De klik is gemaakt. Ik heb haar losgelaten. Mijn brein heeft de bovenhand terug gewonnen op m'n hart.

Maar wat kan dat hart terugstrijden! Ik merk dat ik terug vaker de neiging heb terug te vallen. God, wat moet m'n liefde voor m'n ex sterk geweest zijn. Om zo te willen blijven strijden.

De ochtenden zijn zo ongelooflijk lastig. De hartzeer van weleer steekt terug de kop op. Elke keer als ik terug aan haar moet denken maak ik de zelf-aangeleerde gedachten waarom ik ze niet terug moet hebben.

Liefdesverdriet is een ziekte... het is niet normaal als je emoties je brein zodanig beïnvloeden dat je aan je eigen rationele denken én waarnemingen begint te twijfelen. Ik heb gezien dat ze nog steeds rondloopt met haar rebound (dus dat is wél nog iets), ik heb gezien dat al haar condooms verdwenen waren en weet dat ze zeker een 5tal keer samen hebben geslapen (hebben wéldégelijk seks gehad), ik wist dat ze bij de eerste vent ook was gaan maffen. Ik weet dat ze altijd gelogen heeft, ook wanneer ik mijn vertrouwen in haar heb pogen te herstellen. Ik weet dat ze liegt, ik weet dat ze liegt, ik weet dat ze liegt.

God, ik hoop dat ik ooit van die verliefdheid genees, want die verliefdheid, dat is m'n ziekte. Mijn ex verdient mijn liefde niet, mijn brein verdient het niet tot twijfels te worden gebracht door m'n zere hart.

Er woedt een innerlijke strijd in mij, en ik denk in velen van ons. Ik schaar me achter de rationaliteit, niet achter de emotionaliteit.

Emoties zijn één ding, zij brengen mensen tot mooie dingen : vergevingsgezindheid, liefde, attenties. Maar rationaliteit heeft de waarheid in pacht. En in een break-up is er meestal enkel dat eerste - vergevingsgezindheid, liefde en attenties - langs één zijde. Daarnaast is er een groot tekort aan waarheid, zeker voor de gedumpte. Daarom is het de taak van de gedumpte om zich te focussen op zijn rationaliteit, eerder dan zijn emotionaliteit : de waarheid heeft zijn rechten, de leugens niet.

Hoger als het emotionele is het morele. Het is de taak van de gedumpte met het gebroken hart zich moreler op te stellen als diegene die liegt, bedriegt, verraad en enkel met zijn of haar eigen geluk bezig is.

Dergelijke morele en rationele levenshouding maken ons tot betere mensen, wat ons fier op onszelf laat worden, ons van onszelf doet houden.

En laat me nu liever van mezelf, eerlijke, attente en respectvolle mens houden, dan van mijn ex die liegt, onattent en onrespectvol is.

De innerlijke oorlog woedt in mij, en ik doe er alles aan om mijn emotionele kant te verdoven met de wapens van mijn rationele en morele kant. Het emotionele is een geduchte vijand. Nooit meer zal ik hem nog zomaar in vertrouwen nemen.