nu ik zo kijk ben ik hier steeds vaker.. Nu al 2 de keer vandaag.. Maar moet het echt even kwijt.. Echt even jullie advies nodig.. ik weet het geen contact.. Dus niet bellen.. Maar vandaag was ik er dus zo zeker van dat ik een mailtje zou sturen naar hem..(zie mijn vorig blog) niet gelijk hoor nee over een week ofzo... Tot ik bedacht met een mailtje ga ik me weer afvragen, leest hij het wel? Zal hij reageren? maar een telefoontje is dan beter..denk ik?? Dan kan hij of gelijk reageren of helemaal niet.. Zo weet ik ook dat er niemand anders dat wat ik wil zeggen al tegen hem verteld of het verpest.. tuurlijk ik weet nu dat ik het wil.. Maar durf ik het wel?? En volgende week ook nog?? En ik kan niet mijn gevoel tegen hem zeggen, gewoon vragen hoe het gaat.. Maar is dat niet gek na zeker 3 of 4 weken geen contact?? Behalve de brief 28 mei? Maar dat was geen echt contact.. Ik weet niet of ik het durf.. Maar hoop het wel.. Denk dat ik het volgende week vrijdag maar eens ga proberen, als ik het dan tenminste nog steeds wil en durf.. Want kan er nog steeds niet bij dat hij niks meer voelt..me niet wil zien..en me niet wil spreken.. Daar zal ik misschien nooit antwoord op krijgen en daar probeer ik me nu bij neer te leggen.. Maar dat ik hem terug wil is een feit.. En als ik niks doe, gebeurd er ook niks.. Vandaag met alle moeite niet op msn geweest om ff te kijken naar zijn msnnaam.. Vraag me wel af vind hij dat meisje echt leuk?? En krijgen ze binnenkort wat met elkaar of zijn ze gewoon vrienden en wil zij hem?? Pff onduidelijk allemaal.. Waarom kan niet alles gewoon normaal zijn? Normaal gaan gewoon geen gevoel of juist wel gevoel maar dan bij beide.. Wou dat ik via een afstand kon kijken of in zijn gedacht kon kijken zou het allemaal zo makkelijk maken.. Vraag me nu af, word ik nog wel gelukkig? Want met hem kan dat waarom toch die wanhopigheid en die eeuwige hoop..???