Het het gevoel willen afschudden maar vandaag is echt een bah dag. Hoe ik het ook probeer het blijft bah..
Ik leerde M (ex) kennen via een collega B (goede vriend van M).
Hij vond wel dat we bij elkaar zouden passen. Dus na wat mailverkeer met M en mij en na een aantal telefoontjes, een keertje afgesproken. Toen botste het al wel tussen ons. Had het kunnen weten.
Maar al bij al wel 1.5 jaar bij elkaar geweest. Alhoewel ik in het begin en vooral voor ik M leerde kennen een fijne relatie had met die collega (B) keerde dit na een tijdje. Eerder kon ik vrij en open met hem praten en hij had ook wel altijd ergens een idee over of een aanvulling. Toen ik wat verder stond met M kon ik het eigenlijk met B nog maar over weinig hebben. Als M en ik een discussie over iets hadden en ik haalde het later aan bij B merkte ik dat hij zich nergens meer wou over uitspreken. Vond het wel vervelend. Later kwam ik te weten dat M hem daarover had aangesproken op één of andere manier. Weer wat later, na een grote ruzie tussen mij en M, kwam ik erachter dat B al met een waslijst nieuwe vrouwen klaar stond voor M. M heeft daar toen vriendelijk voor bedankt. Zelf kon ik B daar niet echt over aanspreken, hij was uiteindelijk een vriend van M en voelde me niet geroepen daar tussen te komen. Maar het ligt me nog wel steeds op mijn maag.
Uiteindelijk een paar weken voor de breuk met M verhuisde mijn dienst naar een andere locatie. Ergens goed want dan kwam ik na de breuk ook niet meer in contact met B.
Geen contact, geen herinneringen..
Tot vandaag .
Moesten nog een aantal spullen gaan ophalen op de oude locatie en met wie kom ik per toeval in de lift te staan? Met B..
Ze hadden er evengoed M kunnen zetten bijzetten.
Hij vroeg natuurlijk hoe het met me was..ik zei 'oh goed hoor'. 'Ah ja?' van zijn kant (net alsof die oelewapper niet wist dat het uit was). 'Hoe is het met M?'...(Kan mij dat gadver een reet schelen?). Ik weer 'Geen idee, we zijn al een tijdje uit elkaar, heeft een nieuw liefje gevonden zo'n twee weken na onze breuk'..weinig reactie. Toen ik zei dat mijn broer was gestorven kort daarop keek ie wel effe verbijsterd. Zei ik 'ja veel steun van M heb ik niet gekregen'. Toen liep ie verder...nog buiten gestaan maar niet bij elkaar..
Ik weet niet waarom maar het maakt dat ik me zo slecht voel. Ik weet dat hij regelmatig contact met M heeft en vraag me af wat er dan wordt gezegd. Begon mijn woorden weer te wikken en te wegen. Ik weet dat dit gevoel absurd is maar wou dat ik hem niet was tegengekomen. Hij staat te dicht bij M en nu voelt het net alsof ik een beetje contact met mijn ex heb gehad.
Hoop dat dit morgen verdwenen is..