Door mijn ex heb ik het beeld gekregen dat mannen gesloten, harteloze, afstandelijke wezens zijn. Die wegrennen als het te moeilijk wordt, hun leventje weer oppakken en misschien nog wel meer genieten dan ze ooit gedaan hebben. Vrienden hier, kroegje daar en dus binnen een week het kapot gelopen huwelijk al bijna weer vergeten zijn...
Ik heb helemaal geen behoefte aan een nieuwe partner, omdat ik (ondanks alles) nog heel erg veel van mijn ex hou. Als ik echter soms aan de toekomst denk maakt dat me bang. Ik heb op dit moment echt het idee dat er altijd wel iets zal zijn; dat hij zijn gevoelens niet kan uiten, niet kan praten, tijd steekt in exen, kinderen heeft, vreemd gaat, een leugenaar is, aandacht nodig heeft, bindingsangst heeft of weet ik wat niet meer...
Ik twijfel echt of ik ooit een man zal tegenkomen die een beetje normaal is en mij kan geven wat ik nodig heb...liefde, aandacht, vertrouwen en een maatje voor het leven kan zijn. Soms vraag ik me af of ik me ooit nog zal durven geven aan iemand anders, mijn hart weer open zal zetten en er vol voor zou gaan...of ben ik deze keer misschien teveel beschadigd?
Wat me in ieder geval goed doet is dat ik hier veel berichtjes lees die over 'haar' gaan, volgens mij zitten hier dus een heleboel mannen? Dat had ik niet verwacht en eigenlijk verbaast het me om te zien dat er ook mannen zijn die gekwetst zijn, hun geliefde terug willen, open over hun gevoelens praten en eigenlijk niets liever willen dan een liefdevolle relatie.
Dat geeft me toch een klein beetje hoop voor de toekomst...dus thanks guys!
Beste vrouw ;)
Ja, er zijn meer dan genoeg mannen op deze site actief! Waarschijnlijk zijn ze zelfs beter vertegenwoordigd dan de vrouwen. Ik denk dat mannen emotioneel minder sterk zijn dan vrouwen en daarom op zoek zijn naar steun in moeilijke periodes.
En ik kan je uit betrouwbare bron vertellen dat er ook vrouwen zijn die harten breken met één of meerdere nare gewoontes die jij in je blog beschrijft.
Waar ik me aan vast houd is de uitspraak van een op liefdesgebied zeer ervaren koppel waar ik goed mee bevriend ben: "Van iedere verbroken relatie leer je, je zult nu automatisch op zoek gaan naar een persoon die nog beter bij je past en nog beter aansluit op wat jij verwacht van een relatie en partner". Ook ik heb totaal geen behoefte aan een nieuwe vrouw aan mijn zijde, ook al zit ik inmiddels in de 5e maand. Maar het is goed zo, ik kom goed tot rust in ieder geval en ik voel dat ik als persoon enorm groei. En wat ik wel merk is dat de vrijgezelle vrouwen die ik ben tegengekomen en al een tijdje alleen door het leven gaan en hun draai gevonden hebben enorm sexy zijn (sexy ja, maar nu nog de zin om daarop verder te gaan en een move te maken van mijn kant...). Dat moet jij ook doen he! Niet verbitterd raken omdat je toevallig enkele rotte appels eruit hebt weten te vissen. Er zijn genoeg lieve mannen die wel praten, luisteren en er voor je zijn.
Fijn weekend,
Gum
@Gumm
Ik ben nu flink aan het rouwen, wordt gek van de hoop en wanhoop, maar ben ook flink aan mezelf aan het werken...op dit moment is het dus helemaal geen onderwerp omdat ik ook geen behoefte heb aan iemand anders. Denk dat het ook niet goed is om gelijk in een andere relatie te willen duiken, heb ik in het verleden wel gedaan en zie waar ik nu ben!
Toch hoop ik dat je helemaal gelijk hebt! Dat ik volgend jaar rond deze tijd misschien wel helemaal gelukkig ben met een hele goede vent...time will tell!
mannen..vrouwen
Hoi,
Ik heb hier al meer discussies over gehad.Mannen en vrouwen,zo heel veel verschil zit er niet in.Fijne mannen,fijne vrouwen en omgekeerd.Koele mannen,koele vrouwen en visa versa.Het uiterlijk is een ding maar het zit hem voor mij in een totaal pakket.Iemand trekt je aandacht of niet.Het veel mens zijn is voor mij een trigger,het is iets wat gebeurt.Een wederzijdse klik.Nooit op zoek gaan maar het laten gebeuren.
