26 mei, het weekeinde nadert dat ik zou meegaan met de schoonfamilie op "vakantie". Daarnaast had ik vernomen dat de vergunningen inmiddels rond waren voor het bijplaatsen van de as van mijn overleden schoonvader in de urnentuin... Dit zou de 27ste plaatsvinden. Dat is op zijn verjaardag.. Ik zou er bij zijn...

Plots vibreerd mijn gsm terwijl ik bij de kapper zit.

Bericht 1:

Where ever YOU are
Whatever YOU do
My love for YOU
Will never end!
Sealed with tender hug
and a kiss
Love YOU forever
and ALLWAYS
Love and Kisses

Het was iniddels 8 dagen geleden dat ik iets gehoord had van haar. Ik was helemaal van slag van dit bericht. Zou het zo kunnen zijn dat ze tot inkeer gekomen is? Dat ze er achter is gekomen dat ze een vreselijke fout maakte?

Niet wetend wat te doen deed ik maar niets. Zo doe ik dat altijd... Of ik doe iets goed, of ik doe iets niet... Aard van het beestje...

4 uren gaan voorbij en weer zoemd mijn gsm... Weer een bericht... Deze keer het antwoord op mijn vragen naar aanleiding van de vorige sms, wat alles heel erg helder maakte...

Bericht 2:

Hi lieverd, Ik heb n hele brutale vraag. Mijn (ex)baas heeft nog steeds geen geld gestort, zou ik van jou geld mogen lenen? Zie je morgen XXX

(uiteraard zijn de namen verwijderd ivm privacy redenen)

Ik was boos... 15 jaar relatie gebruiken om mij om dr vingertje te winden om, zoals gebruikelijk, weer wat van me gedaan te krijgen. ook hier heb ik niet op gereageerd.

27 mei... De verjaardag van mijn overleden schoonvader.

Ik ga erheen. Direct komt mijn vrouwtje aangerent en vliegt me om mijn nek. Ze ziet er niet al te best uit. Moe, gestressed. Zelfs een beetje oud. Ik heb hier geen behoefte aan en laat dat merken. Vrijwel direct start de dienst. De "dienst" is kort.

Na afloop vraag ik mijn ex of ze nog even tijd heeft om met me te praten voordat zij "op vakantie gaan".

We rijden naar het strand en gaan daar, kijkend naar de zee, op een bankje zitten.

Ze zegt dat ze gelukkig is en dat ze denkt de juiste beslissing genomen te hebben.

Ik vertel haar alles. Precies hoe ik me voel, tot in detail.

Samenvatting
:
Dat ik haar niet kwalijk neem dat ze gevoelens voor een ander kreeg, maar dat ik haar heel erg kwalijk neem hoe het gegaan is. Dat ik haar bedrog vreselijk vind. Dat ik dankzij haar de rest van mn leven moeite zal hebben mensen te vertrouwen. Dat ze me vreselijk pijn heeft gedaan en dat ze zich vreselijk zou moeten schamen. Dat ik niet begrijp hoe ze zichzelf nog in de spiegel kan aankijken. Dat ze voor geld maar naar haar nieuwe lover moet gaan en dat ik verwacht dat ze volgende week langs komt om de scheiding te regelen (en ergens anders een slaapplaats regelt). Ik wil niet langer wachten. Haar reactie is dat ze vreselijk veel van me houd. Ik zeg haar dat dat niet waar is, dan doe je niet de dingen die ze gedaan heeft...

Over die dingen, haar bedrog van de afgelopen (schrik niet) 4 jaar kan ik een bijbel schrijven en dus zal ik dat jullie besparen. Ik weet inmiddels heel erg veel, maar niet van haar. Ik moest dat dus van haar vriendinnen horen en dr eigen zus. Het is zowizo niet netjes om met modder te gooien zonder dat de ander de mogelijkheid heeft om zich te verdedigen, dus dat zal ik dan ook niet doen.

Al die kennis maakt het voor mij een stuk makkelijker, en ook moeilijker. Voor mij waren de afgelopen jaren echt. Voor haar was ik alleen een bron van inkomsten om te doen en laten wat ze wilde terwijl ze toneel speelde als ik thuis was.

Mijn laatste woorden tegen haar waren: Ik heb de afgelopen weken mezef zo vreselijk gevoeld omdat ik jou kwijt raakte. Nu besef ik... Het is niet ik die jou kwijt raakt, jij bent mij kwijt raakt en daar ga je nog ernstig spijt van krijgen.

Ik loop naar de auto en breng haar terug naar haar ouderlijk huis. Ik drink een glas water en geef mijn (ex)schoonmoeder een kus en zeg vaarwel.

Ik wil de deur uitlopen en ze springt op en wil me omhelzen, ik steek een hand uit en doei. Ze is vreselijk kwaad en geemotioneerd dat ik haar niet wilde omhelzen. Ik zeg nog, en nu wil je ook nog een knuffel? Bekijk het even... en loop weg.

Haar moeder geeft me groot gelijk en zegt dat ze dat aan zichzelf te danken heeft en dat ze even moet nadenken. In tranen stort ze zich op de bank en ik loop weg.

Ik voel me een hufter en een klootzak dat ik me zo heb opgesteld... Maar ik houd al zo lang als ik me kan herinneren alleen rekening met haar en het voelde goed... heel erg goed... om eindelijk eens voor mezelf op te komen..

Ik rijd weg... Niet 1 traan, niet 1 emotie... Er is sluiting, het is over en voorbij...

Het is waar wat ze zeggen... eerst is het verschrikkelijk, maar naarmate de tijd vordert, het gaat echt beter.

Ik heb er vrede me zo en ben, eerlijk gezegd, blij dat ik van haar af ben... zeker met de kennis die ik nu heb...

Natuurlijk zal ik nog wel eens moeite hebben en loop ik nu op eierschalen... Maar vandaag voel ik me geweldig...