26 mei, het weekeinde nadert dat ik zou meegaan met de schoonfamilie op "vakantie". Daarnaast had ik vernomen dat de vergunningen inmiddels rond waren voor het bijplaatsen van de as van mijn overleden schoonvader in de urnentuin... Dit zou de 27ste plaatsvinden. Dat is op zijn verjaardag.. Ik zou er bij zijn...

Plots vibreerd mijn gsm terwijl ik bij de kapper zit.

Bericht 1:

Where ever YOU are
Whatever YOU do
My love for YOU
Will never end!
Sealed with tender hug
and a kiss
Love YOU forever
and ALLWAYS
Love and Kisses

Het was iniddels 8 dagen geleden dat ik iets gehoord had van haar. Ik was helemaal van slag van dit bericht. Zou het zo kunnen zijn dat ze tot inkeer gekomen is? Dat ze er achter is gekomen dat ze een vreselijke fout maakte?

Ja, ik voel me soms alleen
zo tussen iedereen
Ik ben jaloers
op jouw nieuwe koers
Jij hebt allang een ander
jullie hebben elkander
Ik zit hier met al het verdriet
jij vermaakt je met je nieuwe griet
Ik ben al veel sterker, da's waar
ik ben mezelf dankbaar
Voor de nieuwe kans
mijn leven heeft nu weer meer glans
Ik weet nu beter wat ik wel wil
dit is geen tijdelijke gril
Mijn hart is te kostbaar
voor jou..leugenaar!

de mensen zijn allemaal vrolijk,praten over bbqen vakanties en dergelijke,ik doe zo mijn best om ook vrolijk te zijn maar vanmiddag een uurtje of 3 voelde ik het inmiddelse zeer bekende gevoel weer aankomen!
Ik voel me zo zielsalleen,dit zal de zwaarste zomer van mijn leven worden,vrouwtje na 14jaar weg,vreemdgeweest,hoop financiele stress met huis,gezamelijke vrienden die niet kunnen en willen kiezen.Echt ik doe mijn best om op te krabbelen maar soms ben ik zo giga naar de klote en vraag me echt af of het ooit nog goedkomt...
Alleen de gedachte dat ik mischien de rest van mijn leven alleen en zonder haar zal moeten slijten maakt me gek,het blijft maar in mijn hoofd spoken 24uur per dag,ziek word ik er van!waarom kan ik het niet van me af zetten??

Vanmorgen ging alles heel goed, ik had redelijk goed geslapen en ik was blij dat ik vanavond toneel kon spelen.
Maar ... onderweg naar school kwam ik mijn ex tegen! ik raakte helemaal de kluts kwijt en zei alleen 'hey' en reed toen weer door, daarna spookt ie weer heel de tijd rond in mn gedachte! Ik huil weer heel de tijd

En vandaag met dit goeie weer wou ik mijn nieuwe bikini aandoen die ik (samen met mijn ex) gekocht had in spanje, had hem nog nooit aangedaan wou hem houden voor in de zomer. Maar ik durf hem niet aan te doen!!! zoveel herinneringen Help!!!?? wat moet ik doen?

De klap is er gekomen. Ik ben vandaag heel de dag alleen op het werk geweest en kreeg het zelfs toen al even moeilijk. Nu ben ik thuis en ik begin bij het minste te huilen. Ik ben haar kwijt voor altijd. En de manier waarop is gewoon te gek om los te lopen.

In heel die periode ( 2 maand ) dat ze getwijfeld heeft heb ik misschien 3 maal gehuild. Nu huil ik echt bij het minste. Het duurt altijd maar heel eventjes. Maar het volgt iedere keer zo snel op.

Wat een ellende voor iemand die mijn vertrouwen zo hard geschaad heeft. En het ergste is dat die liefde blijft. Maar dat moet slijten waarschijnlijk.

Jij die nu haar hand vasthoud..
Jij die nu haar een zoen geeft..
Jij die nu op haar wacht op het station..

Ik zag je eventjes.. was weer als de eerste keer dat ik je zag.. Trillend op mijn benen... Je mooie ogen keken me vol medelijden aan..

Ik weet jij en ik zal nooit meer bestaan!

Zit hier te huilen als een gek..
Kwam op het station en hij was er.. zag alleen zijn hoofd keek recht in zijn ogen.. i k weet niet eens of ik terug lachte ofzo..
ik liep gewoon door te trillen op mijn benen en nu zit ik hier te huilen als een baby..