Degene waarbij je iets voelt van binnen,de vlinders en dat is niet door een lekker kontje!! De uitstraling,de mens die wat te vertellen heeft,niet egoistisch is en aan anderen denkt,zonder daar iets terug voor te willen.
Het zou zoo fantastisch zijn als ik dat ooit weer zou mogen voelen,in iedere vezel van mijn zijn!!!
Spijt
Ik zit met hetzelfde gevoel
Ik zit met hetzelfde gevoel hoor.. ben helemaal niet geïnteresseerd in al die vrijgezellen die rond je lijf hangen, zie hem nog graag, en ja, ik ben ook doodsbang voor de toekomst..om weer de verkeerde man tegen te komen, weer gekwetst te worden..het is zo moeilijk om terug iemand te vertrouwen en je hart volledig aan te geven.. omdat je weet wat een pijn het met zich meebrengt als het weer niet lukt.
Maar wat "Gum" zei is ook waar hoor..ik krijg veel complimenten de laatste tijd dat ik er goed uitzie omdat ik blijkbaar nu veel beter overkom, veel sterker en ja..misschien ook een beetje sexy..weet het niet..
Maar we mogen niet wanhopen he want dan geraak je niet meer vooruit.. kijk gewoon wat de toekomst ons gaat brengen..
En ja, er zitten vele lieve, gevoelige mannen hier.. dus dat geraakt worden zal wel langs twee kanten zijn zeker niet ?
@roke65
Ik herken het, hoeveel mannen niet ineens geïnteresseerd zijn als ze horen dat ik 'weer op de markt' ben, terwijl ik de meeste al heel lang ken. Ik begrijp dat niet...en vind het juist heel irritant!
Normaal krijg ik voldoende aandacht, maar ook verbaast het me heel erg dat ik zelfs NU aandacht krijg. Mijn gezicht staat niet echt vrolijk, mijn ogen zijn dof, wallen, spierwit en ingevallen wangen...elke keer als ik in de spiegel kijk schrik ik van de vrouw die terug kijkt.
Haha, ik vind dus niet dat ik er bepaald sexier op word hoor!
@CJ74
Ik weet niet in hoeverre je het belangrijk vindt wat voor mannen je aantrekt. Als ik een onwijs lekker wijf zou zijn, dan zou ik het onwijs irritant vinden als ik steeds aanspraak bleef krijgen van vage types die niet weten wat ze willen of wat ze belangrijk vinden in het leven en dus maar voor het uiterlijk gaan. Voor goede maar oppervlakkeige seks en een enorme roze wolk in het begin is uiterlijk wel belangrijk, maar daarna zul je steeds door 1 deur moeten met die andere persoon.
Jelle.
@Jelle
Ik wil me ex nou zeker ook niet beschrijven als vaag type, we hebben allebei fouten gemaakt en dit versterkte elkaars reacties. Weet nu wel beter wat mijn fouten zijn en welke karaktereigenschappen in een man mij ongelukkig maken. Ben er dus zeker wijzer van geworden.
Maar het is zeker niet zo dat ik allemaal rare snuiters aantrek of oppervlakkige seks zoek, haha dan heb je toch echt de verkeerde vrouw te pakken nu!
Alleen begrijp ik niet dat jij op dit forum bent als je zoveel wijsheid in huis hebt, jij hebt vast de ideale vrouw naast je op de bank zitten denk ik?
@CJ74
Nope. Ik moet leren niet op zoek te gaan naar de ideale vrouw. Ik ben net pas aan het leren omgaan met dat ik zelf niet de ideale man ben. De superman/-vrouw in een ander verlangen lijkt me uiteindelijk alleen maar funest. Maar als je maar weet dat je allebei (ooit) je best hebt gedaan met hoe je op dat moment was ontwikkeld als persoon, dan moet dat een mooie kans zijn om vredig los te laten.
Maar ik heb wel een aantal heel goede vrienden nu, die in me willen investeren ookal kennen ze mijn lelijke kanten. En ik investeer ook in hun. Fijn zeg, die vriendschapsrelaties. Je kunt er een hoop in geven en ontvangen zonder te hoge verwachtingen.
