Dankjewel voor je reactie. Je hebt overschot van gelijk als je zegt dat er heel veel mogelijkheden zijn om nieuwe mensen te ontmoeten. Alleen ontbreekt me soms de kracht om initiatief te nemen. Ik weet dat ik mezelf niet in een slachtofferrol mag duwen maar het wordt me op sommige momenten echt teveel. Ik voel me dan zo slecht en verdrietig dat ik de energie niet meer heb om (vrolijk) op zoek te gaan naar (nieuwe) contacten.

Ik vrees dat het nog even zal duren voor ik mijn weekenden terug vol zal kunnen plannen. Ik neem je raad om eerst aan mezelf te werken zeker ten harte. Het is inderdaad nodig om alles eens op een rijtje te zetten en te zien wie ik ben en waar ik op dit moment in het leven sta. Maar ik moet toegeven dat het verdomd hard is. Naar jezelf kijken kan soms heel confronterend zijn. Van mezelf houden om er daarna sterker uit te komen…het is de algemene boodschap en ik hoop écht dat het zo zal zijn. Maar op dit moment is mijn verdriet om het verlies van mijn ex té intens. Ik zit nog met zoveel vragen, woede en pijn dat het niet mogelijk is om zuiver te denken. Diep in mijn binnenste weet ik dat dit mss de beste oplossing is en mijn verstand heeft al meer dan 100X geschreeuwd dat dit echt een goede zaak is maar het is het gevoel dat blijft zitten en me weemoedig maakt.

Het enige positieve aan deze breuk is dat ik heel wat lectuur aan het verslinden ben over hoe de dingen in het leven kunnen lopen, over hoe loslaten en omgaan met pijn. Het is op dit moment een magere troost maar het is een begin. Ik hoop van harte dat ik binnen een paar maanden net als jij kan spreken over een ‘happy single’.

Dankjewel voor de steun.

Liefs
Alexia