Nu ja, bijna 10 maanden later toch...

Met mij gaat het beter en beter, hoewel mijn ex blijft steken.
Ik heb een nieuwe vriend nu, sinds januari hebben we een af/aan relatie omdat ik een hele tijd met mijn gevoelens in de knoop gezeten heb.
Nu gaat het al een hele tijd goed en durf ik hem 'mijn vriendje' noemen
Hij is een heel ander type dan mijn ex, heel open en gevoelig.

Met de ex heb ik bijna dagelijks contact.
Hij is een compleet ander mens geworden sinds we uit elkaar zijn.
Hij n**kt het ene wijf na het andere en is arrogant geworden. Hij lijkt helemaal losgeslagen te zijn. (vroeger was hij eerder verlegen)
Soms ontmoet hij iemand en dan zegt hij 'dit kan wel iets worden' maar een weekje later is hij ze al beu.
Is dit hetgeen wat hij wilde ipv onze relatie?

Ik sms'te hem dat ik hem zo graag uit mijn leven wil hebben (ja en dat meen ik echt), hij antwoorde dat hij me niet uit zijn leven wilde, dat hij me nog graag heeft, dat hij me nog graag ziet en er altijd voor me zal zijn. (bla bla)
Zelf neemt hij nooit initiatief tot contact, op msn antwoord hij heel kortaf altijd.

Ik heb geen zin om daar nog energie in te steken en wil me volledig concentreren op mijn nieuw leven en mijn nieuwe vriend.. maar hij blijft me steken :s

Ik heb zijn gsm nummer gewist (raar maar waar kende ik dat niet vanbuiten) en hem geblockt op msn. Nu hopen dat ik het kan volhouden.
Ben er vrij zeker van dat hijzelf ook geen contact gaat zoeken.

Bah, ik voel me eigenlijk genegeerd en buitengesloten door mijn ex.
Langs de ene kant wil hij goed bevriend zijn met me, maar hij wil er ook geen moeite voor doen om ervoor te zorgen dat ik ook nog meetel voor hem (snap je?).

Hatelijk gevoel is dit, want ik wil dit helemaal niet meer voelen.
Ik wil dat mijn ex me niks meer doet