Ik vind het wel moeilijk om ruimte te maken voor andere dingen in mijn leven dan waar ik me op focus. Nu is dat mijn werk, dat is heel erg goed voor me. Die moeite om ruimte te maken voor iets anders heeft met vertrouwensissues te maken. Door serieus te zorgen voor de vrienden die ook voor mij zorgen, leer ik beetje bij beetje wat opener te worden.
Jelle.
@Jelle
De ideale partner bestaat inderdaad niet, alleen als dingen je echt ongelukkig maken werkt het niet. Een dopje op de tandpasta vergeten okay...maar nooit eens met hem kunnen praten doet pijn.
Iedereen heeft mooie en lelijke kanten...daarom is het ook allemaal zo verschrikkelijk lastig in de liefde!
@CJ74
Heel lang niet op 1 lijn kunnen staan doet ook pijn. Ik had destijds de hele woonkamer vol met ballonnen gezet toen ze jarig was. Ook heb ik ooit haar studentenkamer versierd met bloemen. Ik heb ook allerlei lieve briefjes verstopt door het hele huis toen ze terugkwam van vakantie met haar moeder. Toen ik elke keer toch geen twinkeling in haar ogen zag, maar een 'oh, fijn', deed dat voor mij pijn. Op een gegeven moment deed ik zelf steeds minder moeite voor haar.
Wat vind jij, dat ik beter mijn best had moeten doen om uit te vogelen wat haar gelukkig maakte, dat zij minder verwend moest doen en blijer zijn dat ze iemand had die om haar gaf, of waren we simpelweg te verschillend?
Jelle.
@Jelle
Tja, ik zou blij zijn geweest als mijn ex dat soort dingen voor mij gedaan zou hebben...hij zag me juist bijna niet staan en was altijd druk met zijn computer, tv of telefoon.
Kan je er dus geen antwoord opgeven...misschien miste ze iets anders in je en kon je dit hiermee niet compenseren in haar ogen?
@CJ74
Dat soort dingen deed ik de eerste drie jaar, daarna zat ik zelf ook steeds vaker achter de computer, in mijn eigen wereldje.
Ik geef toe dat ik niet snapte en dus ook niet waardeerde wat zij voor mij deed, zoals ik zelf ook geen waardering ervaarde in wat ik voor haar deed. Op een gegeven moment gaven we het allebei op en gingen we een jaar of 1.5 voortmodderen totdat ze gillend bij me wegliep.
Jelle.
@Jelle
Dat was ook ons probleem, niets meer doen of veranderen...maar eigenlijk gewoon afwachten tot het op de klippen loopt! Daar heb ik nu heel erg spijt van, had ik maar dit, had ik maar dat!
@CJ74
Daar heb ik nu heel erg spijt van, had ik maar dit, had ik maar dat!
Die weg wil je niet (verder) bewandelen, het levert je alleen maar nog meer pijn en verdriet op. Blijf het positieve opzoeken. Dat is echt keihard werken, maar je groeit ervan.
Jelle.
@Jelle
Ik weet het, heb het ook allemaal tegen hem gezegd...maar zonder resultaat! Het is alleen wel zuur dat dit besef blijkbaar altijd te laat komt.
@CJ74
Voor jouw relatie is het misschien te laat, maar je kunt hier heel erg veel van leren. Ik weet, het klinkt voor jou nu als een schrale troost, maar je komt hier echt wel sterker en wijzer uit.
Jelle.
@CJ74
misschien miste ze iets anders in je en kon je dit hiermee niet compenseren in haar ogen?
Ik moest hier even over nadenken. Als ik werkelijk iets belangrijks miste in haar ogen, dan had ze het wel uitgemaakt voordat we gingen samenwonen. Nee, voor mij is het zo: ik kon haar niet meer bijbenen in haar ontwikkeling (zij had al 2 jaar werkervaring, ik had nog 3 jaar studie voor de boeg), zij zat in een veel verdere fase in haar leven dan ik, was met andere dingen bezig, ik zat niet lekker in mijn vel dus kon haar niet geven wat zij nodig had en dus kon ik gaan. Voor mij was het een tijdelijk probleem (want uiteindelijk ben ik er wel gekomen), en zij maakte er een permanent probleem van en daardoor was ik vervolgens 3 jaar van mijn leven kwijt voordat ik mijn leven eindelijk op de rails had. Dat zou ik haar wel vergeven als zij mij was komen opzoeken toen ik bij de psychiatrie zat, of me op een andere manier kon overtuigen dat zij werkelijk om me geeft waardoor die drie jaar hel voor een relatie was die het daarvoor waard was. Als ze me na 1 jaar relatie had gezegd "ik heb iets anders nodig," dan had ik het begrepen, gerespecteerd, en ging ik mijn eigen weg. Maar toen ze na 5,5 jaar met argumenten aankwam wat ze al vanaf het begin wist, had ik het gevoel dat ze mij al die jaren totaal niet serieus nam. Ook dat zou ik haar hebben vergeven, als ze er toch nog moeite voor wilde doen om me te begrijpen.
