broer (!!), heeft hij nu een relatie mee. Zij had ook een relatie en die heeft ze vorig weekend uitgemaakt. Dus nu hebben ze officieel wat samen.

Het is aanstaande maandag al 2 weken uit. Of is het eigenlijk pas 2 weken uit? Ik zit in ons appartement, met alle spulletjes, alle herinneringen en ons bed. Hij zit bij z'n vader, heeft geen geldzorgen, want ja, hij heeft geen kosten meer natuurlijk!

Ik wil het vooral allemaal op een rustige en volwassen manier oplossen. Ik wil geen ruzie kijk we hoeven heus geen beste vrienden te blijven, maar ruzie is het andere uiterste. Maar mijn, God, wat is dat moeilijk zeg. Al die emoties die door m'n lichaam zweven, al die gevoelens waar ik me geen raad mee weet.

Hoe lang duurt het in godsnaam voor ik me weer een beetje ik voel?!? Ik trek dit echt niet zo lang hoor. Weet niet hoe de ervaring van anderen is? Het is nu een week uit, maar ik schiet gewoon weining tot niks op qua gevoel, terwijl hij al met de volgende aan het kloten is. Dat doet me toch zo veel pijn. Hoe kan ik zo vol verdriet zitten en hij niet??

Afgelopen maandag heeft mijn ex het uitgemaakt na 4 jaar relatie, waarvan 3 jaar samengewoond. Ik ben 26 jaar, hij wordt bijna 28 jaar. Ik voel me zooo ontzettend kut.