bah, ik baal zo van mijzelf.
We zijn nu paar maanden verder, en ik voelde me echt een stuk beter.....
Heb leuke dingen met de kinderen gedaan, en ben zelfs wezen stappen met mijn vriendinnen.
Ik zag echt in dat het leven ook zonder hem door kan gaan.
Maar toen ik afgelopen weekend de kinderen bracht zat hij te huilen. Waarom houdt mij dit nou weer bezig?
Hij heeft al maandenlang een ander, hij kon niet kiezen, hij gaat akkoord met de echtscheiding, handelt financiele dingen af, regelt de splitsing van verzekeringen etc., probeert huis op naam te krijgen, en had zelfs al mijn spullen ingepakt en klaargezet.
Al die tijd was ik een wanhopig zielig mensje en leek hij onverschillig.
En nu net ik de draad echt weer begin op te pakken komen er bij hem tranen. Hij zei: "je mag me altijd bellen, ook als je 'snachts uitgaat, ik wil niet dat je alleen naar huis fietst".
Huh??? Wij gaan uit elkaar, we gaan scheiden, dan is dat toch niet meer aan de orde???
Ik snap er niks van, en baal dat ik nu weer in de war raak.
@mar80
Laat je niet van de wijs brengen. Hij heeft gekozen. Was bij mij ook het geval. Goed genoeg om de traantjes op te drogen maar als het goed ging was ik lucht. Je bent nu net zo goed bezig. Laat het niet door hem verknallen. Je kan altijd wel eens met hem op een serieuze serene manier met hem praten, maar hou voet bij stuk.
Sterkte
dat doe ik ook, heb er niet
dat doe ik ook, heb er niet op gereageerd.
Maar in mijn hoofd zit ik nu weer vol vragen......waarom huilt hij nou?
Hij wilde dit, hij zou toch juist blij moeten zijn dat het met mij nu beter gaat? Dan hoeft hij zich ook niet meer zo schuldig te voelen. Dan hoeft hij ook geen medelijden meer te hebben, hij kan gewoon verder gaan met leven nu!
Misschien is het afsluiten voor hem toch ook wel moeilijk. En de kinderen, die ziet hij natuurlijk veel minder. Maar goed, allemaal zijn keus. Hij had ook bij ons kunnen blijven, maar het andere woog toch zwaarder. Dus dan kan hij de tranen toch achterwege laten nu
Ben het helemaal met je eens
Ben het helemaal met je eens hoor. alleen... we twijfelen allemaal wel eens, ook je ex. en 'bij die ander' gaat ook de nieuwigheid eraf... probeer het los te laten, er komen vast nog neer 'omwentelingen'zorg dat je stevig staat... sterkte
zal bij "die ander" dan zo
zal bij "die ander" dan zo snel de nieuwigheid er af zijn? Om haar laat hij zijn hele gezin in de steek, dan mag ik toch hopen voor hem dat zij dan wel heel bijzonder is. Ik heb het bij de relatietherapeut (daar zijn we nog een keer gewe est nadat zijn hele affaire uit was gekomen) allemaal aan mogen horen: "zij is niet zomaar iemand, zij is heel zorgzaam etc etc".
En dat zag je dan tegen je vrouw, over de vrouw waarmee je haar bedrogen hebt........
Ik snap niet, dat je bij twijfel, je gezin niet de voorkeur van je twijfel geeft. Moet je toch zien wat hij achterlaat.
Hoe kan je nou in 4 maand tijd zo veranderen?
Ik denk dat dit komt omdat
Ik denk dat dit komt omdat hij merkt dat jij hem langzaam loslaat. In eerst instantie was dit niet zo en zat jij in zak en as. Hoe dan ook, dat is een fijn gevoel voor hem want je laat op die manier merken dat je vreselijk veel om hem geeft, anders zou je niet verdrietig zijn. Nu, inmiddels een paar maanden verder merkt hij aan je dat jij ook langzamerhand de draad oppakt. En dat raakt hem want je dagen zitten waarschijnlijk niet meer vol met uit het raam staren, er slecht uitzien en 3 pakjes sigaretten per dag roken. Je maakt je los van hem en dat is zijn probleem. Er zijn dus ook langzamerhand weer kansen voor andere mannen. Ben je veel afgevallen? Vaak zien vrouwen na de eerste harde confrontatie er slecht uit, maar daarna juist erg goed doordat ze wat afvallen, nieuwe kleren kopen en andere dingen die als balsem voor de ziel werken.
Ik zou lekker doorgaan en je niet van streek laten maken. Bedenk maar dat hij het nu veel slechter heeft dan jij ondanks dat hij dit wilde. Hou het heft zelf in handen en kies voor je geluk, wat dat ook in de toekomst mag zijn. Zijn elende gaat veel groter worden want er zijn er maar weinig die oud worden in een nieuwe relatie terwijl de oude nog niet verwerkt was.
succes