advies!!

afbeelding van Mar80

Help!!!
Ik word bijna gek, kan me nergens meer op concentreren.
Wie mijn blog's heeft gelezen kent mijn situatie, en dat is geen leuke.....
Ik lig in scheiding op het moment, begin mijn leven weer op te pakken, en had de situatie geaccepteerd (behalve het dubbelleven van mijn man, dat kan ik denk ik nooit een plek geven). Vorige week met de vriendinnen uit geweest, en iemand tegengekomen. Verder niks gebeurd hoor, maar wel een leuke vent! En ik heb nu zo af en toe nog contact (hele korte berichtjes), ook niks bijzonders hoor, heel oppervlakkig.
Allemaal best leuk, maar eigenlijk sta ik er heel dubbel in. Ik ben nl. nog steeds heel erg met het afsluiten bezig, zowel praktisch als emotioneel. Er is zoveel gebeurd afgelopen 4 maanden dat ik twijfel aan mijn eigen toestand.
Vind ik deze jongen echt leuk, of zoek ik gewoon heel erg naar vervanging? Ik kan het ene moment helemaal blij worden van mijn nieuwe leven, en nog geen uur later zit ik te huilen om mijn oude leven.
Is het genoeg om geaccepteerd te hebben dat een toekomst met je "oude liefde" nooit meer gaat gebeuren? Of moet ik echt alles helemaal hebben afgesloten voordat ik uberhaupt denk aan iets nieuws (goh, deze vragen had mijn man zichzelf moeten stellen voordat hij aan zijn hele affaire begon)? Kan ik naast het verdriet om alles wat er gebeurd is ook weer openstaan voor iets anders? Of kan zoiets niet naast elkaar?

afbeelding van Rodeo

je zal het wel aanvoelen

Hey Mar80!

Als deze nieuwe man je afleiding kan bezorgen, dan zal dat je goed doen.

Maar je zal zelf wel merken hoe ver je kan gaan, zonder je er slecht bij te voelen.

Indien het niets betekent, zal je dat wel aanvoelen... dan zal het als ongemakkelijk aanvoelen, als 'onjuist'. Na enig contact zal je ook terug de neiging hebben waarschijnlijk om terug even alleen te zijn. Zo is het althans bij mij verlopen (maar dan met een vrouw Tong ).

Sterkte,

Rodeo

afbeelding van Mar80

dat klopt precies wat je

dat klopt precies wat je zegt, soms heb ik heel leuk en gezellig contact met hem en vervolgens kan ik me daarna heel raar voelen en wil ik helemaal geen contact meer.
En toch, geeft hij mij een heel fijn gevoel. Idd een soort van afleiding, iemand die mij laat lachen in deze rotperiode. Hij zat leuk naar mij te lachen en dat voelde gewoon een keer weer leuk, in plaats van alleen maar de tranen en de twijfels van mijn man.
En nee, ik ben inderdaad nog niet heel erg stabiel, maar deze persoon geeft mij wel een wat stabieler gevoel.
Hij weet ook dat ik 2 kindjes heb, en haakt toch niet gelijk af. En hij pusht ook niks, hij stuurt gewoon leuke berichtjes.
Maar goed, ik heb op het moment niet eens een huis......

afbeelding van Lieve47

moeilijk

Lieve Mar,

Het is moeilijk, als je met ene nog aan het afsluiten bent en je ook bezig bent je leven weer op te pakken.
Zeker als je dan iemand tegenkomt die je leuk vind.
Ik heb dat ook gehad en dacht het zelfde, kan dit wel??, is het geen vlucht?? hou ik niet nog van mn ex??, maar er staat nergens geschreven hoelang je moet wachten tot je aan een nieuwe relatie kunt beginnen, je moet daaron naar je gevoel luisteren!. Ik heb het gewoon over me heen laten komen en heb eerlijk gezegd hoe ik voor sta/stond. Wij hebben nu erg fijn samen, is er voor me als dat nodig is en geeft me het zelfvertrouwen weer terug die ik kwijt was.
Zeg dat je nog middenin de scheiding zit en dat je soms moeilijke dagen hebt. Als er echt een klik is zal die andere je bijstaan. Het kan je helpen, om het verdriet een plaats te geven en je leven verder op te pakken, alles los te laten, maar ook om het weer fijn en gezellig te hebben. Uit je omgeving zal er wellicht commentaar komen en misschien zelfs van je ex, maar het gaat om jou en jouw gevoelens, je moet echt doen, wat jouw gevoelens je vertellen en daarvoor gaan. Doe alleen rustig aan en bepaal zelf het tempo, dat is erg belangrijk, maar ga voor jezelf!!!!

