Door mijn ex heb ik het beeld gekregen dat mannen gesloten, harteloze, afstandelijke wezens zijn. Die wegrennen als het te moeilijk wordt, hun leventje weer oppakken en misschien nog wel meer genieten dan ze ooit gedaan hebben. Vrienden hier, kroegje daar en dus binnen een week het kapot gelopen huwelijk al bijna weer vergeten zijn...

Het is zo fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die zich zo verdrietig, machteloos en eenzaam voelt.

Drie jaar geleden kwam ik een man tegen waar ik heel erg verliefd op werd. Het voelde zo goed dat we na een half jaar al gingen trouwen en een huis kochten. Sommige mensen vonden dat we te hard van stapel liepen, maar het voelde zo verschrikkelijk goed dat we heel zeker van onze zaak waren.