Zoals de zomer en winter komen en gaan, zo wisselen geluk en verdriet elkaar steeds weer af. Het is je waarneming die er een label aan geeft, dus leer ze verdragen zonder er verstoord door te raken

Tuurlijk doet het af en toe nog pijn.
Ik zal nooit kunnen vergeten wat er vorig jaar op die 2e Augustus gebeurde.
Niet alleen die dag, -die kwam als donderslag bij heldere hemel-, maar ook zeker de dagen, weken en maanden die erna volgden.

Als ik terugkijk, kan ik haast niet begrijpen hoe erg ik er aan onderdoor ging; hoe ik doodziek van liefdesverdriet in bed lag te rillen van paniek en de zenuwen. Ik moest huilen, schreeuwen, spugen, en ga zo nog maar even door.

Ben nu op een punt dat ik al m'n bestanden van m'n oude computer weer kan aanzien. Ergens maakt het me nog blij om onze leuke filmpjes en foto's te zien.. Hoe verliefd we waren en zelfs m'n aanzoek die ik volgens mij wel 300x opnieuw heb afgespeeld.
Zucht.. Toch pijnlijk. Lijkt alsof die wond weer beetje open gaat.
Al moet ik zeggen dat ik me al veel beter voel dan eerst.

Zij moet bijna bevallen.. Ik hou ondertussen mijn hart vast. Want hoe ik het ook went of keer ; die foto's van die baby krijg k toch wel te zien..

Tot die tijd.. Pff.. Ik weet t niet.

Ken je dat? Mensen die je om je heen maar lastig vinden (althans dat denk ik) omdat je er nog niet "klaar" mee bent. Heb niet echt het idee dat ik me nog veel over m'n ex kan uitlaten... Dat is geweest en moet ik me dan maar eens overheen zetten.
Terwijl ik nog zoveel te melden heb en kwijt moet!

Waarom mijn ex mij zelf niets heeft verteld snap ik niet. Je denkt dat je met iemand ondertussen een band hebt opgebouwd, waarin je elkaar alles kan vertellen?
Was ze te bang om het mij te vertellen? Dacht ze misschien dat ik zo'n slecht mens ben dat ik haar iets aan zou doen?

Ik heb met m'n oren dicht naar jou geluisterd
en ik hoorde niets bijzonders aan je stem
toen je al die lieve dingen hebt gefluisterd
dacht je hoogstwaarschijnlijk elke keer aan hem

Ik heb bewusteloos naast jou in bed gelegen
en ik heb niet eens een aarzeling gevoeld
toen ik je lichaam zonder passie zag bewegen
Omdat je passie voor een ander was bedoeld

Het ontbrak me aan de moed om jou te vragen
of die ander tussen ons is in was gaan staan
Ook al voel ik mij vernederd en verraden
ik was doodgewoon te bang dat je zou gaan

Ik heb met m'n ogen dicht naar jou gekeken

Geloof me. Als ik zeg dat ik haar nooit, maar dan ook nooit meer hoef te zien!

Inmiddels is mijn relatie alweer 3 maanden over. Wat een klote tijd heb ik achter de rug. Ben wel blij, want nu ben ik een op een punt dat ik kan relativeren wat er precies allemaal gebeurd is.

Voor die bewuste dag leek alles koek en ei. We deden leuke dingen, waren al bijna 4 jaar samen. Hadden huisdieren, leuke woning, al een dik een jaar verloofd én we waren al meer dan een jaar bezig om een kindje te krijgen.
Aangezien wij beide vrouw zijn, deden wij dit via een kliniek.