Sterkte
liefs Lieve

afbeelding van Mar80

dat bedoel ik inderdaad, kan

dat bedoel ik inderdaad, kan het afsluiten van het ene samengaan met het opstarten van het andere. En ik stort me echt niet gelijk in een nieuwe relatie, ik heb 2 kinderen en alleen al voor hen wil ik voorlopig rust. Maar dat betekent toch niet dat ik al het contact met deze persoon moet verbreken? Kan het niet gewoon een soort van "wie weet, we zien wel" zijn? Stel je voor dat het echt klikt, dan versnelt het misschien zelfs wel het verwerkingsproces?
En daarbij, mijn man is een nieuwe relatie begonnen terwijl hij nog helemaal niks had afgesloten. Dat heeft het voor hem ook zo makkelijk gemaakt.

afbeelding van Dirk30

Je moet zeker dit contact

Je moet zeker dit contact niet verbreken. Leg hem de situatie uit en zoals eerderr vermeld: hou hem niet aan het lijntje of voor de gek.

afbeelding van sunny1

je geeft zelf het antwoordt al..

Ik kan het ene moment helemaal blij worden van mijn nieuwe leven, en nog geen uur later zit ik te huilen om mijn oude leven.

Dit schrijf je zelf, en dan vraag je je af of je er al aan toe bent?? Bovenstaande klinkt niet erg stabiel.. Logisch ook hoor, en heel begrijpelijk.
Naar min mening willen mensen veel te SNEL een nieuwe relatie.. geef alles gewoon eerst een plek, laat er de seizoenen overheen gaan, worst sterk, leer ervan, geef je leven nieuwe inhoud. En DAN mag hij of zij komen, heb je meteen heel veel te bieden, want je hebt er dan immers van geleerd!
Nu snel in een 'relatie hoppen'heeft weinig zin lijkt me, zit je straks met dubbele shit! Wat een berg energie kost dat!
Meid, kies nu eerst een lekker voor jezelf, zorg goed voor jezelf, en LEER. Ook hier op deze site, van lotgenoten..
Liefde komt vanzelf.. maar eerst de liefde voor jezelf, die is onbetaalbaar!
Sterkte

afbeelding van Mar80

ik wil en ga mij ook zeker

ik wil en ga mij ook zeker niet in een nieuwe relatie storten, vooral voor mijn kindjes niet. Ik wil alles rustig op de rit krijgen. Maar ik vind deze jongen wel echt leuk. Dat maakt het ook zo moeilijk.
Ik richt mij nu vooral op mijzelf en de kinderen, kan me ook echt verheugen op een eigen plekje. Ga binnenkort ook lekker met de kids een weekje weg.
Misschien zou ik het hem uit moeten leggen, dat ik nog niet helemaal stabiel ben? Maar dat ik hem wel leuk vind?

afbeelding van Lieve47

mar

Je moet je ook niet koste wat het kost willen storten in een nieuwe relatie, maar wat is er mis mee, als je iemand hebt waar je je wel goed bij voelt en waar je het leuk en gezellig mee hebt. Zolang je maar eerlijk bent naar diegene en hij niet meer dan dat van je verwacht.
Het is zeker belangrijk dat je eerst je eigen leven weer op de rit hebt, voor jezelf en de kids, maar daar hoort ook bij dat je weer kunt genieten van leuke dingen, dat sterkt je ook.
Als er echt meer in zit dan komt dat allemaal vanzelf als je er aan toe bent en er echt open voor staat.

