Nu 4,5 maand na de break.
nog steeds zit ik met vragen in mn hoofd, zoals:
Waarom mij eerst gek maken dat hij helemaal smoor op me is om me vervolgens te dumpen omdat hij opeens geen gevoelens meer heeft voor me. Waarom deed hij dan zo zn best om me vervolgens te laten weten dat hij niet meer verliefd op me is?
Maar de grootste vraag blijft toch: waarom is hij zo stil tegen mij?

Ik leerde hem kennen als een enthousiaste, vrolijke en vooral grappige jongen. Ik was dol op hem! En toen een half jaar later bleek dat hij verliefd op me was, waren we bij elkaar gekomen. We waren weg van elkaar, hij hield me avonden lang vast in zn armen, ik mocht niet weg. Zodra ik een minuut weg was, ging hij me zoeken en liet hij me vervolgens niet meer los. Ik wou niet verliefd worden, maar werd het. Smoorverliefd werd ik! Opeens sloeg hij om, naar stil, verlegen enz. Kijkend naar andere meisjes. Het was toen al snel uitgegaan. Beide waren we onzeker en verlegen, maar hij deed de laatste tijd zo vreemd. We waren het perfecte stel voor hij omsloeg en iedereen was verbaasd dat het over was.

Hey allemaal,
heb al een tijd niks meer van me laten horen.
Dat is een goed teken vind ik zelf, maar nu heb ik weer ff steun nodig en zal ik in ruil weer steun gaan geven.

Nu al meer dan 4 maanden verder wordt ik nog steeds aan hem herinnerd, als ik mezelf er niet op betrap zijn het wel mn vrienden die het over hem hebben. Me leuk vertellen dat hij deze zomer met haar op vakantie gaat als ze dan nog wat met elkaar hebben met 2 goede vrienden van me. Ik had die persoon moeten zijn. De komende 2 maanden zal ik hem 2 of 3x zien.
Het gaat me dan pijn doen, om hem te zien met zijn vriendin.
Iets zegt me dat hij niet verliefd op haar is, maar dat hij gewoon niet alleen kan zijn. Hij zag er anders niet gelukkig uit met haar toen ik ze samen zag. Bij mij ging het zo anders, hij was vrolijk, enthousiast en zeker van zich zelf. Met haar? Stil, onzeker en niks durvend. Hij durft mij niet eens aan te kijken, en doet ie dat wel? En ik kijk hem aan, draait hij snel zn hoofd weg. Hij durft niks meer bij me, niks te zeggen, me niet eens aan te kijken. Wat heb ik misdaan? Ik werd verliefd! Is dat dan zo'n grote fout? We hebben samen leuke tijden gedeeld, we stonden sterk in onze schoenen, maar daar is niks meer van over, niet als ik hem zie.

Hey allemaal,

Zo vaak als vroeger ben ik niet meer op deze site. Maar goed ook eigenlijk, dat geeft aan dat ik verder ben gekomen met mn ldvd.
Soms ga ik snel nog ff langs om blogs en verhalen te lezen.
Soms reageer ik er nog op. En vandaag, ja, voel ik me weer zwaar klote. Had al een tijd niet gehuild, maar net begonnen de tranen weer over mn wangen te lopen!

Het ging weer lekker met me. Elke dag zat hij nog wel een keer in me hoofd maar beleefde de laatste tijd zoveel dat dat steeds minder werd. Ik kan weer genieten van de kleine dingen in het leven. Sociaal word ik ook steeds beter, nu ook jongens durven meer naar mij toe te komen en heb ik de grootste lol. Maarja, vandaag begon mn vriendin weer over mn ex.

Meerdere mensen hebben tegen mij gezegd dat mn ex nu een rebound onder gaat. Het snel nemen van een ander om mij te kunnen verwerken. Op zich wil ik dat best geloven, maar heb er een paar vragen over die me dan dwars zitten!

1) waarom moet hij mij verwerken als hij degene was die zei dat zn gevoel weg was en geen verplichtingen wou? (Geen verplichtingen? Na een maand heeft hij een nieuwe vriendin!)Voel me dus echt kut als ik hier aan denk:( Alsof het voor hem niet speciaal was.

3) Als je een rebound ondergaat, heb je dan verdriet om je ex? (mij dus in deze kwestie)

4) Als je de andere moet verwerken dan heb je toch nog gevoelens voor diegene? Of zie ik dat verkeerd? Wrm maken ze het dan uit?!

(lang verhaal, maar erg blij als ik er reactie op krijg!)

Een week is het geleden dat ik hem voor het laatst heb gezien.
Het had me een week van te voren gesloopt, eerst die stomme foto van hem en zn nieuwe vriendin, dan de verhalen hoe lief ze wel niet waren, *proest*!. Toen zag ik hem weer, die avond toen we uitgingen, zeker 2 maanden niet gezien of gehoord. Dat bekende witte shirtje, zijn manier van doen. Had het zo gemist. Het was ook fijn zn stem weer te horen. Veel lol gehad die avond.
En toen begon hoop weer te groeien.

Ik wil graag weten wat jullie ervan denken:P
Toen het uitging was hij niet zeker van zn zaak, ik vroeg hoe we verder moesten. Het ging allemaal niet zo goed meer.

Zoals beloofd. De afscheidsbrief voor mn ex om hem uit mn kop te krijgen;)

Het gebeurde allemaal op een avond
Je was een echte knuffelkont
Toen ik in jouw ogen keek
Wist ik dat hieruit liefde bleek

Je smste mij elke dag
Je zei ik kan niet wachten tot zaterdag
Ik was aan de ene kant bang
Maar ik dacht deze relatie duurt denk ik wel lang

Ik voelde me zo blij
Ik kon zo dicht bij jouw zijn
Je was ook gek op mij
Ook na die danspartij

Maar de tijd ging zo snel
Wat je na die tijd van me vond was me een raadsel
Dan leek je enthousiast en dan weer niet
En toen kwam mijn liefdesverdriet

Hey allemaal,
Veel mensen waren benieuwd hoe ik de zaterdagavond ben doorgekomen. Ik zag mn ex met zn nieuwe vriendin voor de 1ste x.
Nouja, ik stond met een vriend en vriendin te wachten, "the gang"kwam maar niet opdagen. Ze belden dat we alvast naar binnen konden gaan als we dat wouden. Gedaan, buiten was het erg koud!
Na een hele tijd kwamen ze dan eindelijk opdagen.
Ja hoor, daar was hij dan, wit shirtje. Dat shirtje heeft hij vaak aan. En dan zn nieuwe vriendin. Na een paar minuten hadden we ons aan elkaar voorgesteld. Ze lachte lief.
Nouja, erg klef waren ze die avond niet. Hij stond er maar wat naast en heel soms ff zoenen en meer ook echt niet. Met mij? Hij kon mij niet loslaten, geen minuut met rust laten. Bij haar was het precies andersom. Soms ff een minuutje en meer echter niet.