Ik ken in mijn omgeving maar 1 stel van over de 55 die na meer dan 25 jaar samen zijn en nog hecht met elkaar zijn en met hun kinderen, en ik ken een hoop verschillende mensen. En zelfs zij hadden hun moeilijke momenten gehad. Hoe ze het vol hebben gehouden? Het zijn allebei keiharde werkers, ze doen echt moeite om naar elkaar te luisteren en maken compromissen. Zodra er kinderen zijn en je hebt beide een fulltime baan, dan is er bijna geen ruimte meer voor het gevoel van 'ik'-zijn. En dan is het keihard blijven werken voor elkaar, en elkaar belonen voor het harde werken met liefde en eigen inzet.
Zo zie ik relaties. Ik heb er geen illusies meer over. Ik ken de risico's van het aangaan een relatie, dus iemand moet voor mij van heel goede huize komen. Je relatie is het voor jou waard om voor te zwoegen, je vrijheid voor in te leveren, ervoor pijn te lijden, of het is het niet. Daarom wil ik in elk geval iemand die erop getraind is om constant de verantwoordelijkheid voor wat er in haar leven gebeurt zelf te nemen, en de overige invloeden te accepteren als de verantwoordelijkheid van anderen. Constant leeft vanuit de drive om iets moois in te brengen en dan maar zien wat ze terugkrijgt. Je hoeft er niks mee te doen, maar denk erover na.
Jelle.
Optiek van de man
Je kunt wel van alles van je toekomstige partner willen maar ik lees hierboven niet wat jij aan hem wil geven. Het mag toch niet zo zijn dat hij verantwoordelijk is voor alles in de relatie? Het leven kan voor iedereen heel zwaar zijn, ook voor mannen.
Of ga ik nu te kort door de bocht?
Jelle.
@Jelle
Het lijkt mij vrij normaal dat je geeft wat je zelf graag wilt ontvangen toch?
Of denk ik te simpel?
@CJ74
Ah, hier heb ik het met anderen in het verleden wel eens over gehad. Het lijkt me meer dan fair dat als jij wilt ontvangen wat jij nodig hebt, dat je (1) dat zelf duidelijk communiceert naar je partner en (2) je voelsprieten openhoudt voor wat je partner nodig heeft. Als je alleen maar geeft wat je zelf wilt ontvangen, dan draai je rondjes in je eigen belevingswereld, en sta je eigenlijk helemaal niet open voor hoe je partner dingen beleeft.
Jelle.
@Jelle
Ik ben heel duidelijk in wat ik graag wil of nodig heb in een relatie...daar ligt het probleem zeker niet!
Maar ik kan een man alleen geven wat ik zelf graag zou willen ontvangen, als hij behoefte heeft aan iets anders zal hij dus ook zijn mond open moeten doen...lijkt me niet eerlijk dat de vrouw het moet aangeven terwijl ze het bij haar man moet kunnen aanvoelen?!
Ik begrijp dan je vraag 'wat geef jij hem terug' niet zo goed, het lijkt erop dat elk antwoord hierop je niet had kunnen bevredigen?
Ik geloof dus dat je mijn blogje niet helemaal begrijpt...het was een schouderklopje voor de mannen hier en niet om iemand op de kast te jagen of een discussie te voeren over wat je een man moet geven, terwijl het niet eens duidelijk is wie die man ooit zal worden en wat dus zijn specifieke persoonlijke wensen zullen zijn. :s
@CJ24
Ligt aan mij, niet aan jou. Toen ik protesteerde dat ze bij me wegging en zei "Ja maar jij zit al veel verder in het leven dan ik, ik kom er ook wel, dit is toch maar een tijdelijk probleem?" antwoordde ze dat het daar helemaal niet mee te maken had en zei ze dat de kern was dat ik haar niet kon bieden wat ze nodig had, al wilde ik het heel graag. En ze stuurde me een brief met daarin een hele hoop negatieve dingen over mij, waarin ze ook zei dat ze in de toekomst een andere relatie wilde dan wat ze met mij had. Dat soort uitspattingen was in een periode waarin ik al niet lekker in mijn vel zat vernietigend voor me, zacht gezegd. Wat context.
