Begin te wennen aan het vrijgezel zijn, kan juist de aanwezigheid van mijn bijna ex niet verdragen, sinds de ruzie gaat het al wat beter, maar we moeten elkaar niet te vaak zien, het is goed zo. Begin mezelf steeds beter leren kennen, een aardige opsteker dat mijn freelance opdracht (eerste!) binnen is, maar het mooiste is dat ik mijn draai heb gevonden, voel me wel schuldig erover. Betekent dat ik niet genoeg van mijn vrouw heb gehouden? Nee, dat niet, maar het komt ook doordat ze mij totaal geen valse hoop heeft gegeven, ze had keihard gezegd dat ze persé wil scheiden, dat ze haar ware heeft gevonden, ze brengt haar nachten steeds vaker bij hem door. Ik had in het begin niet eens de kans gekregen om mijn verhaal te doen, ze was er gewoonweg niet vaak genoeg thuis, en ze wou mijn verdriet niet horen. Tja, heb in de zeldzame momenten toch mijn gevoelens geuit, lucht enorm op, voel me nog steeds verlaten en eenzaam, maar niet meer oud, versleten, voel me als herboren, jong, energieker dan ooit.
Hoe kan het nou, is slechts amper 1,5 maand geleden, ben bang dat het een tijdelijke schijnsituatie is, dat ik nog heel veel klappen kan verwachten, terugslag, golven van verdriet, maar ik denk ook zo: ik heb het ergste al gehad, mijn vrouw gaat me verlaten, mijn vaste baan opgezegd, maar heb wel andere mooie dingen voor teruggekregen! Ben een stuk sterker en wijzer uitgekomen, mede door deze mooie site, en de lotgenoten die mij enorm hebben geholpen. Moet je mijn eerste blogs nu eens zien, maar mag niet te vroeg juichen, ik zal geduld met mezelf moeten hebben.
In mijn tuin 's avonds even luchtje scheppen, genieten van de mooie sterren, voel me niet meer alleen, voel me omringd door de natuur, de sterrenhemel, het leven, familie, vrienden, en de mooie mensen hier.
En voor degenen die geen tuin hebben, balkon is ook wel ok, heb vroeger genoeg in flats gewoond, vooral als je hoog woont heb je minder last van muggen, heeft ook z'n charmes, hoef je tenminste de tuin niet te onderhouden.
Even terugkomen op de tuin, 's nachts de stilte, de sterren, de planten, insecten, allemaal heel mooi, rustig, vredig, mis alleen nog iemand die dit soort momenten met me kan delen, degene die dat deed zit nu bij een ander
Maar een schrale troost, die ander heeft geen tuin, ha, ik hoop ook geen balkon, hoogstens een zolder met dichte zolderraam vanwege de walm van de Mac, heeft ze iig geen last van stalkers
Dus voorlopig berusting, en mocht ik weer in een diep ravijn vallen, heb ik jullie altijd nog om mij weer op te rapen, ben nergens meer bang voor, hoogstens voor iemand die eventueel in mijn tuin een tentje gaat opzetten haha
Ja, waar ben ik nog bang voor? Goede vraag, misschien hoogstens dat ik straks oud, eenzaam en verlaten alleen achter de geraniums beland? Ik heb nog altijd kinderen die mij hopelijk gaan bezoeken als ik bejaard ben, dan maar gewoon iemand op straat uitpikken om maar niet alleen te hoeven zijn? Naah, doe ik pas als ik achter de geraniums zit, nu nog niet, dan ga ik wel een of andere datingsite (serieuze datingsite) bezoeken om maar iemand te vinden die net zo wanhopig is geworden als ik.
Voorlopig is het goed zo, heb net een nieuwe pc gekocht, kan tijdelijk als een klein kind van alles uitproberen, ben voorlopig wel zoet mee, kan ik lekker effe kind zijn met nieuw speelgoed.
Genoeg te doen voorlopig.

Welterusten.

Gr.

Mr Bean