Hallo lieve mensen hier,

Zoals jullie kunnen lezen in mijn blogs heb ik langzaam steeds meer geleerd los te laten.

Misschien hebben jullie iets aan hoe ik daar momenteel mee omga.
Ik gun mijn ex alle geluk van de wereld: Ze verdiend het. Als ze zonder mij gelukkiger is so be it!. Kijk dan naar jezelf, word jij gelukkig van iemand die niet gelukkig van jou wordt? Nee natuurlijk niet! Wil je iemand die maar 99% of 55% of zelfs maar 11% voor je gaat?

NEE! jij verdiend namelijk ook het beste, dus 100% niet meer niet minder.

Of een relatie nou 2 dagen, 4 maanden, 3 jaar of 47 jaar met 3 kids en 12 kleinkids, heeft geduurd, verdriet hebben mag. Dat is wat je mens maakt. Wees blij met dit verdriet, koester het een beetje zelfs. Maar gebruik de energie nou eens niet om je relatie te analyseren: Die is namelijk uit. En op dat moment heb je alleen jezelf nog!

Gezegd makkelijker dan gedaan, maar ik denk dat ik voor mezelf in elk geval een punt bereik nu waarop ik (in verdriet, mag ook van mezelf) vrede heb met de situatie, wil haar eigenlijk niet eens terug, want ik. Ik verdien ook alle geluk van de wereld, en echt geluk kan niet met halve liefde!