Inmiddels is het bijna een week uit met mn ex-vriendin, Ik heb het er heel erg moeilijk mee. Bij alles wat ik doe of beet pak denk ik aan haar. Zelfs de onbenulligste kleinigheden hebben een link met haar. Alles wat ik doe, doet pijn.
Het is onwerkelijk, net of ik morgen wakker word en het een nachtmerrie was. Na 4 dagen geen contact te hebben gehad hebben we afgelopen donderdag een 1,5 uur met elkaar gepraat. We hebben al onze gevoelens en gedachten op tafel gegooid. Het kwam er op neer dat ze het proberen moe is. Zij gelooft er niet in dat wanneer we het nog een keer zouden proberen het beter zou gaan. Wat ze wel zei was dat we misschien eerst ons verdriet zouden moeten verwerken en daarnaast aan onszelf werken en dat we dan wellicht over een half jaar het nog eens zouden kunnen bekijken of we nog iets kunnen beginnen. Mijn hoofd is in tweeen gespleten, aan de ene kant denk ik het is beter zo(soms), maar aan de andere kant wil ik niets liever dan bij haar zijn, haar vasthouden en vertellen hoeveel ik van haar hou, Ze heeft me ook verteld dat ze nog steeds van me houd maar dit de beste oplossing is. Hoe kan het nou dat wanneer 2 mensen zo gek op elkaar zijn, dit de beste oplossing is?

Afgelopen zaterdag heeft me vriendin het uitgemaakt met mij, Heb dit verhaal ook op de site verteld. We houden erg veel van elkaar maar hadden vaak ruzie, ik wist zeker dat ik het nog een keer wilde proberen. me vriendin wou me niet meer zien en spreken om het proberen te vergeten etc. Ben 2 a 3 dagen ontzettend diep gegaan, in een roes zo pijnlijk. heb met veel vrienden gesproken. En nu 4 dagen later heb ik een foto van haar gepakt en voor me gehouden en moest me afvragen, hou je nou daadwerkelijk zo veel van haar?
En eerlijk waar ik wist het niet zo zeker meer. Ik heb het idee dat ik opeens er allemaal heel anders tegen aan kijk.