Gewoon alles zou ik voor hem doen, maar alles is blijkbaar toch niet genoeg...

Het valt niet mee, als je verliefd bent, als je in iemand de ware ziet, als je in iemand alles ziet wat je eigelijk wil - en je toch niet genoeg kan geven.

Ik vraag me af of hij me ooit zo graag gezien heeft als ik hem. Ik twijfel er aan. Soms denk ik dat het gewoon niet mogelijk is om van mij te houden, dat ik gewoon een te moeilijk iemand ben, dat ik misschien teveel vraag, dat ik zaag of lastig ben... Ik denk dat er toch wel iets met me zal mis zijn, als hij gewoon niet voluit voor me kan gaan. Gewoon ik begin zo vreselijk hard aan mezelf te twijfelen en ik vraag me af waarom hij niet zoveel van mij kan houden als ik van hem?

Ik wil geen genoeg nemen met iemand die niet zoveel van mij houdt als ik van hem, maar ik mis hem zo hard en ik wil zo graag terug bij hem zijn... En dat is bijna 'no mather what...'