Waarom kan ik me er niet overheen zetten dat ik alleen ben?
Ik had zo een leuk weekend, lekker van alles actief doen met vrienden, leuke plannen, filmpje..

Ik had haar woensdag geblokkeerd en dat gaf me rust, closure.
Toen gebeurde gisteravond het onmogelijke..
Ik heb haar gezien, op het station in een andere stad waar ik niet woon en zij ook niet. Op een tijd wat gewoon niet kan en ze was onderweg naar de trein van mijn stad met een koffertje.. onderweg naar haar nieuwe vriendje waar ze natuurlijk bleef slapen.

Ik kreeg een paniek aanval en gelukkig was er iemand die mij kon opvangen. Leuk dat je dan weer zo een trap krijg.. terwijl het zo goed ging.
Voor mij is dit gewoon geen toeval meer, zoveel variabelen en dan kom ik haar in alle plekken daar tegen. Wat is het..

Ik voel me zo in de steek gelaten en zo verraden. Zij ligt al weer snel met een ander in bed (in dezelfde stad ergens nog) en ik lag daar alleen.. achter gelaten kapot gemaakt, emotioneel kapot gemaakt. Mentaal op.

Ik accepteer alles maar. Wat kan ik anders doen?

Vandaag maar weer gewoon door...

"somebody save me i'm going down"