Geloof me. Als ik zeg dat ik haar nooit, maar dan ook nooit meer hoef te zien!

Inmiddels is mijn relatie alweer 3 maanden over. Wat een klote tijd heb ik achter de rug. Ben wel blij, want nu ben ik een op een punt dat ik kan relativeren wat er precies allemaal gebeurd is.

Voor die bewuste dag leek alles koek en ei. We deden leuke dingen, waren al bijna 4 jaar samen. Hadden huisdieren, leuke woning, al een dik een jaar verloofd én we waren al meer dan een jaar bezig om een kindje te krijgen.
Aangezien wij beide vrouw zijn, deden wij dit via een kliniek.
Bewust ervoor gekozen dat ik als eerste het kindje zou gaan dragen, aangezien ik 4 jr ouder ben dan zij.

Maargoed.. Die bewuste dag dus:
Haar moeder had mij aan de telefoon gevraagd langs te komen. Mn vriendin was daar ook. Kreeg daar doodleuk te horen van haar moeder dat mijn vriendin zwanger is. Ging al tijd vreemd, ja idd; met een man..

Mijn leven zakte onder mijn voeten vandaan!
Heb geen zin in de hele mikmak hier neer te zetten nog, maar misschien komt dat over een tijdje wel...

Bah, moet er nog zo vaak aan denken. Misselijk maakt t me, voel me zo dom en zo vernederd. Ben zo in de maling genomen.
Heb zelfs daarna nooit meer iets van haar gehoord. Weet dat ze verder gaat met hem, happy family noemen ze zo iets.. Pff

Schijt op dat wijf. Die mag echt van 10 hoog naar beneden vallen