Afstand nemen om jezelf terug te vinden..?

Nu zegt mijn ex dat hij het vreselijk vindt dat hij mij zoveel pijn doet maar dat het nu even niet anders kan omdat hij dit nodig heeft om tot zichzelf te komen. 'Dit' is het feit dat hij afstand van me neemt, zoals hij zegt, om zichzelf terug te vinden. Hij belt me niet en wil me niet zien en laat me alleen met mijn verdriet van het mislukken van onze relatie. Ik heb het daar, met het mislukken, moeilijk mee maar ook met het gegeven dat hij zich zo terugtrekt en ik heb het ook moeilijk met het idee dat hij me toch nog af en toe hoop geeft dat het weer goed komt. Ik geef toe, mijn gevoelens zijn dubbel en onduidelijk. Ik vraag me dan af of ik die hoop eigenlijk wel wil, ik wilde zelf de breuk omdat ik zo wanhopig was van onze relatie. Maar om nu alles alleen te verwerken vind ik zo moeilijk. Ik heb me ook nooit gerealiseerd dat hij zichzelf kwijt was. Waarom heeft hij het nodig om mij niet in zijn leven te hebben om zichzelf weer terug te vinden? Is dit egoisme of iets anders? Herkent iemand dit?

Sylvia W's blog
login of registreer om te reageren

Din, 05/12/2017 - 11:42 — Willem123456

Zelfde schuitje

Ik herken me in je verhaal.

1 maand en 3 weken geleden uit elkaar gegaan na een relatie van 4,5 jaar omdat haar gevoelens weg waren. We leefden naast elkaar, communiceerden niet meer en verloren ons zelf. De passie was wel nog steeds aanwezig. 2 weken later gaf ze toe niet zeker te zijn van haar beslissing aangezien ze mij wel nog graag ziet en mij mist, maar het nog te vroeg is voor haar. Ze wil eerst zichzelf terug vinden.

Door deze hoop heb ik nog een aantal keer met haar gebeld (om de week) om erover te praten, maar telkens dezelfde antwoorden. Nu heb ik 2,5 weken niets meer laten weten en verder gegaan met mijn leven. Hoorde dan van gemeenschappelijke vrienden dat ze in het begin heel zeker was, maar nu heel ongelukkig is en het niet meer weet. Ze herhaalt ook dat ze mij echt mist en niet enkel de gewoonte om iemand te hebben. Dit weekend belde ze om mijn post op te halen aangezien deze er nog lag, waar ik rustig op reageerde dat ik deze wel volgende week zal oppikken. Ze begon dan te wenen (wat ik negeerde), hebben dan afgesproken dat ik vanavond deze zal oppikken en we dan nog is kunnen bij babbelen met een glas wijn.

Het enige dat werkt is afstand nemen en accepteren dat je ex partner het niet meer wil. Je wilt echt geen relatie waarbij de liefde maar van 1 kant komt. Afstand helpt voor je ex om te realiseren dat ze je mist, maar ook voor jezelf om rationeler te kunnen denken. Door de afstand gaan ze ook schrik hebben je voorgoed te verliezen

Ik ga er in ieder geval vanavond naar toe met de veronderstelling dat het voorgoed voorbij is, anders kan je het nooit een plaats geven.

Ma, 31/07/2006 - 10:46 — Dearest

Ey Sylvia, Mijn ex heeft

Ey Sylvia,

Mijn ex heeft alles ook niet op een rijtje. Ik weet niet waardoor het kwam, maar het heeft er wel voor gezorgd dat het uit ging. Hij twijfelde ontzettend, kwam ook niet naar me toe van moet je eens luisteren tis misschien beter als we ermee stoppen. Nee, ik moest er achteraan. Ik zag dat het stuk ging voor mijn ogen. Iets wat zo mooi begon. Het was een droom. Zijn beste vrienden zeiden ook steeds tegen mij: ooh jij hebt zijn wereldop hol gebracht, dit gaat nog heel lang duren! Maar opeens veranderde hij, plotseling. Niemand wist wat er aan de hand was. Ik ook niet, nadat hij vet rotrig tegen me had gedaan en dingen deed voor mn neus waar ik zo akelig van werd hebik het hem gevraagd.
Hij flirtte zelfs met andere meiden voor mn neus, toen was de maat vol. Waar is
Had hem een tijd niet gezien omdat ik op vakantie was met school, en toen ik terug kwam was het een totaal ander persoon. HIj wist niet wat hij wou, er was een stilte waarop hij zei dat het misschien beter was om vrienden te blijven en niet meer. Met allemaal kutsmoezen erachteraan.
Al snel hadhij een ander, daar is het nu ook mee uit. Dat heef tie wel zelf gedaan! En nu is hij helemal in elkaar gestort, hij stortte zich op t werk maar dat kon hij niet aan. Nu is het een wanhopig zielig mannetje dat alleen maar onzin aan het lullen is.