Maar goed. Ik merk steeds meer dat het probleem niet ligt in verschil tussen mannen en vrouwen, maar hoe goed je erin bent om jezelf gelukkig te maken NAAST je partner. En dat geldt voor allebei. Je zit nu niet meer in de gedachtepatroon "Dit wil ik, en daar ga ik naartoe werken." Volgens mij hij ook niet. Maar dat komt wel weer, als je zelf vindt dat je de moeite waard bent en tot mooie dingen in staat bent.
Jelle.
@Jelle
Haha, ben een berichtje kwijt die jij geplaatst had en mijn reactie op die van jou staat ook ergens verkeerd. Wordt dus een zooitje hier!
Zeker is het heel belangrijk om een beetje blij met jezelf te zijn...daar ben ik het helemaal mee eens en daar zal ik ook nog heeeel hard aan moeten werken!
@CJ
Wat een herkenning toch. Ik denk dat het belangrijk is, voordat je uberhaupt over een nieuwe liefde gaat nadenken dat je eerst met jezelf in het reine komt. Eerst weten wie je zelf bent en wat je belangrijk vindt. En het ook echt leuk kunt hebben met jezelf. Pas als dat allemaal gelukt is, moet je weer een nieuw iemand toelaten in je leven. En vooral ook eerst je ex loslaten. En dat is al zo ontzettend moeilijk. Heel veel sterkte! Liefs, stuurloos
@stuurloos
Dat zeker, helemaal mee eens...als ik nu zou vluchten in andere armen zou dat zeker niet goed gaan! Ben heel druk met mezelf en inderdaad die ex loslaten is helemaal een hele moeilijk taak.
Ik vind het dus wel even best zo!
Jij ook veel sterkte!
pol
maak anders een pol aan
verdeling man - vrouw op LDVD
Ik weet wel dat de beheerder van de site een man is.
Remy 10
Ik ben in mijn leven door 3
Ik ben in mijn leven door 3 vrouwen op dezelfde manier 'te pakken genomen " lees ze gingen vreemd.
Ik heb er een ontzettende achterdoct van overgehouden en als iemand nu een bepaalde beweging maakt ( gsm verstoppen, op een plaats zijn waar ze niet zou moeten zijn, ontzettend mysterieus zijn ) dan schiet ik terug in een soort van vlucht. Ik wil dan zo snel mogelijk weg en denk dan gauw weg hier maak het maar uit want dan komt er uiteindelijk toch van.
Ik denk dat als je een partner krijgt dat je heel duidelijk moet vertellen wat er is gebeurd in het verleden zodat ze weten waar eventuele reacties vandaan komen. Dat is nog best moeilijk, want je voelt je zo een onbenul dat je iemand niet durft te vertrouwen die best te vertrouwen zou moeten zijn en dat ook waarschijnlijk is. Het doet iemand wel pijn als je iemand verdenkt van dingen die er helemaal niet zijn ( vreemdgaan, liegen etc ).
Ik heb me altijd veraden gevoeld en dat vrouwen met zo weinig geweten zaken bekijken. Het ene moment op de achterbank van een auto met een collega en het volgende moment zonder te verblikken of te blozen naast me in bed liggen en tegen mij aan kruipen. Dat heeft diepe wonden achter gelaten bij mij.
Mijn ex haat mij, omdat ik haar verlaten heb nadat ze mij ellerlei dingen had beloofddie ze nooit kon waarmaken, maar ik was makkelijk te manipuleren.
Vertrouwen en geloven in iemand is voor mij het kostbaarste wat er is...
hey ben jij een man? het zou
hey ben jij een man? het zou mijn verhaal kunnen zijn, ik denk dat mijn ex mij haat, alleen het verschil is dat hijzelf is opgestapt, omdat hij dacht dat ik alleen wilde wonen, en ik was vreemd gegaan zonder hem tevoren in te lichten, hij is ontzettend gekrengt in zijn eer en trots.
hij heeft me veel leed berokkend en heeft me erg wreed en gemeen behandeld.