groetjes Lieve

afbeelding van Dirk30

Helemaal eens

Ben het helemaal eens met sunny. Doe het allemaal rustig aan. Maar vooral, hou die andere nieuwe man niet voor gek (wat bij mij wel is gebeurd). Vertel hem dat je alles nog moet verwerken. Zo weet ie waar ie staat en kan hij nog zien wat hij moet doen.
Succes

afbeelding van Mar80

ik zal die andere jongen

ik zal die andere jongen nooit voor de gek houden! Er is nu echt nog niks gaande, mocht ik ooit echt met hem aan de praat raken dan zal ik heel eerlijk zijn.
En hij weet volgens mij hoe het is (mijn vriendin kent hem redelijk goed en vertelde mij dat hij zelf 10 jaar een relatie heeft gehad) dus ik ga hem absoluut niet oneerlijk benadelen.
Maar ik vind het echt jammer om al het contact te verbreken, stel je voor dat het echt klikt?

afbeelding van Dirk30

Idd, daarom geen contact

Idd, daarom geen contact verbreken. Laat het allemaal rustig verlopen. Weet je, ik ben heimelijk wel een beetje jaloers op js. Iemand van goede wil die interesse heeft. Wauw, het lijkt me allemaal een beetje surrealistisch. Glimlach
Take it easy

afbeelding van Mar80

haha ja soms denk ik ook: het

haha ja soms denk ik ook: het kan haast niet waar zijn. Stel je toch voor dat ik nu echt al iemand tegenkom. Maar goed, niet te vroeg juichen........

afbeelding van petals

je moet uiteindelijk je

je moet uiteindelijk je intuïtie volgen, en ook kijken naar de belangen van die man. Wees, als het iets serieuzer zou worden, duidelijk naar hem toe waar jij mee zit, dan kan hij zelf ook beslissen of het voor hem niet te moeilijk is om te gaan met jouw gevoelens. Ongeveer dezelfde tijd nadat de relatie door mijn ex is beëindigd, dus 4 maand, kwam ik ook iemand tegen. Ik ben uiteindelijk zelfs nog maanden met deze jongen geweest en het ging in het begin heel goed maar wat jij ook al schrijft had ik ook. Ik had letterlijk dat ik in 1 dag liep te huilen om mijn ex en daarna weer vrolijk verder ging met die nieuwe jongen. Hoe leuk het ook was, het brak me op en uiteindelijk kwam al het verdriet eruit. Het was heel fijn om iemand naast me te hebben maar voelde me naar hem toe heel schuldig. Ik had nog zoveel alleen op te lossen... wilde mezelf weer op de rit hebben en vrolijk zijn. Ik was vaak heel neerslachtig, nog volop aan het rouwen en kampte net als jij met een behoorlijk beschadigd vertrouwen. Naar deze nieuwe jongen toe was dat echt niet fijn. Ik merkte in ieder geval dat ik het allemaal niet kon hebben, het was echt teveel en uiteindelijk is het daarop ook stuk gegaan, dat en het gegeven dat we toch niet zo goed bij elkaar pasten. Ik zat gewoon op een roze wolk, dolblij dat het weer even zo goed ging. Ik weet natuurlijk niet hoe dat bij jou is, en je moet het zelf beslissen, het is waar jij je fijn bij voelt maar intuïtief sluit ik me eerder aan bij de woorden van Sunny.

afbeelding van Mar80

maar zou dit dan ook niet het

maar zou dit dan ook niet het geval moeten zijn bij degene die de relatie verbreekt? Ik bedoel, mijn man had al maanden een ander terwijl hij ook zijn gezin er nog bij naast had. Hoe kan dat dan wel werken? Hij heeft helemaal niks afgesloten, sterker nog, dat heeft hij aan mij overgelaten. En dan nu gewoon met die ander verder gaan.........zo simpel kan het dus werken?

afbeelding van Mar80

het voelt gewoon fijn om een

het voelt gewoon fijn om een keer weer een "goed" gevoel te hebben. Er zijn zoveel leugens geweest, ik heb zoveel vreselijke dingen gehoord. En nu is er iemand waar ik gewoon ongedwongen mee praat over alledaagse dingen, zonder twijfels/affaires/leugens etc etc (in ieder geval, zover ik weet).
Ik ben het gewoon zo zat, al die drama die mijn man in mijn leven heeft gebracht. Ik ben een heel stabiel, eerlijk en loyaal persoon. Ik zit totaal niet op deze soapserie-achtige taferelen te wachten. Ik ben 30, ik was gesetteled, precies zoals ik het graag wilde. En dan nu is het één en al drama.
Dan is het gewoon zo fijn om daar af en toe uit te stappen en met iemand over "normale" dingen te praten.