Wat ik me ook afvraag is, wrm heeft hij mij niet nodig? Hij kwam altijd naar me toe met problemen. Waarom dit dan ook niet? Maargoed, dat is iets waar ik nooit achter zal komen vrees ik...ofwel, maar dat zal nog een tijdje duren.

Voor de rest moet je aan jezelf denken. Hij gaat werken aan zichzelf, doe jij dat dan ook!

Liefs,
Dearest...

Ma, 31/07/2006 - 20:36 — Sylvia W

Tja, mijn ex vroeg me ook

Tja, mijn ex vroeg me ook van alles en vroeg hulp bij dingen die hem bezig hielden, ik deed dat eigenlijk weinig, loste bijna alles zelf op. Nu is het omgekeerd, hij doet zijn dingen zonder mij en ik zou zijn hulp nu best kunnen gebruiken. Toen we samen zaten zaten we al vaak niet op een golflengte en nu we uitelkaar zijn, zitten we weer niet op een golflengte. Je hebt wel gelijk door te zeggen: hij gaat aan zichzelf werken, doe jij dat dan ook. Dat moet ik inderdaad doen, want ik zal toch alleen verder moeten en dat wil ik ook. Raar om je leven na jaren samen ineens alleen op te moeten pakken en raar om hem nu toch zo nodig te hebben. Verwarrend en moeilijk vind ik het. Dank je Dearest voor je antwoord.

Ma, 31/07/2006 - 16:27 — onzeker meissie

Hallo Sylvia

Ik begrijp dat het heel moeilijk is om je ex de tijd te geven om zichzelf terug te vinden!
Maar ik denk toch dat je hem die tijd moet geven!Ik zit in hetzelfde schuitje,hij wilde ook afstand en rust hebben,en in het begin werd ik er gek van dat ik niets van hem hoorde en hem niet zag!
Maar ook ik ben gaan nadenken,ook ik kom nu tot rust,ik ben zelf tot de conclusie gekomen dat er tussen ons teveel in stond om een relatie te beginnen,hij zat met een scheiding die nog niet afgehandeld was,en ik zat met een aantal onverwerkte dingen uit het verleden,die ik nog steeds niet verwerkt had!
Je kan niet iets opbouwen,als je het ene niet verwerkt hebt,afgesloten hebt!
Ik ben nu keihard aan mijzelf aan het werken,probeer mijn verleden een plekje te geven,zodat ik er straks zelf sterker uitkom{met of zonder hem}
Met mijn ex heb ik weer contact,omdat ik hem die ruimte heb gegeven,heeft hij zelf weer contact gezocht.
En het gaat in stijgende lijn,af en toe een smsje,kopje kofie drinken,avondje met elkaar doorbrengen,en ook veel praten!
Er is bij ons nog hoop dat het weer goed komt als alles afgehandeld is,en we beiden weer de rust in ons koppie hebben gevonden.
De gevoelens voor elkaar zitten er bij allebei nog!
Ik las een mooie uitspraak waar ik zelf veel steun aan heb gehad:Als je me vrij laat zal ik je binden,als je opzij gaat dan zal je me vinden!
Misschien heb je er wat aan!
Liefs van een onzeker meissie

Ma, 31/07/2006 - 20:31 — Sylvia W

Dank je, onzeker meissie

Je uitspraak is inderdaad mooi, onzeker meissie. Ik ben blij voor je dat jullie hoop hebben dat je elkaar weer zou kunnen vinden als jullie hoofden rust hebben gevonden. Ik weet niet of dat bij mijn ex en mij zo zal zijn, ik vermoed dat we echt niet met elkaar kunnen leven en dat mogelijk ook niet meer willen proberen omdat we het beiden wel weten. Maar wie weet wat de toekomst brengt, en ja, als je jezelf kwijt bent dan moet je jezelf natuurlijk wel terugvinden en dat er bij hem onverwerkte dingen zijn, dat weet ik wel, misschien gaat hij daar nu mee aan het werk. Ik heb ook rust nodig, want het werd me allemaal teveel, maarja, nu vind ik het maar wat moeilijk zonder hem.

