Vandaag precies 4 mnd. geleden ben ik uit het leven van mijn vriend gegooid. Na 5 jaar trouwe dienst..
In de afgelopen maanden ben ik door een hel gegaan. Nu zijn de vele tranen opgedroogd. Daarvoor in de plaats is nu het gevoel van gemis en vragen betr.: 'zal ik ooit weer v. iemand kunnen houden? Echt oprecht en met alle vertrouwen? Vind iemand mij wel echt leuk?' Ondanks dat deze afgelopen mnd. emotioneel zeer zwaar waren, heb ik ook winst geboekt. Ik heb weer geinvesteerd in mezelf. Als persoon, als individu. Niet alleen maar geven, maar nu ook es nemen (op de goede manier). Op tijd mijn grenzen aangeven. En mijn emoties tonen. Niet alleen maar: "het gaat goed met me". Nee, ook eens durven zeggen dat ik een klote dag heb. De ware vrienden komen vanzelf wel boven drijven. Ik wil alleen maar energie investeren in mezelf en in mensen die ik het waard vind. Ik ervaar nu pas een stuk vrijheid, die ik al lange tijd kwijt was. Ik vind mezelf terug, met nieuwe elementen. Ongetwijveld zit ik nog in een emotionele achtbaan, dat zal nog wel veel tijd nodig hebben. Maar ik sta mezelf dat toe. Wat in 5 j. op is gebouwd qua gevoel etc. voor iemand, en het niet goed afscheid hebben kunnen nemen van mijn ex, kan ik niet in een paar maanden verwerken/weggooien.
Ik heb vandaag een goede dag gehad. En vannacht niet meer gedroomd over 'hem'. Eindelijk, na al die maanden..Thx!
Liefs,
Girl2