Nee sinds gisteravond is het heel duidelijk geworden.
Hij belde voordat hij naar de rehearsels ging, en het werd meteen wel klaar als een klontje
Hij trekt het niet meer de combinatie van de giga druk op zijn werk, het onmogelijk vele werken en een relatie op poten blijven houden.
Hij ziet en voelt dat het mij ook pijn doet en dat is het laatste wat hij wil.
Dus in zijn eentje bepaalde hij dat het dan maar over is, goh ik dacht toch echt dat een relatie iets is dat je met zijn tweeën hebt.

Het is zo zuur.... ik weet dat hij onnoemelijk van mij houd, en dat is vice versa, dat hij met mij zijn leven wilde opbouwen.....maar dat het weer niet mag lukken.
Zo had het ook geen kans van slagen, daar ben ik me wel bewust van, het was ook wel duidelijk dat iets moest veranderen maar daar was hij denk ik niet aan toe.
Oplossingen waren er mijns inziens wel geweest, maar besproken zijn ze nooit.

Ik kan een hele lange waslijst geven waarom het beter zo is, en ik weet ook dat over een tijd ik dat ook zo voel.
Maar sommige liefdes maak je maar een keer in je leven mee, en dan de kans krijgen om dat nog een keer over te doen en het dan iemand dat weg te zien gooien is hartverscheurend.