Din, 15/08/2006 - 08:25 — Stevenkumps

Afstand nemen in een Relatie

Beste Sylvia W.
Ik begrijp heel goed wat je momenteel doormaakt. Een paar weken geleden heb ik en mijn toenmalige vriendin samen besloten om "voor onbepaalde tijd" uiteen te gaan. De reden was omdat we te afhankelijk van elkaar werden.
Er bestaat een gezegde: Om gelukkig te zijn met elkaar, moet je eerst gelukkig zijn met jezelf. Om gelukkig te worden met jezelf is een tijdje afzondering geen slecht idee.
Ik heb het er ook enorm moeilijk mee, maar ik troost mij dat mijn ex het er ook moeilijk mee heeft en dat ze vroeg of laat terug aan mijn deur zal staan.
Wat enorm belangrijk is, is dat je in jezelf blijft geloven, optimistisch blijft en zeker niet in een depressie geraak.
Wat ik heb gedaan is hetvolgende:
Ik heb een schema opgesteld waarin ik dagelijks iets te doen heb. Ik heb mij aangesloten bij een extra sportvereniging waardoor ik maar 1 dag in de week rustig thuis ben. Zorg er zeker niet voor dat je constant weg ben, leer te genieten van even thuis te zijn zodat je zeker geen vreemde wordt in je eigen thuis. Op die manier kan je het verlies al een tijdje overbruggen.
Doe elke dag iets positiefs of nuttigs en ga slapen met het gevoel dat je iets positiefs gedaan hebt. Sta op en ga voor de spiegel staan en zeg tegen jezelf 'Verdorie, ik heb genoeg afgezien. Nu is het genoeg !' en ga ervoor. Verwezenlijk iets, maak er iets van en probeer jezelf in orde te krijgen. Je zal zien: je zal jezelf veel beter voelen en weten dat je zonder hem verder kan. Als hij zichzelf ook teruggevonden heeft, kan je beginnen met elkaar opnieuw te contacteren en als de gevoelens er nog zijn, zal alles terug in orde komen.
Ik wil je ook geen valse hoop geven en je moet er ook een beetje realistisch in zijn. Maar ik ken ondertussen twee koppels die ook een breuk hebben gehad van 6 maanden, ze zijn opnieuw bijeen en zijn gelukkiger dan ooit. Wat is 6 maanden in een mensenleven als je voor de rest van je leven gelukkig kan zijn ?

Weet dat het ook heel belangrijk is dat je van elkaar enkel de goede herinneringen onthoudt en wat er in het verleden van slecht gebeurd is gewoon vergeet.

Laat je vooral niet doen, wees optimistisch, hoop is iets waar je je voor een tijdje aan mag vastklampen om het verlies te overbruggen, maar laat hem zeker een tijdje met rust. Je zal zien, als hij echt van je houdt en hij heeft terug zijn stukje onafhankelijkheid teruggevonden, zal hij terugkomen.

Din, 15/08/2006 - 08:48 — Sylvia W

Geen hoop meer op herstel...

Dank je Stevenkumps, voor je positieve woorden. Eerst gelukkig zijn met jezelf en proberen jezelf op orde te krijgen en in jezelf blijven geloven. Ja, dat is een goed advies en daar ben ik ook mee bezig, want ik merk dat mijn ex zo in mijn systeem krijg dat ik hem er maar moeilijk uit krijg en dat ik in die zin ook erg afhankelijk van hem geworden was. Vaak spiegel ik hetgeen ik doe aan zijn nu afwezige ogen of mening en ik moet hetgeen ik doe natuurlijk aan mijn eign ogen en mening spiegelen. Het lukt wel beter hoor, je schrijft dat je jezelf bij een sportschool hebt aangemeld, ik ben actief gaan zeilen en heb een oude hobby weer opgepakt en besteed meer tijd met vrienden. Ook maak ik mijn huis weer mijn huis en alhoewel ik me daar toch nog regelmatig onrustig voel, gaat het uiteindelijk wel weer mijn huis worden. Ik heb nu ruim twee weken niets van me laten horen, hij laat echter ook niets horen. Ik vrees nu dat hij het wel goed vind zo. Ik heb geen hoop meer. Je schrijft dat je koppels kent die maanden uit elkaar geweest zijn. Zo?¢‚Ç¨‚Ñ¢n koppel ken ik ook en nu zijn ze weer gelukkig is samen. Ik vrees echter dat mijn ex niet genoeg van me houdt om weer terug te komen nadat hij zijn zaken op orde heeft. Ik vermoed dat hij het zonder relatie en dan met af en toe een scharrel veel meer naar zijn zin heeft. En ik weet ook niet of ik het weer aan zou kunnen als hij dat wel zou doen en het zou denk ik ook niet goed voor me zijn. Jij en je vriendin hebben het er beiden moeilijk mee en ik heb voor jullie de hoop dat jullie elkaar wel weer vinden, die hoop heb ik voor mezelf helaas niet meer. Ik zou afscheid moeten kunnen nemen van die man die in mijn systeem zit zodat ik weer mezelf ben. Veel succes Stevenkumps met het op orde krijgen van je leven en ik hoop voor je dat je weer gelukkig wordt met je vriendin.

Din, 15/08/2006 - 09:13 — Karlijn

heel herkenbaar

Oh wat een herkenbaar verhaal heb je! Ikzelf heb gisteravond ook definitief afscheid genomen van mijn ex. Ik hoop dat we hier op de site samen door die komende tijd kunnen komen en elkaar kunnen steunen in het terugvinden van jezelf en je eigen dingen. Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat ik er ook via deze site voor je kan zijn de komende tijd!

Groetjes, Karlijn.

Wie is online

Enquête