Later ging hij achter mijn rug naar een ander, om zich te wreken, en toen is alles geescaleerd, en mijn vertrouwen was helemaal weg.
Ik hoop dat ook ik ooit het vertrouwen in mannen terug krijg.
onderwerp
jij slinger even een onderwerp aan zeg
wat een reactie`s
mijn probleem is dat ik niet meer van vrouwen kan houden zo als ik van me ex deed
er zit een bunker om me hart en de deur wil niet open
maar ik vindt het ook niet vreemd na 20 jaar huwlijk
ik ben in een heel nieuw leven terecht gekomen
als ik ga stappen lijkt het wel of ik een tshirt aan heb waar neem me op staat
maar de vrouwen ruiken niet lekker meer[vroeger vond ik alle vrouwen lekker ruiken
ik vind ze zelfs niet mooi meer
ik hoop wel dat het weer terug komt
k
reactie
Beste K,
Ik weet niet hoelang jij al alleen bent, ik ben nu 2jaar alleen, en ook ik moest een nieuw leven alleen binnen stappen, en ik kan er niet aan wennen.
Ik hield ook zoveel van mijn exman (nog steeds),ik zou me geen voorstelling kunnen geven over een leven met een andere man, ook als ik eens weg ga heb ik het gevoel dat er op mijn voorhoofd staat "ik ben single"
Het is indd een vreemd gevoel na 13 jaar huwelijk ineens alleen alles te moeten doen.
Je ben niet alleen k ook ik ken het gevoel jij hebt, ik weet exact wat je bedoeld.
Warme knuff van Meisje11
vrouwen - mannen
Er zijn veel goede mannen hier op ldvd.
Meer mannen dan vrouwen,omdat de vrouw nu is het meest die een relatie uit maakt of een man dumpt.
De tijden zijn veranderd vrouwen zijn meer zelfstandig geworden en kunnen alleen voor zichzelf zorgen.
De vrouwen van nu hebben:
2 telefoon nummers, 2 email adressen, veel social media sites,houden hun agenda vol met wat ze leuk vinden etc..
Je hebt een groep good guys and bad guys,good woman en bad woman of midden in twijfelaars.
Deze groepen lopen door elkaar, nooit weet je van te voren wat het is. Het komt altijd achteraf na verliefdheid dan zegt men hey ik ga weg of het is uit etc....( RISICO!! )
Ik denk met iedereen hier op de site..dat je na je ex meer selectief te werk gaat. Een soort van werving en selectie buro. Zowel mannen en vrouwen praten niet altijd over gevoelens of wat men denkt,vindt. Zulke antwoorden komen vaak op een non verbale manier.
@Love is hard
Zowel mannen en vrouwen praten niet altijd over gevoelens of wat men denkt,vindt. Zulke antwoorden komen vaak op een non verbale manier.
Ik vind het ook wel goed dat men niet tegen de eerste de beste zegt hoe men zich werkelijk voelt. Zulk vertrouwen moet je verdienen. En eenmaal gewonnen moet er constant aan dat vertrouwen gewerkt worden.
Jelle.
Hoi, ik had dit zelf kunnen
Hoi,
ik had dit zelf kunnen schrijven, je verwoord precies waar ik al 2,5 jaar over pieker, helaas. Ik vind het moeilijk om me open te stellen voor geinteresseerde mannen, als ze al geinteresseerd zijn want ik heb het gevoel dat mijn lichaamstaal boekdelen spreekt. Mannen lijken sneller over zaken heen te stappen en verder te gaan, maar dat is maar schijn. Mijn ex laat zich ook weleens dingen ontvallen waardooor ik dat weet, zaken, schuldgevoelens waar hij mee worstelt (hij ging vreemd en heeft me gedumpt) zeker ook omdat er een klein ventje van 3 destijds in het spel was. Maar gedane zaken nemen geen keer, het verdriet en de pijn is geschied en je zult het moeten verwerken en dat kost tijd, veel tijd. Pas als je hart herstelt is, komt er weer echt ruimte voor iemand anders. Je weet dan wel beter wat je NIET zoekt. Ik moet wel zeggen dat ik mijn romantische en misschien wat naive beeld van de liefde bij heb moeten stellen. Liefde is keihard werken en gaat zeker niet altijd over rozen. En ja er is een muurtje opgebouwd, want zoveel verdriet als de afgelopen 2,5 jaar wil ik zeker nooit meer meemaken.
Sterkte voor iedereen hier.
Liefs AM.